Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο», μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων:
Σήμερα στις 11.00 το πρωί συντρόφισσες της συλλογικότητας για τον Κοινωνικό Αναρχισμό “Μαύρο & Κόκκινο” πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην είσοδο του Προξενείου της Πολωνίας [επί της Τσιμισκή στο κέντρο της πόλης] με αφορμή την ψήφιση νόμου από την ακροδεξιά κυβέρνηση της χώρας που επιβάλλει την περαιτέρω ποινικοποίηση των εκτρώσεων. Απλώθηκε πανό που ανέφερε “Καμία ποινικοποίηση των εκτρώσεων – Αλληλεγγύη στις αγωνιζόμενες της Πολωνίας” και πετάχτηκαν εκατοντάδες τρικάκια στο σημείο και σε δρόμους του κέντρου. Η παρέμβαση είχε συμβολικό χαρακτήρα αλληλεγγύης στις γυναίκες της Πολωνίας, οι οποίες από κοινού με αλληλέγγυους και άλλους αγωνιστές διοργανώνουν μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα ενάντια στο νέο νομοσχέδιο. Στέλνουμε τους συντροφικούς χαιρετισμούς μας στις αναρχικές συντρόφισσες στο Πόζναν, τη Βαρσοβία και τις άλλες πόλεις, οι οποίες βρίσκονται στην αιχμή του αγώνα ενάντια στην ακροδεξιά, αυταρχική και αντιφεμινιστική πολιτική της πολωνικής κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ & ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Κείμενο της Συλλογικότητας για την ποινικοποίηση των εκτρώσεων στην Πολωνία
Από το 2016 οι γυναίκες στην Πολωνία αγωνίζονται για το δικαίωμά στην αυτοδιάθεση του σώματός τους. Ενώ ήδη ο νόμος για τις εκτρώσεις ήταν αυστηρός και δεν επέτρεπε την ελεύθερη έκτρωση, ήρθε πρόταση για σχεδόν καθολική απαγόρευση. Η ομάδα εκστρατείας Stop Abortion ήθελε να επεκτείνει, δηλαδή, την απαγόρευση σε περιπτώσεις βιασμού και αιμομιξίας. Η μόνη εξαίρεση θα ήταν όπου κινδύνευε η ζωή της μητέρας. Οι γιατροί κινδύνευαν να τιμωρηθούν εάν εκτελέσουν παράνομη διακοπή κύησης. Με αυτήν την πρόταση, όμως, το αποτέλεσμα θα ήταν να επιβάλει πενταετή ποινή φυλάκισης σε περιπτώσεις παράνομης έκτρωσης.
Το κίνημα, τότε, δεν επέτρεψε να περάσει αυτή η πρόταση αφού εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατέβηκε στον δρόμο για να διαδηλώσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Πολωνικό κράτος είναι άκρως συντηρητικό και θρησκευόμενο κράτος, με την καθολική εκκλησία να ασκεί μεγάλη επιρροή.
Το εθνικιστικό κόμμα PiS δράττοντας την ευκαιρία της πανδημίας και των απαγορεύσεων των συναθροίσεων κατάφερε να περάσει την απόφαση από το Συνταγματικό Δικαστήριο με αποτέλεσμα η κατάσταση για τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν έκτρωση να φαντάζει εφιαλτική. Η κακή διαχείριση της πανδημίας από το κράτος είχε φέρει πολλές αντιδράσεις και με αυτόν τον τρόπο βρήκε ευκαιρία να αποδυναμώσει αυτές τις φωνές και να τις μετακυλήσει σε άλλο θέμα. Βέβαια, ο ήδη υπάρχων νόμος δεν έδινε πολλές ελευθερίες όσον αφορά την έκτρωση. Πολλές κατέφευγαν στο εξωτερικό ή σε παράνομες εκτρώσεις καθώς οι γιατροί έχουν δικαίωμα να αρνηθούν τη διαδικασία όπως επίσης μπορούν να αρνηθούν να συνταγογραφήσουν τρόπους αντισύλληψης για θρησκευτικούς λόγους. Μάλιστα η πρόεδρος του δικαστηρίου, που είναι και γυναίκα – αποδεικνύοντας ότι το φύλο δεν παίζει από μόνο του κεντρικό ρόλο – Julia Przylebska, δήλωσε ότι επιτρέποντας τις αμβλώσεις για ανωμαλίες του εμβρύου νομιμοποιεί “τις πρακτικές ευγονικής”. Επειδή κατά τη γνώμη της το Σύνταγμα της Πολωνίας εγγυάται την προστασία της ανθρώπινης ζωής, πρόσθεσε, ότι ο τερματισμός με βάση την υγεία ενός εμβρύου ισοδυναμούσε με «μια άμεσα απαγορευμένη μορφή διάκρισης».
