Η κρατική και καπιταλιστική επίθεση στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και τους εργαζόμενους οξύνεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση έρχεται να υλοποιήσει με τους σκληρότερους όρους μια οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση που συνθλίβει και φτωχοποιεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού και έχει ως πρωταρχική έγνοια τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Σήμερα εργαζόμενοι σε διάφορους κλάδους αγωνίζονται και διεκδικούν τα αυτονόητα.
Την Τρίτη 22 Φλεβάρη ξεκίνησε η δίκη για την υπόθεση των εργαζόμενων της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ) Καβάλας (ELFE) για τις πρώτες ομαδικές απολύσεις των 133 εργαζομένων του σωματείου της. Συγκεκριμένα η εργοδοσία της ΒΦΛ κατέθεσε στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ) φάκελο με όλα τα οικονομικά, φορολογικά και επενδυτικά στοιχεία της εταιρίας/ ομίλου, το κόστος εργασίας, στοιχεία για το εργατικό δυναμικό με στόχο την αιτιολόγηση για την αναγκαιότητα των ομαδικών απολύσεων. Μόνο που τα στοιχεία που κατατέθηκαν από τη διοίκηση για τις απολύσεις του 2021 αφορούσαν στον ισολογισμό του 2014. Παρ’ όλα αυτά με συνοπτικές διαδικασίες εγκρίθηκε η ομαδική απόλυση των εργαζόμενων. Με τον ίδιο τρόπο κινήθηκε και η εργοδοσία της Energean όπου ακολούθησαν και εκεί τμηματικές, ομαδικές, εκδικητικές απολύσεις των εργαζομένων των πετρελαίων της Καβάλας. Και στις δύο περιπτώσεις, οι εργοδοσίες λειτούργησαν με παρόμοιο τρόπο. Με εργαλείο τον νόμο Χατζηδάκη και με πρόσχημα την εξυγίανση των επιχειρήσεων και τη μείωση του κόστους των βιομηχανιών εκβίαζαν τους εργαζόμενους να υπογράψουν τις νέες συμβάσεις, ποινικοποίησαν τα σωματεία απολύοντας όλους όσοι ήταν μέλη αυτών, απείλησαν με μηνύσεις και απολύσεις και τέλος, απέλυσαν ομαδικά τους εργαζόμενους.
Ταυτόχρονα, σε όλη την χώρα έχει ξεσπάσει ένα κύμα εργατικών αγώνων. Στη Λάρυμνα η κυβέρνηση ανακοίνωσε στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ την πρόθεση της να απολύσει όλους τους εργαζόμενους μέσα στον Φλεβάρη για να ικανοποιήσει το αίτημα των επενδυτών μαζί με την αποχώρησή τους από τους οικισμούς που μένουν τα τελευταία χρόνια με τις οικογένειές τους. Η απόφαση των εργαζομένων μέσα από τη γενική συνέλευση ήταν η συνέχιση του αγώνα τους για να μείνουν στις δουλειές και τα σπίτια τους. Ταυτόχρονα στο Λιμάνι του Πειραιά οι εργαζόμενοι της Cosco συνεχίζουν τον δυναμικό αγώνα τους, διεκδικώντας υπογραφή ΣΣΕ που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους, εφαρμογή του νόμου για τα ΒΑΕ, επαναπρόσληψη όλων των συμβασιούχων που δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Την ίδια στιγμή που οι γραμμές των μπλόκων των αγροτών και κτηνοτρόφων σ’ όλη τη χώρα δυναμώνουν με αίτημα την επιβίωση και μέτρα που θα τους εξασφαλίσουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν την παραγωγή.
ενάντια στις εργοδοτικές δολοφονίες και την αδιαφορία …
Το κράτος και η εγκληματική πολιτική του προσμετρά ήδη χιλιάδες θανάτους εν μέσω πανδημίας, ενώ η ανθρώπινη ζωή είναι πλέον φανερό πως δεν έχει καμία απολύτως αξία αν είσαι φτωχός εργάτης, πρόσφυγας ή μέλος κάποιας μειονότητας. Την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται, η μακρά λίστα των θανάτων των εργαζομένων όλο και μεγαλώνει. Στις 15/2 στην Πάτρα 22χρονος εργάτης πέθανε στην προσπάθειά του να κρυφτεί γιατί ήθελε να αποφύγει έλεγχο του ΕΦΚΑ, καθώς ήταν ανασφάλιστος. Στις 13/2 ένας 25χρονος χειριστής κομπρεσέρ τραυματίστηκε θανάσιμα έπειτα από έκρηξη σε φρεάτιο μεθανίου στη Θήβα. Οι ζωές των καταπιεσμένων θυσιάζονται στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, η οποία για να συνεχίσει απρόσκοπτα τον κύκλο εκμετάλλευσης χρειάζεται την κρατική τρομοκρατία.
Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών, οι αυξήσεις των ωραρίων σε βάρος των εργαζομένων, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας που επιδεινώνονται και υποβαθμίζονται συνεχώς και-αποκορύφωμα όλων, η απαξίωση και η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας σε συνδυασμό με την αδιαφορία κράτους και αφεντικών για την τήρηση των μέτρων προστασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας περιγράφουν την σκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τις νέες συνθήκες που μας επιβάλλονται καθημερινά, στοχεύοντας στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των ζωών μας.
προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά δικαιώματα…
Μέσα σε όλη αυτή τη ζοφερή συνθήκη, είναι σημαντικό να οργανωθούν οι καταπιεσμένοι και οι εργαζόμενοι προκειμένου να αντιμετωπίσουν την επίθεση από κράτος και κεφάλαιο που όλο και εντείνεται. Αυτό θα γίνει μόνο μέσα από την ταξική οργάνωση στη βάση και στους χώρους δουλειάς, την ενίσχυση των δομών αγώνα, την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια, τη συλλογικοποίηση. Ο αγώνας ενάντια στις απολύσεις, τα νέα αντεργατικά μέτρα, τα εργοδοτικά εγκλήματα και τις δολοφονίες πρέπει να είναι διαρκής κι οργανωμένος συνδεδεμένος με άλλα μέτωπα αγώνα. Με σωματεία βάσης, οριζόντια και αντιιεραρχικά σχήματα και από τα κάτω συνελεύσεις γειτονιών, μαζί με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία και τις σχολές, τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Για να υπερασπιστούμε τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή, οριζόντια, συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση όλων των εργαζόμενων, όλων των καταπιεσμένων.
παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους/ες της ΒΦΛ Καβάλας
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους/ες της Κavala oil
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους/ες της Cosco
Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους/ες – αγρότες/ισσες
Ακηδεμόνευτοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες μέχρι την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό
Libertatia, συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό / μέλος της ΑΠΟ-ΟΣ
