Κάλεσμα στήριξης της πορείας αλληλεγγύης στον Δ. Κουφοντίνα στο Βόλο

0
1461

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟN ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Άμεση χορήγηση άδειας και άρση του εισαγγελικού βέτο

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

«Η δική μας συνείδηση τροφοδοτείται από τη μνήμη των αγώνων, να το πούμε άλλη μια φορά, για να το καταλάβουνε, ότιαυτήν τη μνήμη ξέρουμε να την υπερασπίζουμε με κάθε κόστος»

«Και που στηρίχτηκαν; Σε παλιές δηλώσεις μου για την ανάγκη αντίστασης στην κρατική τρομοκρατία και για δικαιώματα που ήταν στην πραγματικότητα κατακτήσεις αγώνα. Αυτά τα λόγια όμως δεν είναι μόνο δικά μου. Τα λένε και τα κάνουν αλληλέγγυα πράξη πολλοί πολλοί ακόμα. Γι αυτό ας τους το πούμε άλλη μια φορά για να το καταλάβουνε. Όσο υπάρχει κρατική τρομοκρατία, τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξαναπιάνουν το κόκκινο νήμα των αγώνων που διαπερνά μια ιστορία αντίστασης αιώνων»

Δ.Κουφοντίνας

Στις 27 Φεβρουαρίου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου απέρριψε με ομόφωνο βούλευμα το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα να του χορηγηθεί η έβδομη κατά σειρά άδεια. Η έβδομη άδεια είχε εγκριθεί κατά πλειοψηφία από το Συμβούλιο Φυλακής, αλλά ο εισαγγελέας Χρήστος Καραγιάννης, υπηρετώντας ευρύτερους κρατικούς σχεδιασμούς, άσκησε βέτο, ανατρέποντας τις προηγούμενες αποφάσεις μέσα από τις οποίες είχαν χορηγηθεί οι 6 άδειες στον Δ.Κουφοντίνα.

Το Νοέμβριο του 2017 ο Δ.Κουφοντίνας πήρε την πρώτη άδεια μέσα σε ένα κλίμα μιντιακής υστερίας και τρομολαγνείας, ενώ παρεμβάσεις με στόχο τη διαμόρφωση κλίματος αναίρεσης της άδειας έκαναν μια σειρά  πολιτικών προσώπων και πρεσβειών, με κύρια αυτή των ΗΠΑ. Ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας δικαιούνταν άδεια εδώ και 7 έτη και τη στερούνταν επειδή «ουδόλως έχει διαφοροποιηθεί το συνειδησιακό του υπόβαθρο» και επειδή έχει «στρεβλή ιδεολογία». Εκείνο που ζητούσαν δηλαδή οι εξουσιαστές ήταν δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξη της ιδεολογίας του.

Τον Μάιο-Ιούνιο του 2018, ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας πραγματοποίησε για ακόμα μια φορά απεργία πείνας με αίτημα να λαμβάνει κανονική τακτική άδεια και να καταργηθεί το εισαγγελικό βέτο. Αφορμή για την απεργία αυτή, ήταν η παρέμβαση από την εισαγγελέα του Άρειου Πάγου, που αφαίρεσέ το δικαίωμα του Κουφοντίνα για άδεια (την οποία στερούνταν για 7 χρόνια) με αποτέλεσμα την διακοπή των αδειών που είχε αρχίσει να παίρνει τους τελευταίους μήνες. Όπως ανέφερε και ο ίδιος τότε: «καταρρέει άλλη μια φορά το προσωπείο της δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης και αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο αυτού του βαθιά ταξικού και πολιτικά ρεβανσιστικού θεσμού. Επειδή αυτή η παρέμβαση, κουρελιάζοντας τους νόμους του δικού της συστήματος, που δήθεν υπηρετεί, στέλνει το σαφές μήνυμα ότι για τον πολιτικό αντίπαλο δεν ισχύει κανένας άλλος νόμος ή κώδικας, παρά μόνο η αλαζονεία της εξουσίας τους και η σκοπιμότητα της συντριβής του».

Το σκεπτικό της νέας αναιρετικής απόφασης επαναφέρει την εκβιαστική απαίτηση της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας προς τους πολιτικούς κρατούμενους να παρα­δώσουν δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής τους ιστορίας. «Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπο­ρεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις “να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρα­τία“ και “να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων“, οι οποίες παρα­πέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη». Ταυτόχρονα το συμβούλιο, σε αντίθεση με τα μέχρι τώρα νομικά δεδομένα αναφέρει ότι «δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περί­πτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινές ισόβιας κάθειρξης».

Ανέκαθεν η εξουσία επιχειρούσε να λυγίσει, να εκμηδενίσει και να ισοπεδώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους με στόχο την εμπέδωση της κυριαρχίας-παντοδυναμίας της. Άλλωστε αυτό είναι εμφανές από την εκδικητική μεταχείριση που υφίσταται κάθε πολιτικός κρατούμενος καθώς και από το ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που διαμορφώνεται για αυτούς.

