[Ελεύθερες Γυναίκες] Ενημέρωση από την πορεία της Τετάρτης 13/07

Η καλεσμένη συγκέντρωση ενάντια στη συγκάλυψη του βιασμού της Γεωργίας Μπίκα, την οποία την στήριξε η ίδια η Γεωργία με τη φυσική της παρουσία, κατέληξε σε πορεία που κινήθηκε στους δρόμους της πόλης και στο ΑΤ Λευκού Πύργου, όπου έγινε στάση για αρκετή ώρα με συνεχή συνθήματα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, την πατριαρχία, τους μπάτσους και τους θεσμούς που συγκαλύπτουν βιαστές. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μέσα σε διάστημα μόλις λίγων μηνών αποφυλακίζεται ο δολοφόνος μπάτσος Κορκονέας, οι δολοφόνοι του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh, Δημόυπουλος & Χορταριάς πέφτουν στα μαλακά, ο Φιλιππίδης βγαίνει από τη φυλακή και οι βιαστές της Γεωργίας & της Αμαλίας απαλάσσονται. Ο παιδοβιαστής Λιγνάδης, ενω καταδικάζεται για 2 από τους 4 βιασμούς, αφήνεται ελεύθερος την αμέσως επόμενη στιγμή, ασκώντας έφεση, η οποία και αποκτά ανασταλτικό χαρακτήρα.

Την ίδια στιγμή οι δικαστικές αρχές, το κράτος και οι μηχανισμοί του επιτίθενται και διώκουν κάθε αγωνιζόμενη και αγωνιζόμενο, εφαρμόζοντας ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους όπως στην περίπτωση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε απεργίας πείνας από 23/05 διεκδικώντας την αποφυλάκισή του που θα έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί από τον Δεκέμβρη. Δολοφόνοι, παιδοβιαστές, κατά συρροή βιαστές, κλεπταποδόχοι, μαφιόζοι & ναρκέμποροι χαίρουν της προστασίας της κυβέρνησης & της δικαιοσύνης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το απαλλακτικό βούλευμα που εκδόθηκε στην υπόθεση του βιασμού της Γεωργίας. Οι δικαστικοί μηχανισμοί της αστικής δικαιοσύνης, μιας «δικαιοσύνης» ταξικής και πατριαρχικής, που βρίσκεται εκεί για να διώκει & να φυλακίζει όσους & όσες αντιστέκονται στη κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, που καταδικάζει σε εγκλεισμό στα κελιά των φυλακών χιλιάδες φτωχούς και περιθωριοποιημένους, είναι κομμάτι ενός συστήματος που προωθεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό, την πατριαρχική και εν γένει την εξουσιαστική βία, προστατεύοντας τους ισχυρούς και τα εγκλήματά τους, τρομοκρατώντας και ρίχνοντας στην πυρά του κανιβαλισμού όσες και όσους τολμούν να την αμφισβητήσουν.

Καμία εμπιστοσύνη δεν έχουμε στην αστική δικαιοσύνη, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που συγκαλύπτει και αφήνει ελεύθερους βιαστές ενώ προσπαθεί σταθερά και επανειλημμένα να υποβαθμίσει, να θάψει ή να χειριστεί με βάση τα πατριαρχικά στερεότυπά τις υποθέσεις αυτές.