ΜΕ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ – ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ
Το βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς και ενώ νέα μέτρα απαγόρευσης έχουν τεθεί σε γενική ισχύ διοργανώνεται μάζωξη σε πολυτελές ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, από γνωστούς ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης της πόλης, αλλά και επιχειρηματιών από την Αθήνα κατά τη διάρκεια του οποίου ναρκώθηκε και βιάστηκε ομαδικά η 24χρονη Γεωργία Μπίκα. Καταγγέλλει άμεσα το γεγονός στην αστυνομία και κατονομάζει τον Μάνο Παπαδόπουλο, έναν εκ των ιδιοκτητών της επιχείρησης «Αχίλλειον» ως το άτομο που την οδήγησε στους βιαστές και τον Βασίλη Λεβέντη ως έναν εκ των τριών βιαστών της. Η αστυνομία, η οποία από την αρχή «ενημέρωσε» την κοπέλα ότι πάει να «τα βάλει με επώνυμη οικογένεια», αποσκοπώντας αμιγώς στην τρομοκράτησή της και μόνο, συλλαμβάνει τελικά μονάχα τον έναν 27χρονο ιδιοκτήτη και υπεύθυνο του καταστήματος «Αχίλλειον», ενώ η δικαστική αρχή δίνει εντολή για άμεση παύση της κράτησης του επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους και απαγόρευση επικοινωνίας με την κοπέλα. Η ίδια αναφέρει ότι δέχτηκε απειλές από τον δικηγόρο των βιαστών μέσα στο αστυνομικό τμήμα, ενώ αναγκάζεται να περιμένει 3 μέρες για να εξεταστεί από ιατροδικαστή και παρά το γεγονός ότι κατήγγειλε νάρκωση, δεν της έκανα καν εξετάσεις αίματος, παρά μόνο όταν πλέον οι ουσίες δεν θα ήταν ανιχνεύσιμες. Μέσα σε όλα αυτά, δεν καλείται να καταθέσει για διάστημα 14 ολόκληρων ημερών.. Ο ένας εκ των κατηγορουμένων, ο Παπαδόπουλος, μετά την πάροδο μερικών ημερών παραδέχτηκε στα σόσιαλ μίντια τη συμμετοχή του στο συμβάν, λέγοντας ότι πίεσε νεαρές κοπέλες να παρευρεθούν στο ξενοδοχείο με αποτέλεσμα μια εξ αυτών να «εκτεθεί ψυχικά και σωματικά». Δύο μέρες μετά ο κατηγορούμενος αλλάζει τη «μιντιακή» του κατάθεση, υποστηρίζοντας ότι το κινητό του είχε κλαπεί και δεν είχε κοινοποιήσει ο ίδιος τη συγκεκριμένη δημοσίευση.
Όλο αυτό το διάστημα, η κοινή γνώμη παρακολουθεί με αποτροπιασμό μια σειρά αποκαλύψεων για την εγκληματική δράση του βρωμερού κυκλώματος στο οποίοι εμπλέκονται γόνοι αστικών οικογενειών, ιδιοκτήτες «κλασσάτων» μαγαζιών, μεγαλοεπιχειρηματίες και ανθρώποι της νύχτας με προσβάσεις και επιρροή -λόγω του κοινωνικού και ταξικού του στάτους- στην αστυνομία και τις δικαστικές αρχές. Οι αποκαλύψεις αυτές γίνονται μέσα από τη δράση και την τοποθέτηση ατόμων και ομάδων που επιχειρούν να σπάσουν τον φόβο, σε πλήρη αντίθεση και παρά τις επιθυμίες των κυρίαρχων ΜΜΕ, των τηλεπερσόνων και διάφορων άλλων όψιμων τιμητών της γυναικείας χειραφέτησης, ενόσω στο σύνολό τους οι «θεσμικοί φορείς» προσπαθούν να υποβαθμίσουν, να συγκαλύψουν και να ξεπλύνουν τους συγκεκριμένους εμπλεκόμενους.
