Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΙ ΕΠΙΛΟΓΗ – ΟΧΙ ΚΡΑΤΟΥΣ & ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Συγκέντρωση υπέρ των αμβλώσεων & ενάντια στο εκκλησιαστικό κήρυγμα
Σήμερα το πρωί, ο μητροπολίτης Δωδώνης, σε πρωινή εκπομπή στο ΣΚΑΪ μιλώντας αναφορικά με το πανελλαδικό κήρυγμα της ερχόμενης Κυριακής κατά των αμβλώσεων, επιδόθηκε σε έναν επικίνδυνο οχετό σκοταδισμού σχετικά με όλα σχεδόν τα ζητήματα που αφορούν τις γυναίκες & τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Συνοπτικά ανέφερε ότι καμία γυναίκα «δεν κάθεται να τη βιάσουν αν δεν θέλει» και φυσικά δεν μπορεί να μείνει έγκυος από βιασμό γιατί για να μείνει έγκυος «χρειάζεται και η συμμετοχή της γυναίκας». Επισήμανε ότι η προοπτική μιας άμβλωσης είναι προς συζήτηση στην περίπτωση που κινδυνεύει η ζωή του παιδιού (όχι της γυναίκας), πάντα όμως με τη συμβουλή & τη σύμφωνη γνώμη της εκκλησίας και συμπλήρωσε ότι η αντισύλληψη πρέπει να απαγορεύεται εκτός από μερικές περιπτώσεις που αφορούν λόγους υγείας «και όχι για να κάνουμε έρωτα για τον έρωτα». Στον βωμό της τηλεθέασης και της προβολής τα κανάλια προσκάλεσαν – όχι τυχαία – τον συγκεκριμένο μητροπολίτη για να ανοίξει πάλι η συζήτηση για το θέμα των εκτρώσεων. Οι αντιδράσεις από το καθεστώς δεν μας συγκινούν, καθώς γνωρίζουμε καλά οτι δεν ενδιαφέρονται για τη ζωή (βλ. πρόσφυγες στον Έβρο με τον θάνατο του παιδιού). Το αποτέλεσμα είναι πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ανοίγει μια συνδιαλλαγή απόψεων για κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Το γεγονός οτι τον κάλεσαν, ενώ λίγες μέρες πριν κυκλοφόρησε πως η ίδια η Ιερά σύνοδος καλεί να μιλήσουν για τις εκτρώσεις στα κηρύγματά τους είναι χαρακτηριστικό δείγμα της κατάστασης που επικρατεί. Ο μόνος λόγος που καταδικάζουν τις δηλώσεις του είναι επειδή ξέφυγε σε σχέση με αυτά που εγκρίνουν, ώστε να μην δημιουργούνται πολλές αντιδράσεις. Αυτό, σε συνδυασμό με τις κινήσεις σε ΗΠΑ και Πολωνία το τελευταίο διάστημα δημιουργούν μια ένταση και μια προβολή, καθώς γνωρίζουν πως πάντα βρίσκουν υποστηρικτές.
