[ΑΠΟ Θεσ/νίκης] Απεργιακή περιφρούρηση στην Μαλαματίνα | Τετ. 9/11 06:00 Ημέρα Γενικής Απεργίας

Εδώ και μήνες πλέον οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Μαλαματίνας στο Καλοχώρι βρίσκονται σε απεργία διαρκείας, διεκδικώντας την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων των συναδέλφων τους, την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας καθώς και την αύξηση μισθών οι οποίοι είχαν υποστεί μείωση από την εργοδοσία του εργοστασίου στα πλαίσια της λεγόμενης «εξυγίανσης» της επιχείρησης. Είχαν προηγηθεί κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας από τους εργαζόμενους βάζοντας μπροστά τις συλλογικές τους διεκδικήσεις απέναντι στα αφεντικά της Μαλαματίνας.

Ως απάντηση, η εργοδοσία έβαλε μπροστά έναν απεργοσπαστικό μηχανισμό και μαζί με την υποστήριξη του κράτους, το πρωί της Τετάρτης 31/08 διμοιρίες ΜΑΤ με χημικά και ξύλο επιτέθηκαν στην απεργιακή συγκέντρωση στο εργοστάσιο προκειμένου να εισέλθουν για πρώτη φορά οι απεργοσπάστες. Παρά τις αλλεπάλληλες συλλήψεις, διώξεις και δικογραφίες, τους τραυματισμούς απεργών και αλληλέγγυων μέσα σε αυτό το κλίμα εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας όλου αυτού του διαστήματος (βλ. επίθεση της αστυνομίας την 17/08 με συλλήψεις, επίθεση με χρήση χημικών την Δευτέρα 3/10 και πιο πρόσφατα), οι απεργοί συνεχίζουν ακόμη την απεργία τους. Τελευταία επιχείρηση τρομοκράτησης των απεργών είναι η κίνηση της εργοδοσίας της Μαλαματίνα να καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα κατά των απεργών και απολυμένων για «δυσφήμηση» της εταιρείας, με αφορμή τα μπλουζάκια αλληλεγγύης στην απεργία, ζητώντας μέχρι και χρηματική αποζημίωση για παραποίηση του σήματος της εταιρείας.

Η στρατοπέδευση διμοιριών με κλούβες να φράζουν τις εισόδους του εργοστασίου επί 24ωρου βάσης προκειμένου να εισέρχεται το λεωφορείο με τους λιγοστούς απεργοσπάστες, η καταστολή των ΜΑΤ και η κατασκευή κατηγορητηρίων καταδεικνύουν ότι τα αφεντικά έχουν στο πλάι τους το κράτος, την κυβέρνηση και την αστυνομία. Η ωμή αυτή πραγματικότητα της εργοδοτικής τρομοκρατίας και της κρατικής καταστολής δεν είναι κάτι άγνωστο στους εργαζόμενους που παράγουν τον πλούτο αυτού του κόσμου, τον οποίο καρπώνονται τα αφεντικά. Ωστόσο, αυτό που επίσης γνωρίζουμε είναι η πραγματική δύναμη των καταπιεσμένων όταν αγωνίζονται συλλογικά και από τα κάτω απέναντι στο σύστημα που παράγει την εκμετάλλευση και την υποδούλωση.

Η επίθεση αυτή της εργοδοσίας και του κράτους στους απεργούς της Μαλαματίνας εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο όξυνσης μιας συνολικότερης επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου στην κοινωνική βάση και στις ζωές μας. Σκοπό έχει το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων και αγώνων που αναπτύσσονται, ώστε να επιβληθεί μία συνθήκη σιωπητηρίου, δηλαδή μιας αέναης και απρόσκοπτης εκμετάλλευσης από τα αφεντικά. Τα εργασιακά δικαιώματα χτυπιούνται συνεχώς, η ίδια η συνδικαλιστική δράση έχει μπει στο στόχαστρο καθώς επίσης και μία σειρά άλλων κατακτήσεων πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως είναι η περιστολή των διαδηλώσεων.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη εντάσσονται μία σειρά αναδιαρθρώσεων του κράτους σε ένα ευρύ φάσμα πεδίων (λεηλασία της φύσης, εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εργασιακές κατακτήσεις, δημόσιοι χώροι κ.α.). Κοινή συνισταμένη αποτελεί η αναβάθμιση του ρόλου της αστυνομίας σε όλο το κοινωνικό πεδίο, προκειμένου να επιβληθεί η νέα αυτή «κανονικότητα» την οποία όλες οι κυβερνήσεις εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν, όντας στην ουσία το πολιτικό προσωπικό των αφεντικών, ντόπιων και μη. Ταυτόχρονα, οι διακρατικοί ανταγωνισμοί που παράγει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα έχει οδηγήσει σε επέκταση των πολέμων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης των καταπιεσμένων, ενώ για τους πλέον απόκληρους -τους πρόσφυγες & μετανάστες- η θανατοπολιτική έχει εδραιωθεί ως εργαλείο του κράτους.

Έχει γίνει φανερό, ότι το χρεοκοπημένο οικονομικά, πολιτικά, ηθικά και αξιακά σύστημα εξουσίας δεν έχει πλέον να προσφέρει τίποτα άλλο παρά θάνατο, υποδούλωση και περαιτέρω εκμετάλλευση στους καταπιεσμένους. Απέναντι σε αυτόν τον ζόφο, οφείλουμε να αντιτάξουμε την συλλογικοποίηση και τον οργανωμένο αγώνα. Βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις μέσα στον αγώνα, δηλαδή χωρίς θεσμική διαμεσολάβηση η οποία στοχεύει στην άντληση πολιτικού κεφαλαίου για άλλους σκοπούς αλλά και στην εκτόνωση των αγώνων, εξασφαλίζουμε ότι οι αγώνες μας δεν υπονομεύονται και δεν γίνονται αντικείμενο παζαριού. Με οργάνωση στη βάση, από τα κάτω για τους από τα κάτω, πλάι πλάι να υψώσουμε αναχώματα απέναντι στην επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας στις ζωές μας. Με αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα να δώσουμε τη μάχη για τη ζωή, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας! Μόνος αγώνας που χάθηκε, είναι αυτός που δεν δόθηκε.

Ως αναρχικοί και αναρχικές αλλά και ως εργαζόμενοι, φοιτητές, άνεργοι, μαθητές στεκόμαστε στο πλάι των απεργών εργαζομένων της Μαλαματίνας και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον διαρκή αγώνα που δίνουν. Ο αγώνας των απεργών της Μαλαματίνας είναι αγώνας όλης της εργατικής τάξης!