Μόλις λίγες μέρες πριν δημοσιεύθηκε το απαλλακτικό βούλευμα για τον εναπομείναντα κατηγορούμενο βιαστή- καθώς όλοι οι υπόλοιποι έχουν ήδη απαλλαχθεί. Ας μην ξεχνάμε ότι το βούλευμα βασίστηκε και ουσιαστικά αποδέχτηκε την πρόταση της εισαγγελέως Κυριακής Κλιάμπα, η οποία δήλωσε ευθαρσώς ότι οι δηλώσεις της Γεωργίας είναι ψευδείς και η καταγγελίες ενέχει δόλο, οπότε η υπόθεση οφείλει να κλείσει και να σταλεί στο αρχείο. Η διαχείριση αυτή όχι μόνο απαλλάσσει τους βιαστές από οποιαδήποτε κατηγορία, χωρίς να διεξαχθεί ολοκληρωμένη έρευνα, αλλά παράλληλα επιβεβαιώνει και τον καταλυτικό ρόλο των θεσμών στην καλλιέργεια, την αναπαραγωγή και τη συγκάλυψη της πατριαρχικής βίας. Νομιμοποιεί τη διαχείριση των μπάτσων, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή συνέβαλαν προς την κατεύθυνση της συγκάλυψης και δηλώνει ξεκάθαρα πως οι πλούσιοι βιαστές είναι στο απυρόβλητο και χαίρουν υψηλής προστασίας, η αστυνομία καλώς κουκούλωσε εξαρχής την υπόθεση και καλεί τα θύματα λίγο – πολύ να το βουλώσουν για να μη βρεθούμε και μπλεγμένες
Η στάση των μπάτσων δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη. Πριν έναν ακριβώς χρόνο μια 18χρονη κοπέλα καταφέρνει να δραπετεύσει από την κόλαση που βίωνε, αιχμάλωτη στα χέρια ενός μπάτσου, ο οποίος την κρατούσε έγκλειστη στο διαμέρισμά του στην Ηλιούπολη, τη βασάνιζε, τη βίαζε και την εξέδιδε συστηματικά. Η κοπέλα, εμφανώς χτυπημένη, φτάνει σε καφετέρια της Ηλιούπολης και βρίσκει βοήθεια στο πρόσωπο μιας εργαζόμενης σερβιτόρας που στάθηκε στο πλευρό της. Από τη στιγμή που καλείται η αστυνομία αρχίζει ένα νέο βασανιστήριο για την ίδια. Αντί να μεταφερθεί άμεσα σε νοσοκομείο, καταλήγει επί ώρες στο αστυνομικό τμήμα κι έπειτα μεταφέρεται στο εσωτερικών υποθέσεων, σε συνθήκες που παραπέμπουν σε ανάκριση και κράτηση, χωρίς να της επιτρέπεται επικοινωνία με τη δικηγόρο της, χωρίς καμία φροντίδα και περίθαλψη των τραυμάτων της, χωρίς ψυχολογική υποστήριξη. Την ώρα που καταγγέλλει τον βασανιστή της, καθώς και το κύκλωμα του trafficking και τους άθλιους πορνοπελάτες-βιαστές αιχμάλωτων σωμάτων, βρίσκεται περικυκλωμένη από τους συναδέλφους του, μόνη της.
Ούτε και η στάση των δικαστικών αρχών όμως έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία. Είναι οι ίδιες αρχές που δολοφόνησαν ξανά τον Ζακ στην αίθουσα του δικαστηρίου, που «έριξαν στα μαλακά» τους δολοφόνους του Δημόπουλο και Χορταριά, (ο οποίος πριν λίγες ημέρες αποφυλακίστηκε) αρνούμενες να μετατρέψουν την κατηγορία σε ανθρωποκτονία, που αθώωσαν τους αστυνομικούς -και στο πρόσωπό τους την κρατική βία- που τον αποτελείωσαν κλωτσώντας τον στο έδαφος ενώ ήταν ήδη ημιθανής και δεμένος με χειροπέδες. Και οι ίδιες που απήλλαξαν τον προπονητή ιστιοπλοΐας από την κατηγορία για βιασμό εις βάρος της μαθήτριας Αμαλίας σε ηλικία 10-14χρόνων, περιορίζοντας την κατηγορία σε ασέλγεια, με το επιχείρημα πως «βιασμός υφίσταται όταν η πράξη γίνεται παρά την αντίθετη βούληση του θύματος, με την άσκηση σωματικής βίας που εξουδετέρωσε την αντίσταση του» παραγνωρίζοντας τον φόβο και την τρομοκράτηση, τη χειραγώγηση που ασκήθηκε σε ένα παιδί.
Την ίδια στιγμή στη δίκη του παιδοβιαστή Λιγνάδη, τα θύματά του υφίστανται εξευτελιστική μεταχείριση και τρομοκράτηση ενώ η ρητορική υπεράσπισης που εκφράζεται τόσο από τον ίδιο τον Λιγνάδη όσο και από τον δικηγόρο του Α.Κούγια φτάνει σε ακραία υψηλά επίπεδα χυδαιότητας, ενώ φυσικά αξιοποιεί μέχρι και το απαλλακτικό βούλευμα στην υπόθεση του βιασμού της Γεωργίας. Οι δικαστικοί μηχανισμοί της «δικαιοσύνης», μιας «δικαιοσύνης» ταξικής και πατριαρχικής, που βρίσκονται εκεί για να διώκουν και να φυλακίζουν κάθε αγωνιζόμενη και αγωνιζόμενο, που καταδικάζουν σε εγκλεισμό στους τάφους των φυλακών χιλιάδες φτωχούς και περιθωριοποιημένους, είναι κομμάτι ενός συστήματος που προωθεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό, την πατριαρχική και εν γένει την εξουσιαστική βία, προστατεύοντας τους ισχυρούς και τα εγκλήματά τους, τρομοκρατώντας και ρίχνοντας στην πυρά του κανιβαλισμού όσες και όσους τολμούν να αντισταθούν. Και αυτό διαφαίνεται και μέσα από την εξέλιξη σε μία σειρά δικαστικών υποθέσεων και της τελευταίας περιόδου. Αποφυλακίζουν τον δολοφόνο μπάτσο Κορκονέα, ρίχνουν στα μαλακά τους δολοφόνους του Ζακ, βγάζουν από τη φυλακή τον Φιλιππίδη, απαλλάσσουν τους βιαστές της Γεωργίας και της Αμαλίας, ενώ την ίδια στιγμή βρίσκονται εκεί για να διώξουν και να φυλακίσουν κάθε αγωνιζόμενη και αγωνιζόμενο, εφαρμόζοντας ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους όπως στην περίπτωση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε απεργίας πείνας από 23/05 διεκδικώντας την αποφυλάκισή του που θα έπρεπε να έχει γίνει από τον Δεκέμβρη και για να καταδικάσουν σε εγκλεισμό στους τάφους των φυλακών χιλιάδες φτωχούς και περιθωριοποιημένους.
Καμία εμπιστοσύνη δεν έχουμε στην αστική δικαιοσύνη, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που συγκαλύπτει και αφήνει ελεύθερους βιαστές ενώ προσπαθεί σταθερά και επανειλημμένα να υποβαθμίσει, να θάψει ή να χειριστεί με βάση τα πατριαρχικά στερεότυπά τις υποθέσεις αυτές. Γιατί εκείνο που οπλίζει τα χέρια των βιαστών και δολοφόνων, και ξεπλένει τα εγκλήματά τους είναι ένα ολόκληρο σύστημα, που έχει όνομα και λέγεται πατριαρχία, κράτος και καπιταλισμός. Οι δράστες γαλουχούνται, ενθαρρύνονται, οπλίζονται και στο τέλος καλύπτονται και δικαιολογούνται από τις κυρίαρχες αξίες και τους ίδιους τους μηχανισμούς. Γιατί η έμφυλη βία είναι συστημική βία και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητα
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ!
Ενώ από την προηγούμενη χρονιά συνεχίζουμε να μετράμε γυναικοκτονίες, κακοποιήσεις & βιασμούς σε σχεδόν καθημερινή βάση, η πατριαρχία έρχεται πάλι να μας θυμίσει ότι βιάζει, καταπιέζει και δολοφονεί! Είναι η διαρκής υπενθύμιση ότι ανά πάσα στιγμή, εμείς ως γυναίκες, μπορούμε λόγω του φύλου μας ή της σεξουαλικότητάς μας, να γίνουμε αντικείμενα καταπίεσης. Μέσα σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, η κοινωνική νομιμοποίηση της έμφυλης βίας αποκρυσταλλώνεται είτε στην αποδοχή καταπιεστικών-εξουσιαστικών συμπεριφορών είτε στο να αποκρύπτονται τέτοιου είδους περιστατικά, ειδικότερα αν το στάτους των βιαστών το επιτρέπει ή και το επιβάλλει.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ!
Καμία μόνη – Καμιά λιγότερη – Καμία κακοποιημένη, βιασμένη, φοβισμένη ! Στεκόμαστε όλες μαζί και βγαίνουμε στο δρόμο του αγώνα. Στεκόμαστε αλληλέγγυες η μία δίπλα στην άλλη, χέρι με χέρι και αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης και όλων των μορφών εξουσίας. Για εμάς είναι προφανές ότι ο δρόμος για την εξάλειψη της πατριαρχίας και της έμφυλης βίας περνάει μέσα από τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση, έναν αγώνα συνολικό, που τάσσεται ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και σε κάθε μορφή εξουσίας. Αγωνιζόμαστε λοιπόν για να καταστρέψουμε κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και να φωνάξουμε μαζί με τις αδερφές μας σε όλο τον κόσμο ότι καμία δολοφονία και καμία κακοποίηση δε θα μείνει αναπάντητη, ότι η συλλογική φωνή μας μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά και να ρίξει όλα τα τείχη. Να φωνάξουμε ότι καμία γυναίκα που αγωνίζεται δεν είναι μόνη και θα παλέψουμε όλες μαζί μέχρι να καταφέρουμε να κάνουμε τη φλόγα, φωτιά και να κάψουμε συθέμελα το σάπιο εξουσιαστικό πατριαρχικό σύστημα. Μέχρι να φτιάξουμε έναν κόσμο που δε θα περισσεύει κανείς και καμιά μας, έναν κόσμο που θα χωράει μέσα του όλους τους κόσμους.
ΚΡΑΤΟΣ-ΜΜΕ-ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΒΙΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΤΕΤΑΡΤΗ 13/07, 19:30 ΚΑΜΑΡΑ
Ελεύθερες γυναίκες/Μαύρο & Κόκκινο,
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
