TΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας, ευρισκόμενος σε εντελώς οριακή και κρίσιμη κατάσταση για την υγεία του, αντιμετωπίζει τη μεθόδευση της εξόντωσής του, η οποία αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Έχοντας επενδύσει στον εκφασισμό, την άγρια εκμετάλλευση και τη διαρκή όξυνση της καταστολής απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις και χτυπώντας διαρκώς το αναρχικό κίνημα, οι κρατικοί μηχανισμοί, διαμορφώνουν αυτή τη στιγμή επάνω στο σώμα του απεργού πείνας, ένα εφιαλτικό παρόν.
Ένα παρόν όπου η ανθρώπινη ζωή ενός πολιτικού κρατούμενου μπαίνει στη ζυγαριά των ακροδεξιών πολιτικών σκοπιμοτήτων ενός καθεστώτος που βρίσκεται σε γενικευμένη σήψη, που αναδεικνύεται σε κάθε πεδίο. Οι εξουσιοφρενείς δικτατορίσκοι που αποφασίζουν να καταδικάσουν σε θάνατο τον απεργό πείνας είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν την εξαθλίωση και τη φτώχεια, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου μικρά παιδιά κινδυνεύουν από το κρύο, είναι αυτοί που έχουν αναθρέψει κάθε λογής άθλια κυκλώματα ακόμα και σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης ανηλίκων. Είναι οι ίδιοι που καθημερινά συλλαμβάνουν και χτυπούν εκατοντάδες ανά την επικράτεια γιατί «τόλμησαν» να διαμαρτυρηθούν.
Η απαγόρευση των πολιτικών συγκεντρώσεων, την ίδια στιγμή που γεμίζουν οι χώροι δουλειάς και τα μέσα μεταφοράς με εργαζόμενους, αποδεικνύει πως η πανδημία για τους κρατούντες δεν είναι παρά ένα εργαλείο επιβολής. Οι χιλιάδες νεκροί από αυτήν άλλωστε είναι αποτέλεσμα των πολιτικών τους, που έχοντας ως απόλυτο κριτήριο το κέρδος και τον έλεγχο διέλυσαν τις δομές υγείας και επέβαλαν το μαζικό συνωστισμό σε χώρους δουλειάς και σε αγορές. Οι ασκήσεις αυταρχισμού με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, με τις επιθέσεις κατά συγκεντρωμένων, με τις συνεχείς διώξεις και την αναβάθμιση των κατηγορητηρίων, συνιστούν διαρκή και επίμονα βήματα προς την εγκαθίδρυση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Η κοινωνική οργή, η οποία συσσωρεύεται, εκφράζεται αυτή τη στιγμή κατά κύριο λόγο από τις διαρκείς και επίμονες κινήσεις των εκατοντάδων αγωνιστών, κυρίως του αναρχικού κινήματος, ενάντια στην καταστολή και σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας, αλλά και από τις μαζικές κινητοποιήσεις όσων αγωνίζονται ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Εκφράζεται από τις μικρές και μεγαλύτερες πράξεις αντίστασης που θα πολλαπλασιαστούν.
Η απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα και η πιθανότητα να χάσει τη ζωή του, όντας δέσμιος στα χέρια του κράτους, είναι ένα σημείο χωρίς γυρισμό. Για τους κρατούντες που με αυτό τον τρόπο θα επικυρώσουν την επιβολή ενός φασιστικού κράτους με μια κήρυξη πολέμου με απρόβλεπτες συνέπειες και για τους ίδιους, με πρώτο νεκρό ένα πολιτικό κρατούμενο. Για τους αντιστεκόμενους αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία που απέναντί της θα βρει τους δολοφόνους του Κουφοντίνα, τους δυνάστες της, εντελώς αποθρασυμμένους.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας πρέπει να ζήσει
Ο αγώνας του πρέπει να νικήσει!
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση-Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
