H κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα εντείνεται μέσα από τις πολιτικές αναδιάρθρωσης που πλήττουν καθημερινά την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία ενώ οι διαχειριστές της εξουσίας προσφεύγουν ξανά στο εμπόριο ελπίδας υποσχόμενοι την έναρξη μιας περιόδου ευημερίας. Η προπαγάνδα περί καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα περισσότερο από την επίταση της εκμετάλλευσης, της καταστολής, των κοινωνικών και ταξικών αποκλεισμών, την υποτίμηση της εργασίας, την καλλιέργεια του κοινωνικού κανιβαλισμού και την λεηλασία της φύσης.
Η επίθεση που εξαπολύουν τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά στους από τα κάτω έρχεται να πάρει μορφή μέσα από τις συνθήκες εκμετάλλευσης που επιβάλλουν, από τα αντικοινωνικά και αντιεργατικά μέτρα που προωθούν και από την καταστολή κάθε κοινωνικής και ταξικής αντίστασης ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Διαμορφώνεται με αυτόν τον τρόπο μια ζοφερή πραγματικότητα μέσα στην οποία καλλιεργούνται οι όροι κοινωνικής εξαθλίωσης και ανέχειας αλλά και οι συνθήκες εξαίρεσης και εξόντωσης των αδύναμων και όσων αντιστέκονται, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέχρι την δολοφονία του Ζακ. Η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, οι εργατικές δολοφονίες που βαφτίζονται εργατικά ατυχήματα, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, τα εξαντλητικά ωράρια, το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές, οι «λευκές» νύχτες, οι «μαύρες» Παρασκευές, οι πλειστηριασμοί ‘α κατοικίας, οι συλλήψεις απολυμένων εργατών και η προσπάθεια εγκληματοποίησης της συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης (διώξεις ΣΣΜ) αποτελούν παραδείγματα της ολοένα και εντονότερης επίθεσης των κυρίαρχων στα πληβειακά στρώματα. Σε συνέχεια της εξαθλίωσης των από τα κάτω επικυρώνονται διατάξεις σχετικά με την απεργία, δυσχεραίνοντας την κήρυξή της από πρωτοβάθμια σωματεία και τα σωματεία βάσης, ενώ η γραφειοκρατική συνδικαλιστική ηγεσία κηρύσσει απεργία σε συνεργασία με εργοδοτικούς φορείς, απαξιώνοντάς την και επιχειρώντας να αποδυναμώσει αυτό το όπλο που έχουν στα χέρια τους η κοινωνία και οι εργάτες.
Απέναντι στην επίθεση του χρεοκοπημένου κόσμου κράτους και καπιταλισμού που επιβάλλει την φτώχεια, την εξαθλίωση, την εξατομίκευση και τους πλαστούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους ανθρώπους της τάξης μας ,επιλέγουμε να αγωνιστούμε από τα κάτω όλοι μαζί, ντόπιοι, μετανάστες, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι και άνεργοι. Η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια είναι η οργανωμένη κοινωνική και ταξική αντεπίθεση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας, μέσα από συλλογικούς αγώνες, με πυξίδα την οικοδόμηση μια κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε την απεργία, παίρνουμε την ζωή στα χέρια μας. Στηρίζουμε την διακλαδική και από τα κάτω απεργία της 1ης Νοέμβρη.
Ακηδεμόνευτοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες μέχρι την παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση.
Οργάνωση και αγώνας για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων-
Απεργιακές Πορείες την Πεμπτη 1/11
Αθήνα
12 μ. στα Χαυτεία
Αναρχικές Συλλογικότητες “Κύκλος της Φωτιάς” & “όμικρον 72” – μέλη της ΑΠΟ
Διαδήλωση με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική & Ταξική Χειραφέτηση
Θεσσαλονίκη
12 μ. στην Καμάρα
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο & Κόκκινο
Libertatia, συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό
