Ο αγώνας τους είναι και δικός μας.
Ο αγώνας τους συνεχίζεται μέσα από τους δικούς μας αγώνες!
Τον Ιούλιο του 2015, 33 επαναστάτες που ξεκινούσαν να συνδράμουν στην ανοικοδόμηση του Κομπάνι, μιας πόλης που είχε καταστραφεί και λεηλατηθεί από τις συμμορίες του Ισλαμικού Κράτους, σφαγιάστηκαν από τις κρατικές συμμορίες και το Ισλαμικό Κράτος. Προκειμένου να τιμήσουμε τη μνήμη των δολοφονηθέντων επαναστατών και να κρατήσουμε ζωντανούς τους αγώνες τους, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση μνήμης για την τέταρτη επέτειο από την Σφαγή του Suruç, στην συνοικία Kadıköy της Κωνσταντινούπολης και στην περιοχή Kızılay, στην Άγκυρα, έπειτα από καλέσματα οργανώσεων νεολαίας, συμπεριλαμβανόμενης και της Αναρχικής Νεολαίας.
Ακριβώς την ίδια χρονική στιγμή που συνέβη η σφαγή, τέσσερα χρόνια πριν, πραγματοποιήθηκε πολιτικό μνημόσυνο στους τάφους των συντρόφων μας που δολοφονήθηκαν από τις συμμορίες του κράτους και του ISIS. Ορκιστήκαμε σε τριάντα-τρεις «ονειροπόλους» ότι θα πραγματοποιήσουμε τα ανεκπλήρωτα όνειρά τους και ότι οι υπεύθυνοι για όσα τους συνέβησαν θα λογοδοτήσουν.
Όλοι οι επαναστάτες και οι οικογένειες όσων έχασαν τη ζωή τους στην Σφαγή του Suruç συγκεντρώθηκαν στις 6 μμ. στην οδό Halitağa στο Kadıköy για την καθιστική διαμαρτυρία στη μνήμη των 33 επαναστατών. Ενώ φωναζόταν πως οι άνθρωποι που σφαγιάστηκαν από το δολοφονικό κράτος και τις συμμορίες του ISIS ζουν ακόμη μέσα στους αγώνες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καθιστικής διαμαρτυρίας, οι οικογένειες όσων επέζησαν εκείνη την ημέρα και οι οικογένειες των δολοφονημένων συντρόφων μας έδωσαν ομιλίες.
Μετά τη σφαγή, η αδικία, η καταστολή και η βία συνεχίστηκαν στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα και εναντίον όσων συγκεντρώθηκαν να τιμήσουν τη μνήμη τους. Έπειτα από την καθιστική διαμαρτυρία στην Κωνσταντινούπολη και ενώ η πορεία περνούσε μπροστά από την Όπερα Süreyya, κατευθυνόμενη προς το πάρκο Mehmet Ayvalıtaş, το σημείο συνάντησης όπου θα πραγματοποιούνταν η εκδήλωση μνήμης, οι δολοφόνοι των κρατικών δυνάμεων καταστολής ξεκίνησαν να επιτίθενται ασταμάτητα. Αντίστοιχα, στην Άγκυρα, όσοι συγκεντρώθηκαν στην οδό Sakarya, ανταποκρινόμενοι στα καλέσματα οργανώσεων νεολαίας, συμπεριλαμβανόμενης της αναρχικής Karala, δέχτηκαν αστυνομική επίθεση. Οχτώ επαναστάτες συνελήφθησαν. Η συνέχιση των συγκεντρώσεων στην Kızılay μετά την επίθεση κατέδειξαν για άλλη μια φορά πως δεν θα υποχωρήσουμε μπροστά στο δολοφονικό κράτος. Οι επαναστάτες που παρέμειναν στον δρόμο έδειξαν πως ο αγώνας για τη δικαίωση του Suruc δεν θα λήξει με τις επιθέσεις.
ΤΟ KADIKOY ΕΙΝΑΙ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ
Εκείνοι που επιχείρησαν να αναγκάσουν τους επαναστάτες να υποχωρήσουν μέσω επιθέσεων, φυλακίσεων και πολιτικών εκφοβισμού είδαν για άλλη μια φορά ότι το Kadıköy είναι το οδόφραγμα των επαναστατών. Τριάντα-τρεις σύντροφοι, φίλοι μας συγκρούονταν στους δρόμους του Kadıköy, όταν η μάχη έφτασε πάλι στην πλατεία. Η αστυνομική βία, μέσα από την οποία επιχειρήθηκε να κατασταλεί η οργή των επαναστατών, απαντήθηκε με τον αποκλεισμό των δρόμων της περιοχής. Με συνθήματα και οδοφράγματα ενάντια στις μεθοδευμένες αστυνομικές επιθέσεις, το Kadıköy αποτέλεσε για μια ακόμη φορά πεδίο αντίστασης και αγώνα. Έπειτα από συνεχόμενες επιθέσεις, οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν 20 επαναστάτες, μεταξύ των οποίων και τρεις συντρόφους μας από την Αναρχική Νεολαία. Από την οδό Kalkedon έως και την Bahariye, υψώθηκαν οδοφράγματα σε κάθε δρόμο του Kadıköy.
Ο αγώνας των τριάντα-τριών αναρχικών και σοσιαλιστών επαναστατών που σφαγιάστηκαν στο Suruç είναι δικός μας αγώνας. Το ταξίδι των «ονειροπόλων» δεν τελειώνει με βόμβες, επιθέσεις, φυλακίσεις και εκφοβισμό.
Ο αγώνας τους είναι και δικός μας, ο αγώνας μας συνεχίζεται!
Ζήτω η Επανάσταση!
Ζήτω η Αναρχία!