Η κυβέρνηση Σύριζα έχει επιλέξει να ανασύρει και να θέσει σε εφαρμογή την «αριστερή» εκδοχή του  δόγματος νόμος και τάξη. Η ρεβανσιστική αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης για τον Τ. Θεοφίλου (η οποία τελικά απορρίφθηκε), η εκκένωση της κατάληψης Πρυτανείας που πραγματοποιούνταν σε ένδειξη αλληλεγγύης στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, η εκδικητική άρνηση χορήγησης των αδειών σε πολιτικούς κρατούμενους, η ποινικοποίηση των φιλικών και συγγενικών σχέσεων με αυτούς, η επίθεση σε οποιαδήποτε μορφή συνδικαλισμού (διώξεις μελών του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων, στοχοποίηση εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων για τη δράση τους, κ.α.), οι διώξεις και οι εισβολές σε σπίτια αγωνιστών ενάντια στους πλειστηριασμούς, οι δίκες ολόκληρων χωριών και η μετατροπή τους σε «τρομοκρατικές» οργανώσεις, οι αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις αγωνιστών, τα στημένα κατηγορητήρια και οι πολιτικές σκευωρίες, οι εξοντωτικές ποινές (καταδίκη του 77χρονου αγωνιστή από τη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής, η καταδίκη του Μάριου Σεϊσίδη σε 36 χρόνια φυλάκισης, η καταδίκη του Φοίβου Χαρίση χωρίς στοιχεία και η άρνηση για χορήγηση άδειας κ.α), είναι μερικά από τα αποτελέσματα που έχει επιφέρει η αναβάθμιση του κατασταλτικού οπλοστασίου που σταδιακά εφαρμόζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με τις δικαστικές αρχές και την αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι υποθέσεις του Σπ.Χριστοδούλου, του Β. Δημάκη και του Ν. Γιαγτζόγλου (με το κράτος να προσπαθεί πραγματικά να τους εξοντώσει) καθώς και η κρατική μεθόδευση αναφορικά με τους “ατομικούς τρομοκράτες’’ που επιχειρεί να στήσει ένα σύγχρονο ιδιώνυμο δημιουργώντας δεδικασμένο για την ποινικοποίηση του φρονήματος.

Για την εξασφάλιση της ολοκληρωτικής επιβολής του καθεστώτος και την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών ελίτ, όλα τα μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ακόμη πιο οξυμένη μορφή και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Έτσι, αυτή η επιβολή περνάει μέσα από την ολοκληρωτική εξόντωση όσων αγωνίζονται εναντίον της, μέσα από την παραδειγματική τιμωρία όσων σηκώνουν το κεφάλι για να αντισταθούν ή έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, μέσα από την ωμή και απροκάλυπτη καταστολή όσων αρνούνται να αποδεχτούν τη διάλυση της ζωής τους, μέσα από τον κρατικό ρεβανσισμό και την υλική-ηθική εξόντωση (επιβολή  του καθεστώτος εξαίρεσης) όσων έχουν βρεθεί στα χέρια του κράτους για τη δράση τους. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και η παραδειγματική τιμωρία των αντιφρονούντων διέρχεται μέσα από την εδραίωση του σιδερένιου πλέγματος της καταστολής σε κάθε κοινωνικό πεδίο, με την ένταση του ελέγχου και της επιτήρησης στην κοινωνία, καθώς και με τη δημιουργία ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγωνιστές. Ενός καθεστώτος που χτίζεται μέσα από τις ειδικές νομοθεσίες των τρομονόμων ο οποίος επιβάλλει ειδικές δίκες, ειδικά κατηγορητήρια, στέρηση βασικών δικαιωμάτων, ειδικά κελιά και ειδική μεταχείριση.

Ο κόσμος της εξουσίας επιφυλάσσει περισσότερο έλεγχο, περισσότερη καταστολή, περισσότερη εκμετάλλευση και φόβο. Απέναντί του να ορθώσουμε τις κοινότητες του αγώνα, να οργανώσουμε τα κοινωνικά και ταξικά μέτωπα και την πολιτική μας παρουσία για την ανατροπή των σχεδιασμών των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Να αγωνιστούμε για να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους, να αντιπαρατεθούμε με την κρατική καταστολή και την προσπάθεια διεύρυνσής της, να αναδείξουμε τη σαθρότητα των κρατικών σκευωριών σε βάρος των αγωνιστών, να αντιπαλέψουμε τον κρατικό ρεβανσισμό και να μην αφήσουμε κανένα μόνο του στα χέρια του κράτους. Να σταθούμε στο πλευρό του Δ.Κουφοντίνα που εδώ και χρόνια αγωνίζεται με αξιοπρέπεια μέσα από τα κελιά της “δημοκρατίας’’, υπερασπιζόμενος τόσο τις πράξεις του όσο και το δίκαιο του αγώνα για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

Στην ανεπίστρεπτη σήψη του κρατικού και καπιταλιστικού κόσμου, τα αδιέξοδα, την πολιτική και αξιακή του χρεοκοπία, να αντιπαραθέσουμε τις συλλογικές αντιστάσεις, την ταξική αλληλεγγύη, τη χειραφέτηση των καταπιεσμένων, τη μοναδική ζωντανή κοινωνική προοπτική: τον κόσμο της Αναρχίας και του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ, ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ… ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ 

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΒΟΛΟ: ΚΥΡ. 31 ΜΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 17.00 ΣΤΗΝ ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ)

Αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος» – μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης