H LIBERTATIA ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ
Πριν μερικές εβδομάδες γίναμε μάρτυρες ενός γεγονότος που τάραξε αρνητικά τη γειτονιά του Φαλήρου στη Θεσσαλονίκη. Ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia, του νεοκλασικού κτιρίου στην συμβολή Λ. Στρατού & Σαρανταπόρου, της στέγης κάποιων ανθρώπων αλλά και ελευθεριακών ιδεών, ένα από τα λίγα παλιά κτίρια που διατηρήθηκαν στην πόλη αυτή. Αυτό συνέβη τη μέρα του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό, όπου ο κόσμος κατέκλεισε τους δρόμους για να βγει να υπερασπιστεί την «ελληνικότητα» της Μακεδονίας. Για άλλη μια φορά στην κοινωνία μπαίνουν ψευτοδιλήμματα που την αποπροσανατολίζουν από την πραγματικότητα, προσφέροντας εύφορο έδαφος στον υφέρποντα φασισμό της.
Κι όλα αυτά στη Θεσσαλονίκη. Στην πάλαι ποτέ πολυπολιτισμική πρωτεύουσα των Βαλκανίων, την πόλη της προσφυγιάς, του διωγμού και της εξόντωσης των Εβραίων και άλλων πληθυσμών της, των δολοφονημένων εργατών του ’36, των παρακρατικών εγκληματιών με τα τρίκυκλα, της μεγάλης φτωχομάνας. Σε όλα τα εγκλήματα του φασισμού και του εθνικισμού που συνέβησαν σ’ αυτή την πόλη ήρθε να προστεθεί και ο εμπρησμός ενός ιστορικού κτιρίου με πάνω από έναν αιώνα ζωής. Δυστυχώς, όμως, όποιος δεν θυμάται την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. (απόσπασμα από την πολιτική τοποθέτηση της κατάληψης libertatia στις 29.01)
Λίγα λόγια για την Κατάληψη Libertatia.
«LIBERTATIA, σημαίνει ελευθεριακό-ή, εμπνεόμενοι από την ημί-μυθική ελευθεριακή κοινότητα πειρατών γύρω στα 1600. Όπως σαν άλλοτε έτσι και τώρα τα κύματα της ζωής μας οδήγησαν σε αυτοδιαχειριζόμενη σχεδία με προορισμό την ελευθερία.» (από την πρώτη μπροσούρα της κατάληψης «Η ανάγκη της στέγασης και η λύση της κατάληψης ως μέσο επαναστατικής πράξης»)
Μέσα του 2008 πραγματοποιείται κατάληψη του αρχοντικού κτιρίου στην γωνία Λ. Στρατού & Σαρανταπόρου, ξαναδίνοντας ζωή σε αυτό μετά από πολλά χρόνια ερήμωσης. Προσπαθήσαμε να το κάνουμε βιώσιμο και τα καταφέραμε, κάτι που λόγω της παλαιότητας αλλά και της αρχιτεκτονικής του κτιρίου έγινε με πολύ κόπο, με χρήματα από το υστέρημά μας και την βοήθεια συντρόφων-ισσών. Φυσικά δεν περιμέναμε καμία επιβράβευση, η ικανοποίηση για μας ήταν ηθική και πολιτική. Η συνέλευση της κατάληψης έθετε τις βάσεις που στηρίζονται στην ισότητα και την αντι-ιεραρχία. Δημιουργήθηκε έτσι ένα μέρος ανοιχτό για όλους όσους αγωνίζονται για την ανατροπή ενός κοινωνικού συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση. Το καλοκαίρι του ’09 πραγματοποιήθηκε στο χώρο της κατάληψης κάλεσμα στη γειτονιά για γνωριμία. Αυτό συνέβη γιατί η γειτονιά για εμάς είναι και παραμένει ζωτικής σημασίας και χώρος παρέμβασης, γι’ αυτό και οποιαδήποτε εκδήλωσή μας απευθυνόταν (με κείμενα, αφίσες, παρεμβάσεις) πρώτα σε αυτή. Η καλή σχέση μας με αυτή αποδεικνύεται ακόμη και σήμερα όπου κατά τη διάρκεια της επίθεσης ο κόσμος βγήκε στα μπαλκόνια φωνάζοντας προς τους φασίστες, οι οποίοι φυσικά απάντησαν με βρισιές και φωτοβολίδες. Έτσι κι αλλιώς, ο κόσμος της γειτονιάς ξέρει καλά ποιοι και γιατί έκαψαν την κατάληψη, είναι δίπλα μας και μας στηρίζει και η στάση του αυτή μας δίνει την δύναμη να παραμείνουμε στο κτίριο και να αποκαταστήσουμε τις ζημιές.