Τον Οκτώβρη του 2021 η Πολωνική Κυβέρνηση προχώρησε σε σχεδόν ολική απαγόρευση των εκτρώσεων, απαγορεύοντας την έκτρωση ακόμα και σε περίπτωση σοβαρής δυσπλασίας του εμβρύου υποστηρίζοντας ότι ήταν ενάντια στο σύνταγμα, κάτι που επιχειρούταν ήδη από το 2016 και κατορθώθηκε εν τέλει μέσα στην περίοδο του lockdown και των απαγορεύσεων λόγω της διασποράς του covid-19. Εν τέλει απαγορεύτηκαν σχεδόν όλες οι εκτρώσεις – με εξαιρέσεις μόνο για περιπτώσεις βιασμού, αιμομιξίας ή όπου κινδυνεύει η υγεία της μητέρας. Αμέσως, μεγάλος αριθμός διαδηλωτριών &διαδηλωτών κατέβηκε στον δρόμο και οι συγκρούσεις με την αστυνομία ήταν αναπόφευκτες. Μάλιστα, αναρχικές γυναίκες στο Πόζναν κατέλαβαν συμβολικά ένα παλιό νοσοκομείο και το ονόμασαν “κλινική αμβλώσεων”. Σε απάντηση του το κράτος προχώρησε σε σπάσιμο της συγκέντρωσης και συλλήψεις και για πολλές μέρες έπειτα οι διαδηλώσεις & οι συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις ήταν καθημερινότητα. Μόλις πριν λίγους μήνες στις Η.Π.Α. το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε την ανατροπή του ομοσπονδιακού νόμου για τις εκτρώσεις απόφαση-ορόσημο που καθιέρωσε ως συνταγματικό το δικαίωμα την άμβλωση το 1973. Από τη στιγμή που ανατράπηκε, περίπου οι μισές πολιτείες αναμένεται να θέσουν εκτός νόμου ή να περιορίσουν σοβαρά την άμβλωση σε κάποιες άλλες μπορεί να διωχθούν ποινικά άτομα και εταιρίες που παρέχουν αντισύλληψη.
Μέσα σε μία συγκυρία όπου το κρατικό – καπιταλιστικό – πατριαρχικό σύστημα επιτίθεται με όλα τα μέσα και σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής, σε μία καθημερινότητα όπου μετράμε καθημερινά δολοφονημένες, κακοποιημένες, βιασμένες γυναίκες, αθωώσεις βιαστών & παιδοβιαστών, κυκλώματα trafficking με τη συγκάλυψη και τη βοήθεια των μπάτσων, αθώους βασανιστές & δολοφόνους. Οι δικαστικοί μηχανισμοί της «δικαιοσύνης», μιας δικαιοσύνης ταξικής και πατριαρχικής, που βρίσκονται εκεί για να διώκουν και να φυλακίζουν κάθε αγωνιζόμενη και αγωνιζόμενο, που καταδικάζουν σε εγκλεισμό στους τάφους των φυλακών χιλιάδες φτωχούς και περιθωριοποιημένους, είναι κομμάτι ενός συστήματος που προωθεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό, την πατριαρχική και εν γένει την εξουσιαστική βία, προστατεύοντας τους ισχυρούς και τα εγκλήματά τους, τρομοκρατώντας και ρίχνοντας στην πυρά του κανιβαλισμού όσες και όσους τολμούν να αντισταθούν.
Το δικαίωμα στην έκτρωση αμφισβητείται εν μέσω μίας καθολικής προσπάθειας αναδιάρθρωσης του κρατικο-καπιταλιστικού συστήματος που αγκομαχά να διατηρήσει την εξουσία του προωθώντας τη συντηρητικοποίηση και την πειθάρχηση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής με στόχο την επιστροφή στις βασικές αρχές του συστήματος: στην πυρηνική οικογένεια και την εθνική ομοιογένεια. Η πυρηνική οικογένεια ως δομή που υιοθετήθηκε από το σύστημα αυτό, στον αντίποδα και μέσα από τη διάλυση της συλλογικής και κοινοτικής ζωής, αποτελεί χρήσιμο εργαλείο του, καθώς για την ίδια την ύπαρξη αλλά και τη διαιώνισή του επιζητά διαρκώς καινούρια εργατικά χέρια και παράλληλα τροφοδοτείται από τη συρρίκνωση των κοινωνικών δεσμών αλληλεγγύης. Η έκτρωση είναι εχθρός του καπιταλισμού και του μιλιταρισμού. Η αφήγηση περί «ηθικότητας» των εκτρώσεων αλλά και η ίδια η πρόσβαση αφορούν κυρίως τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων, για τις οποίες πίσω από την εξύμνηση του ρόλου των γυναικών ως μητέρες, κρύβεται η επιστροφή τους στη σφαίρα του ιδιωτικού και η μετατροπή τους σε αναπαραγωγικές μηχανές, με πρωτεύοντα σκοπό τη γέννηση εργατών και στρατιωτών για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κρατικό – καπιταλιστικού συστήματος. Η εκκλησία μόνο ως αρωγός θα μπορούσε να λειτουργήσει στην προσπάθεια αυτή και ο μεσαιωνικός σκοταδισμός της απλώνεται ξανά σαν απειλή και κατάρα πάνω από τις γυναίκες και την κοινωνία που αγωνίζεται για ελευθερία.