Από τις 23/10 κι έπειτα οι δρόμοι της Πολωνίας κατακλύζονται με χιλιάδες διαδηλωτές που ζητάνε ελεύθερες εκτρώσεις αντιλαμβανόμενοι σε μεγάλο ποσοστό πως κράτος, δικαιοσύνη και εκκλησία λειτουργούν ενάντια στις ελευθερίες του ανθρώπου και ενδιαφέρονται μόνο για τον έλεγχο των πληθυσμών, την εξουσία και πόσο μάλλον ένα τόσο συντηρητικό κράτος με μεγάλο ποσοστό εθνικιστών. Αναρχικές γυναίκες στο Πόζναν λίγες μέρες αργότερα προέβησαν σε μια συμβολική κίνηση καταλαμβάνοντας συμβολικά ένα παλιό νοσοκομείο και το ονόμασαν “κλινική αμβλώσεων” με αίτημα τις δωρεάν και ελεύθερες εκτρώσεις. Σε απάντηση το κράτος προχώρησε σε σπάσιμο της συγκέντρωσης και συλλήψεις. Τις τελευταίες μέρες μάλιστα έχει στείλει τους φασίστες να χτυπήσουν τους διαδηλωτές από κοινού με την αστυνομία, προσδοκώντας σε τρομοκράτηση του κόσμου που αγωνίζεται.
Οι γυναίκες δεν είναι μόνες τους σ’ αυτόν τον αγώνα, καθώς έχουν βρεθεί πολλοί υποστηρικτές, από οδηγούς ταξί μέχρι αγρότες και ανθρακωρύχους οι οποίοι έχουν κι αυτοί τις δικές τους απαιτήσεις από την κυβέρνηση. Αυτό αποδεικνύει ότι ο αγώνας για ελεύθερες εκτρώσεις είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στην πατριαρχία και τη γυναικεία χειραφέτηση και δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά κάθε αγωνιστή που οραματίζεται μια ελευθεριακή κοινωνία χωρίς καμία μορφή εξουσίας. Φυσικά, ακόμα και στα κράτη όπου υπάρχει μια υποτιθέμενη ελευθερία στις εκτρώσεις και τα κράτη έχουν θεμελιώσει κάποια δικαιώματα για την ισότητα των φύλων δεν μπορεί να προκύψει καμιά απελευθερωτική προοπτική παρά μόνο εάν συνδέεται με τον ευρύτερο αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, για τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
H πατριαρχία ως ένα κομμάτι του καπιταλιστικού συστήματος, αν και προϋπήρχε αυτού, εδραιώθηκε μαζί με την εγκαθίδρυση του θεσμού της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους. Στην Ελλάδα κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήρθαμε αντιμέτωπες με μια κεκαλυμμένη πατριαρχία (ή αλλιώς καθεστωτικό φεμινισμό) που ενώ αγωνιζόταν για την ισότητα των δύο φύλων, αδιαφορούσε για τις μετανάστριες που απέβαλαν στα camps, χτυπούσε τις αγωνίστριες σε πορείες και συγκεντρώσεις και αδιαφορούσε για περιστατικά βιασμών. Από την άλλη, με τη διακυβέρνηση της ΝΔ, έχουμε επιστρέψει σε παλιές πρακτικές συντηρητικοποίησης, προωθώντας τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων. Για παράδειγμα, η γενική γραμματεία ισότητας των φύλων μετονομάστηκε σε ΓΓ οικογενειακής πολιτικής και ισότητας των φύλων. Ήδη από την αρχή της διακυβέρνησης τους το αφήγημα της προστασίας του αγέννητου παιδιού επανήλθε στη δημόσια σφαίρα μέσα από την εκκλησία και των υποστηρικτών τους δημιουργώντας αίσθημα ενοχής, ντροπής, ανηθικότητας σε όσες επιλέγουν την έκτρωση. Το αφήγημα “Πατρις – θρησκεία – οικογένεια” επαναφέρεται για να οδηγήσει την κοινωνία σε μια συντηρητικοποίηση η οποία εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα των κρατών ενάντια στους εκμεταλλευόμενους και στους από τα κάτω. Για όλους αυτούς τους λόγους και ακόμα παραπάνω, ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία είναι κοινός σε όλα τα κράτη.
Ως αναρχικές και αναρχικοί αγωνιζόμαστε συνεχώς για την ανατροπή του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αξιοπρέπειας, ελευθερίας, για την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό. Αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο όπου θα ορίζουμε εμείς τα σώματά μας και τη ζωή μας, χωρίς απαγορεύσεις από τα πάνω. Αγωνιζόμαστε με όσους και όσες συμπορεύονται στον αγώνα μας από την Τσιάπας και τη Χιλή μέχρι την Πολωνία και τη Ροτζάβα.
Αλληλεγγύη στις γυναίκες που αγωνίζονται στην Πολωνία
Ελεύθερες και δωρεάν εκτρώσεις για όλες
