87 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1936 | ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
“Η πρώτη λάμψη της νέας ημέρας φωτίζει τις φτωχικές προσόψεις των σπιτιών των οδών Πουχάδας, Εσπρονθέντα και Λιούλ. Πολυάριθμοι οπλισμένοι άντρες κρατούν την περιοχή του γηπέδου. Όλοι σχεδόν φορούν μπλε φόρμες. Είκοσι επίλεκτοι αγωνιστές θα συνοδεύουν την επιτροπή άμυνας. Καθένας τους είναι ψημένος στις οδομαχίες. Τα όπλα έχουν φορτωθεί σε δύο φορτηγά. Οι Ρικάρντο Σανθ και Αντόνιο Ορτίθ βάζουν πάνω στη σκεπή του πρώτου φορτηγού ένα MG. «Σύντροφοι, μόλις τηλεφώνησε η επιτροπή του Σανς. Οι μονάδες εγκαταλείπουν τους στρατώνες». Ο αγγελιαφόρος μένει άναυδος. Στα μπαλκόνια της γειτονιάς βλέπεις εκείνους που ξυπνούν νωρίς. Φάτσες γεμάτες προσμονή, αλληλέγγυες μα και φοβισμένες. Οι αγωνιστές της γειτονιάς συγκεντρώνονται στο γήπεδο. Όποιος έχει πιστόλι το δείχνει. Οι άλλοι ζητούν όπλα. Τα αποθέματα μοιράζονται. «Τι κάνουμε; Περιμένουμε τις σειρήνες;» ρωτά ο Ντουρούτι. Οι οδηγοί ανάβουν τις μηχανές. Μακριά ακούς μια παρατεταμένη στριγκλιά: η πρώτη σειρήνα εργοστασίου. Δεν ακούγεται λέξη. Το ουρλιαχτό δυναμώνει και πλησιάζει. Όλο και περισσότερες σειρήνες ουρλιάζουν τώρα. Ο κόσμος βγαίνει στα μπαλκόνια. Τα μέλη της επιτροπής και οι συνοδοί τους ανεβαίνουν στα φορτηγά.
«Ζήτω η FAI».
«Ζήτω η CNT».
«Εμπρός!»
Τα φορτηγά ξεκινούν, οι άντρες σηκώνουν τα όπλα.
Η μαυροκόκκινη σημαία υψωμένη σ’ ένα κοντάρι ανεμίζει.”
Λουί Ρομέρο (από το βιβλίο του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέγκερ: Το σύντομο καλοκαίρι της Αναρχίας)
87 χρόνια μετά την Κοινωνική Επανάσταση στην Ισπανία, ο συνολικός αγώνας για μια χειραφετημένη κοινωνία, για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας και τον ελευθεριακό κοινωνικό μετασχηματισμό βάσει των αρχών της κοινοκτημοσύνης, της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης παραμένει πάντα επίκαιρος. Μέσα από την οργάνωση στη βάση, τη συμμετοχή στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής μας, βάζουμε μπροστά τα ελευθεριακά ιδανικά, αυτά της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού, πιάνοντας το νήμα από τους αγώνες του χθες για τον κόσμο του αύριο.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως υπάρχει τρόπος να εξωραϊστεί και να εξανθρωπιστεί το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα. Η υπέρασπιση των εργατικών συμφερόντων, των αναγκών, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας περνά μέσα από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση. Η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που πάλεψαν διεκδικώντας έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, μας δείχνει οτι η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων αποτελεί το όπλο μας ενάντια στους κοινούς μας δυνάστες. Ό,τι έχει να κερδηθεί θα είναι αποτέλεσμα των πλατιών, οργανωμένων στη βάση, μαχητικών και ριζοσπαστικών αγώνων μας. Το μόνο πραγματικό δίλημμα της εποχής μας είναι: κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα ή Κοινωνική Επανάσταση. Και εμείς ως αναρχικοί/ές επιλέγουμε το δρόμο της Κοινωνικής Επανάστασης ως τη μόνη ρεαλιστική προοπτική για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για μια κοινωνία που θα οικοδομηθεί στη βάση της ισότητας, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας.
A LAS BARRICADAS!
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,
ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
