5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ/ ΤΗΣ ZACKIE-OH!
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Στις 21 Σεπτέμβρη του 2018 ο Ζακ Κωστόπουλος κυνηγημένος καταλήγει σε ένα κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια όπου και εγκλωβίζεται. Λίγη ώρα αργότερα βγαίνει έξω φωνάζοντας βοήθεια, ενώ ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου μαζί με έναν φασίστα, που έχει ένα κτηματομεσιτικό γραφείο δίπλα, τον λιντσάρουν και τον κλωτσούν επανειλημμένα στο κεφάλι. Ο Ζακ προσπαθεί να αμυνθεί ενώ κόσμος μαζεύεται γύρω. Η αστυνομία καλείται στο σημείο και στην ουσία αποτελειώνει το έγκλημα. Τον χτυπούν, τον συλλαμβάνουν και του περνούν χειροπέδες και τον σέρνουν στο δρόμο αιμόφυρτο. Μετά από όλα αυτά, καταλήγει δεμένος και νεκρός στο νοσοκομείο. Τις επόμενες μέρες η ταυτότητα του σκυλεύεται στα ΜΜΕ με κάθε τρόπο (ως μέλους της LGBTQI+ κοινότητας, οροθετικού και ακτιβιστή). Το ίδιο συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της δίκης, η οποία ολοκληρώνεται μετά από 4 χρόνια και στην οποία οι μπάτσοι δολοφόνοι του Ζακ αθωώνονται, ο Δημόπουλος εκτίει την ποινή του σε κατ’ οίκον περιορισμό και ο Χορταριάς, δυο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση, αποφυλακίζεται με περιοριστικούς όρους.
Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη – μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχυροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.
Ο επίσημος νόμος, βέβαια, κάλυψε το ειδεχθές έγκλημά τους και τη βία που άσκησαν. Με τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, το κυνήγι και μετέπειτα την τιμωρία του αδύναμου διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Η οργανωμένη από τα πάνω βία της εξουσίας είναι αυτή που δίνει το πάτημα σε όλους αυτούς να δολοφονήσουν, μιας και κινούνται πλήρως εναρμονισμένα με τις προσταγές κράτους και κεφαλαίου.
Το κρατικό- πατριαρχικό- καπιταλιστικό σύστημα το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι περαιτέρω εξαθλίωση και θάνατο. Η δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά από τους εργαζόμενους του πλοίου Blue Horizon φωτίζει την πιο κανιβαλιστική πτυχή του συστήματος. Η δολοφονία της γυναίκας στην Καλαμαριά από τον μπάτσο – πρώην σύζυγό της ήρθε να προστεθεί στη μεγάλη λίστα των γυναικοκτονιών, στις οποίες έχουμε γίνει μάρτυρες, και να επιβεβαιώσει για άλλη μία φορά πως η πατριαρχική βία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Από τη δολοφονία της Άννας στον Αγ. Παντελεήμονα μέχρι το ναυάγιο στην Πύλο και τους νεκρούς μετανάστες στο δάσος της Δαδιάς γίνεται φανερό συνεχώς τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους κυνηγημένους, τους φτωχούς, τους από τα κάτω.
Παράλληλα, ο φασισμός βγαίνει πάλι σαν δεκανίκι του συστήματος να κάνει τη δουλειά που του αρμόζει. Από τη δολοφονία του Σιράζ Σαφτάρ στα Πατήσια στις 12 Αυγούστου μέχρι τις απαγωγές και τους ξυλοδαρμούς μεταναστών στον Έβρο, δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα οι φασίστες συνεχίζουν τις προσπάθειες τρομοκράτησης της κοινωνίας με τις ευλογίες κράτους και κεφαλαίου. Παράλληλα, οι φονικές πυρκαγιές σε διάφορα μέρη της χώρας και οι καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία καταδεικνύουν το κράτος και το κεφάλαιο ως τους μόνους υπευθύνους για όλα όσα συμβαίνουν και έρχονται να επιβεβαιώσουν πόσο μικρή αξία έχουν οι ζωές όλων μας, στο σύστημα τους. Η καταστροφή του φυσικού κόσμου από το κράτος και το κεφάλαιο παρουσιάζεται ως κλιματική κρίση, ενώ ταυτόχρονα γίνεται φανερή η ανυπαρξία μέτρων προστασίας από τις καταστροφικές συνέπειες, που το ίδιο το σύστημα παράγει.
Η κρίση που βιώνουμε βαθαίνει μέρα με τη μέρα. Απέναντι στη βάρβαρη πολιτική τους και τον θάνατο που εξαπολύουν προτάσσουμε την συλλογικοποίηση, τον αγώνα και την ζωή. Ως αναρχικοί και αναρχικές αγωνιζόμαστε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στεκόμαστε ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς και το φόβο που διαρκώς αναπαράγει η εξουσία. Μέχρι την οικοδόμηση ενός κόσμου που να μας χωράει όλους. Μέχρι την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.
Δεν ξεχνάμε- δε συγχωρούμε τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ της Zackie-oh!
Ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο, πατριαρχία, καταστολή και κοινωνικό εκφασισμό
Οργάνωση και αγώνας για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας και δικαιοσύνης
Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη | Συγκέντρωση – πορεία
Αθήνα: Γλάδστωνος, 19.00
Θεσσαλονίκη: Αγ. Βενιζέλου, 19.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
