Σημαντική τομή για την καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως ημέρα της γυναίκας, αποτελούν οι ριζοσπαστικοί και αιματηροί αγώνες που έδωσαν εργάτριες -κατά κύριο λόγο μετανάστριες- σε εργοστάσια και βιομηχανίες στις Η.Π.Α. στις αρχές του 20ου αιώνα. Διεκδικώντας αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, ισότητα ως προς την αμοιβή τους, αλλά και αμφισβητώντας τους παραδοσιακούς ρόλους που τους επιβάλλονταν λόγω του φύλου τους, συγκρούστηκαν τόσο με τα αφεντικά όσο και με τις δυνάμεις καταστολής.
Παρόλες τις προσπάθειες της κυριαρχίας να αποχαρακτηρίσει την συγκεκριμένη μέρα, αποκόπτοντας την από τις ρίζες της και υποβαθμίζοντάς την σε «γιορτή της γυναίκας», η 8η Μάρτη ως μέρα αντίστασης και αγώνα είναι πιο επίκαιρη και αναγκαία από ποτέ. Οι αγώνες ενάντια στην πατριαρχία που δόθηκαν και δίνονται καθημερινά κρατούν ακόμα ανοιχτό τον δρόμο για την γυναικεία χειραφέτηση και τη συντριβή του κόσμου της εξουσίας, δημιουργώντας αναχώματα στην ολοένα και εντονότερη επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, φωνάζοντας ότι οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί και οι παρενοχλήσεις δεν θα γίνουν κανονικότητα, ότι δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο και τον εξευτελισμό.
Η έμφυλη βία είναι καθεστώς όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός, όσο το εξουσιαστικό κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα γαλουχεί, οπλίζει και ξεπλένει γυναικοκτόνους, βιαστές και παιδοβιαστές. Μοιάζει σαν τα αδιέξοδα μίας ολόκληρης κοινωνίας να τα κουβαλούν οι γυναίκες με τα σώματά τους. Καθώς οι εγγενείς αντιφάσεις του συστήματος αναδύονται με σφοδρότητα και ο κοινωνικός κανιβαλισμός θεριεύει, μετράμε πάνω από 20 γυναικοκτονίες, ενώ αμέτρητες φαντάζουν οι καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βιασμούς και σωματική κακοποίηση.
Μπάτσοι – Μ.Μ.Ε. – Κράτος & θεσμοί, όλοι μαζί ξεπλένουνε τον κάθε βιαστή: Όταν ένας καθηγητής πανεπιστημίου στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. κατηγορείται για παιδεραστία και το εκπαιδευτικό ίδρυμα αποσιωπά το γεγονός μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση∙ όταν καθηγητής των Τ.Ε.Ι. συνεχίζει να διδάσκει, ενώ κατηγορείται για σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε βάρος φοιτητριών, δωροδοκώντας με βαθμούς όσες κατέθεταν δικαστικά υπέρ του∙ όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου κατηγορείται για παιδοβιασμούς και κύκλωμα παιδεραστίας και η κατ’ οίκων έρευνα αργεί μία εβδομάδα∙ όταν γόνοι αστικών οικογενειών, μεγαλοεπιχειρηματίες και άνθρωποι της νύχτας -με προσβάσεις και επιρροή στην αστυνομία και στις δικαστικές αρχές- ναρκώνουν και βιάζουν ομαδικά μία 24χρονη και συνεχίζουν ατάραχοι τις επαγγελματικές δραστηριότητες τους, γίνεται εμφανές ότι καμία εμπιστοσύνη δεν πρέπει να υπάρξει στην αστική δικαιοσύνη, καμία αυταπάτη ότι η έμφυλη βία μπορεί να λειανθεί εντός του συστήματος που την θρέφει και την καλλιεργεί.
Η πατριαρχία είναι εξουσία και η εξουσία είναι συστημική βία. Διαχέεται σε όλα τα κοινωνικά πεδία και αποσιωπάται για όσες καταπνίγεται η φωνή τους λόγω του περιθωρίου που η κυριαρχία τους επιβάλλει. Πρόσφυγες, μετανάστριες και φυλακισμένες -της γης οι κολασμένες-, στοιβαγμένες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σωφρονιστικά ιδρύματα, υφίστανται τις πιο βάναυσες και εξευτελιστικές συμπεριφορές, βιάζονται και κακοποιούνται χωρίς κανείς να το μαθαίνει, χωρίς οι κραυγές τους να διαπερνούν τα ψηλά τείχη.
Σχολεία, κράτος και εκκλησία όλα αναπαράγουν την πατριαρχία. Παραβιαστικές συμπεριφορές, σεξιστικά σχόλια και έμφυλες διακρίσεις αποτελούν καθημερινότητα και μέσα στις σχολικές κοινότητες. Οι καθηγητές -εκμεταλλευόμενοι την θέση ισχύος τους- δεν διστάζουν να απλώσουν χέρι σε ανήλικες, να σχολιάσουν την σεξουαλικότητα τους, να γίνουν παραβιαστικοί, ενώ παπάδες και λοιπά καθάρματα ασελγούν σε ανήλικες/ους.
Η οργάνωση των από τα κάτω και ο αγώνας απέναντι στους εξουσιαστές αυτού του κόσμου είναι μονόδρομος. Καμία διαμαρτυρία που δεν επιλέγει να βγει στον δρόμο του αγώνα δεν αρκεί. Ο δρόμος για την εξάλειψη της έμφυλης βίας περνάει μέσα από τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση, έναν αγώνα συνολικό ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε μορφή εξουσίας. Καμία μόνη. Στεκόμαστε αλληλέγγυες η μία δίπλα στην άλλη, χέρι με χέρι και αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης και όλων των μορφών εξουσίας. Αγωνιζόμαστε μέχρι να καταστρέψουμε κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και φωνάζουμε μαζί με τις αδερφές μας σε όλο τον κόσμο ότι καμιά δολοφονία και καμία κακοποίηση δε θα μείνει αναπάντητη! Η συλλογική μας φωνή μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά και να ρίξει όλα τα τείχη. Μέχρι να κάνουμε τη φλόγα, φωτιά και να κάψουμε συθέμελα το σάπιο εξουσιαστικό πατριαρχικό σύστημα. Μέχρι να φτιάξουμε έναν κόσμο που θα χωρά μέσα του όλους τους κόσμους.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
Ελεύθερες Γυναίκες/Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο&Κόκκινο»,
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
