ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ – ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
Το βράδυ της Τρίτης 28/02 , μια εμπορική και μια επιβατική αμαξοστοιχία που αριθμούσε εκατοντάδες επιβάτες και δεκάδες εργαζομένους συγκρούστηκαν σφοδρά, με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 57 ανθρώπων και τον τραυματισμό εκατοντάδων. Με τα βαγόνια στις φλόγες, το ρεύμα κομμένο και τις πόρτες αδύνατο να ανοίξουν, ο κόσμος πάλευε να σωθεί και να σώσει τους συνεπιβάτες του.
Η ανείπωτη τραγωδία με την σύγκρουση των αμαξοστοιχιών στα Τέμπη μας υπενθυμίζει δυστυχώς με τον χείριστο τρόπο το πως αντιλαμβάνεται το κράτος και το κεφάλαιο την ανθρώπινη ζωή διαχρονικά: Ως ένα μέσο παραγωγής κέρδους – ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Δεκάρα δε δίνουν για την ασφάλειά μας, όπως και δεκάρα δε δίνουν για τις ζωές μας. Μόλις τον προηγούμενο μήνα ανακοινώσεις του σωματείου μηχανοδηγών έκαναν λόγο για τις εγκληματικές συνθήκες που επικρατούν στις σιδηροδρομικές γραμμές αναφέροντας ξεκάθαρα πως είναι θέμα χρόνου να συμβεί κάτι μοιραίο. Ακριβώς αυτό καθιστά καταφανείς τους λόγους που δεν μπορούμε να αναφερόμαστε στο γεγονός ως ατύχημα.
Με το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς επενδυτές και την ταυτόχρονη επαναφορά τραίνων που είχαν αποσυρθεί στην Ελβετία, ακολούθησαν οι κυβερνητικοί διθύραμβοι σχετικά με την αναβάθμιση των σιδηροδρομικών μέσων. Αυτή είναι λοιπόν η αναβάθμιση στην ιδιωτικοποίηση: Να παίζεται η ζωή των ανθρώπων που μετακινούνται και των εργαζομένων κορώνα γράμματα, αφού δεν πρόκειται να δοθούν χρήματα για τον έλεγχο, την πρόληψη και την ασφάλεια των ανθρώπων. Όταν λοιπόν οι ζωές μας λογίζονται ως ένα ακόμα έξοδο στον προϋπολογισμό του κράτους και του κεφαλαίου μιλάμε για προδιαγεγραμμένες δολοφονίες – ούτε για ατυχήματα, ούτε για «ανθρώπινα λάθη», ούτε για «κακή στιγμή». Οι εγκληματίες του υπουργείου μεταφορών, της διοίκησης της Hellenic Train και όλου του κρατικού μηχανισμού που συνέβαλλαν σε αυτή τη δολοφονία θα λογαριαστούν με όλη την κοινωνική βάση, το οργανωμένο κίνημα και τις αντιστάσεις του. Το υποκριτικό πένθος που κηρύχθηκε τις πρώτες μέρες από την κυβέρνηση, η παραίτηση του «αρμόδιου» υπουργού, η «συγνώμη» του πρωθυπουργού και η γενικότερη προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης της τραγωδίας αυτής με σκοπό την μετατόπιση των ευθυνών κράτους και αφεντικών στον ανθρώπινο παράγοντα, μόνο οργή μας προκαλεί. Οι αγώνες μας για δημόσια και αξιοπρεπή συγκοινωνιακά μέσα, οι αγώνες μας ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό κουβαλάνε τη δικαιοσύνη που αποζητάμε.
Ταυτόχρονα, τα ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή έχουν επιδοθεί σε μια εκστρατεία αποσιώπησης των ευθυνών του κρατικού μηχανισμού αλλά και τις ιδιωτικής εταιρείας. Για αυτό επικαλούνται συνεχώς το ανθρώπινο λάθος και επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν τον σταθμάρχη ως αποδιοπομπαίο τράγο για αυτή την κρατική – καπιταλιστική δολοφονία. Όλο αυτό το σύντομο διάστημα οι βασικές αντιθέσεις του συστήματος κοινωνικής οργάνωσης που ζούμε έχουν γίνει ξεκάθαρες. Μιλάμε για ένα σάπιο εξουσιαστικό καπιταλιστικό σύστημα που αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη ζωή μόνο με όρους κερδοφορίας, ενώ ταυτόχρονα οι ένστολοι δολοφόνοι της αστυνομίας δεν διστάζουν να επιτεθούν με σφοδρότητα στις τεράστιες διαδηλώσεις, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Χτυπάνε τις μεγάλες διαδηλώσεις που ενσαρκώνουν την κοινωνική οργή, και ακόμη περισσότερο τα μπλόκα του οργανωμένου αναρχικού κινήματος.