Η πατριαρχία και οι ρόλοι που επιβάλλει αποτελούν συστατικό κομμάτι της ιεραρχικής οργάνωσης της κοινωνίας από το κράτος και το κεφάλαιο. Στις σύγχρονες συνθήκες είναι επίσης κομμάτι του κοινωνικού κανιβαλισμού που προωθούν τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά ώστε να παραμένουν τα ίδια στο απυρόβλητο: ενός πολέμου όλων εναντίον όλων, στον οποίο προωθείται ο αλληλοσπαραγμός των φτωχών και ταυτόχρονα χτίζονται φασιστικές, εθνικιστικές, μισαλλόδοξες εφεδρείες του συστήματος, στοχοποιώντας όποια και όποιον θεωρείται «αδύναμος» με βάση την επιβαλλόμενη κοινωνική και ταξική ιεραρχία. Αν η συζήτηση αφορούσε τις εκτρώσεις και την ασφάλεια των γυναικών, τότε θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από μικρή ηλικία, την αντισύλληψη, την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη και την υγεία για όλες μας και φυσικά την καλλιέργεια συνειδήσεων προς μία κατεύθυνση συνειδητής και υγιούς μητρότητας, η οποία προκύπτει μόνο ως επιλογή. Σκοπός όλων αυτών των μέτρων είναι η συντηρητικοποίηση της κοινωνικής ζωής με αποτέλεσμα την επιστροφή στις βασικές αρχές του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος: στην πυρηνική οικογένεια και την εθνική ομοιογένεια. Έτσι, ο ηθικός πόλεμος και η πειθάρχηση των γυναικών αποτελούν μία διάρθρωση με καθαρά πολιτικό διακύβευμα, η οποία δεν υποβαθμίζει μόνο τη ζωή μίας γυναίκας σε ατομικό επίπεδο, αλλά χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως προπομπούς μία ακραίας υποταγής σε συντηρητικά ιδεολογήματα.
Εμείς ως αναρχικές και ως αγωνιζόμενες γυναίκες θεωρούμε το δικαίωμα σε ασφαλείς εκτρώσεις αδιαμφισβήτητο. Παλεύουμε για μια ελεύθερη και συνειδητή μητρότητα, γιατί θέλουμε να κάνουμε παιδιά αν το επιθυμούμε, όποτε το επιλέξουμε και υπό όποιες συνθήκες εμείς αποφασίσουμε, αρνούμενες να παραδώσουμε τα σώματά μας στις βουλές της όποιας κυβέρνησης ή θρησκείας. Οργανωνόμαστε και συλλογικοποιούμαστε ως γυναίκες ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει, στοχεύοντας στη διάχυση της αμφισβήτησης των ορίων που έχουν τεθεί στο ρόλο των γυναικών και των ιδεών εκείνων που αντιτίθενται στην πατριαρχία και τον έλεγχο του σώματός μας, ώστε να καταφέρουμε ένα ακόμη πλήγμα στον κόσμο της εξουσίας, ορίζοντας οι ίδιες τις ζωές μας.
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ & ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΠΕΜΠΤΗ 08/09, στις 19:00 ΚΑΜΑΡΑ
Ελεύθερες Γυναίκες / Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο»,
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