Η Libertatia πέρα από τις ιδέες μας στέγαζε και εμάς του ίδιους, στέγαζε τις ανάγκες ανθρώπων χωρίς την διαμεσολάβηση της εκμετάλλευσης του ενοικίου, άτομα που δεν είχαν τη δυνατότητα να νοικιάσουν ένα σπίτι, όπως μετανάστες και άτομα της κατώτερης κοινωνικής τάξης.
Η κατάληψη παρά τις δυσκολίες του κτιρίου κρατούσε ένα σταθερό κοινωνικό προφιλ χωρίς βέβαια να χάνει την πολιτική της ταυτότητα. Οι προβολές ταινιών από την κινηματογραφική ομάδα γινόταν κάθε εβδομάδα σχεδόν, όπως και το μπαρ της κατάληψης. Οι συναυλίες είχαν και αυτές συχνή παρουσία. Μία ,όμως, από τις σημαντικότερες δραστηριότητες ήταν η δομή της αυτομόρφωσης. Όπως κάθε επαναστατικό κίνημα που προϋπήρξε και έθετε τις βάσεις του πάνω στην μόρφωση, έτσι και εμείς προσπαθήσαμε να μελετήσουμε την επαναστατική θεωρία και ιστορία. Ανοίγοντάς το στη κοινωνία θέσαμε τους όρους της επαναστατικής μας λειτουργίας: «η δράση προϋποθέτει τη γνώση και η γνώση τη μόρφωση». Όλα αυτά φυσικά θα συνεχίσουν να υπάρχουν γιατί η Libertatia θα μείνει. Οι εργασίες ξεκίνησαν και εμείς είμαστε είμαστε έτοιμοι.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο η καταστροφή μίας κατάληψης. Το πρόβλημα είναι ο φασιμός και η κοινωνία που τον θρέφει. Ο φασιμός δεν είναι μόνο η χρυσή αυγή και οι διάφορες ακροδεξιές ομάδες, ούτε όλα αυτά τα ‘’κακά’’ πράγματα που γνωρίζουμε από την ιστορία πως έκανε, αλλά είναι η παθητικότητα και η απάθεια, είναι η κοινωνία που παρακολουθεί την ιστορία αλλά δεν την αλλάζει, δεν μιλάει και δεν παίρνει θέση. Είναι σε όλους ξακάθαρο πως αυτό που έγινε δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την συγκάλυψη του συλλαλητηρίου. Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας την στάση του απέναντι στο φασισμό.
Κλείνοντας θα θέλαμε να πούμε πως η απόφαση για ανοικοδόμηση του κτιρίου πηγάζει μέσα από τη θέλησή μας να απαντήσουμε στη καταστροφική τάση του φασισμού. Για εμάς οι καταλήψεις δεν είναι τα ντουβάρια τους, αλλά οι άνθρωποι – είναι οι σχέσεις που δομούνται εντός τους. Είναι δομές αγώνα που μας βγάζουν στον δρόμο. Οι καταλήψεις είμαστε εμείς. Και θα αποδείξουμε ότι το αντιφασιστικό κίνημα έχει τη βούληση, τις δυνάμεις και την αποφασιστικότητα να ανοικοδομήσει ό,τι καταστράφηκε. Η Libertatia θα μείνει και το κτίριο θα ξαναφτιαχτεί με δικά μας μέσα, με δικούς μας ανθρώπους. Αυτή θα είναι και η καλύτερη απάντηση προς το κράτος και τις φασιστικές του συμμορίες. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τον κόσμο του αγώνα όλη αυτή η διαδικασία και η τελική επιτυχία της θα δείξει ότι μπορούμε να ζήσουμε και να δημιουργήσουμε χωρίς το κράτος, το κεφάλαιο και την εξουσία. Είναι μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί και θα κερδηθεί.
Libertatia , συλλογικότητα για το ελευθεριακό κομμουνισμό
27/2 // ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΤΙΣ 16.30 & ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 18.00 // ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