Παρά όμως τις απέλπιδες προσπάθειες του κράτους να καταστείλει και να καταπνίξει την κοινωνική οργή, αυτή διαρκώς διογκώνεται. Με συνεχείς και καθημερινές διαδηλώσεις από την πρώτη μέρα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών βρίσκονται διαρκώς στους δρόμους διαδηλώνοντας απέναντι στο χρεοκοπημένο κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα που υποβαθμίζει την ίδια την ζωή. Μαθητές προχωρούν σε καταλήψεις των σχολείων τους, φοιτητές μαζικοποιούν τις γενικές τους συνελεύσεις και προβαίνουν σε καταλήψεις των σχολών τους, οι καλλιτέχνες οι οποίοι δίνουν έναν πολύμηνο αγώνα με καταλήψεις, πορείες και απεργίες ενάντια στην κατάργηση του ΠΔ.85 και την υποβάθμιση των σπουδών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων, εντάσσουν στα καλέσματα και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεών τους το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, ενώ εργατικά σωματεία προχωρούν στην προκήρυξη απεργιών. Οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που διαδήλωσαν πρωί και απόγευμα την 8η Μάρτη – ημέρα απεργίας και ταυτόχρονα αντίστασης και αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση- στην Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και σε όλη τη χώρα μετατρέποντας τους δρόμους σε ένα απέραντο ποτάμι ανθρώπων, κατέδειξαν ότι η κοινωνική και ταξική βάση έχει κριτήρια και αντιλαμβάνεται την εγκληματική φύση του συστήματος εκμετάλλευσης.
Κάθε μέρα, σε κάθε πτυχή και έκφανση της κοινωνικής οργάνωσης και της καθημερινής ζωής, γίνεται προφανές ότι το κράτος και το κεφάλαιο δολοφονούν, τρομοκρατούν και καταστέλλουν! Από τη διαχείριση την πανδημίας και της υγειονομικής κρίσης, τις φωτιές στην Εύβοια, τη διαχείριση των μεταναστευτικών πληθυσμών με τις δολοφονίες και τις επαναπροωθήσεις στα σύνορα, μέχρι τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, τις εκκενώσεις καταλήψεων και των δομών του αναρχικού κινήματος, τη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τους ξυλοδαρμούς φοιτητών, τους βιασμούς, τα κυκλώματα trafficking, τις δολοφονίες των Ρομά Ν. Σαμπάνη και Κ. Φραγκούλη, τις δολοφονίες εργατών που ολοένα πολλαπλασιάζονται, είναι πλέον έκδηλο ότι αφενός οι ζωές των καταπιεσμένων δεν έχουν καμία αξία αφετέρου ότι στοχοποιούνται και καταστέλλονται όσοι αντιστέκονται.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε ταξικό πόλεμο, είμαστε εχθροί, και ως τέτοιους μας αντιμετωπίζουν, είμαστε δυο κόσμοι σε σύγκρουση. Από τη μία πλευρά το κράτος και το κεφάλαιο που το μόνο που υπόσχονται είναι φτώχεια, εξαθλίωση και θάνατο, και από την άλλη οι καταπιεσμένοι και οι καταπιεσμένες, οι κολασμένοι αυτού του κόσμου, η κοινωνική και ταξική βάση η οποία μάχεται για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη το πρωί της Δευτέρας 13/3 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα από την «Κίνηση Φοιτητών/τριών Σπουδαστριών/ων για την ελευθεριακή οργάνωση στην βάση» κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας, με αιχμές το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη αλλά και το ΠΔ.85 σε βάρος των καλλιτεχνών, ως κομμάτι της γενικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης. Το κράτος και η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ, επέλεξαν για άλλη μία φορά να τρομοκρατήσουν -μάταια μεν- τους αγωνιστές με το να παρατάξουν τα ΜΑΤ αποκλείοντας την πρόσβαση στην κατειλημμένη πρυτανεία και προχωρώντας μέχρι και σε προσαγωγές αλληλέγγυων εκτός του κτιρίου. Αποτελεί λοιπόν πολύ σημαντικό ζητούμενο αυτής της περιόδου τόσο η γιγάντωση των κινητοποιήσεων ενάντια στην θανατοπολιτική κράτους και κεφαλαίου όσο και η συνολικοποίηση των αντιστάσεων και των επιμέρους αγώνων που δίνονται.
Από τους χώρους εργασίας και τις γειτονιές, ως τις δραματικές σχολές, τα πανεπιστήμια και τα σχολεία, να βρεθούμε σε ανοιχτές και από τα κάτω διαδικασίες, σε καταλήψεις και κέντρα αγώνα, μακριά από εκλογικές υποσχέσεις και αυταπάτες οι οποίες έχουν μόνο σκοπό να εκτονώσουν τους αγώνες μας και να τους διοχετεύσουν σε βολικές για το σύστημα επιλογές διαχείρισης και αφομοίωσης. Να βρεθούμε ξανά και ξανά, αυτοοργανωμένα, συλλογικά και μαχητικά στον δρόμο, ώστε να γίνει ξεκάθαρο πως οι κρατικές και καπιταλιστικές δολοφονίες δεν θα ξεχαστούν, πως η τρομοκρατία των αφεντικών και η κρατική καταστολή δεν περνάνε, ενώ ταυτόχρονα να συμβάλλουμε στην οργάνωση των καταπιεσμένων με ελευθεριακά σχήματα και σωματεία βάσης, να πυκνώσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις με σκοπό το γκρέμισμα του παρηκμασμένου κόσμου του κράτους και του καπιταλισμού. Να οικοδομήσουμε έναν νέο κόσμο δίχως καταπιεστές και καταπιεσμένους, μία κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης. Για την αναρχία, και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΤΕΜΠΗ – ΟΥΤΕ Η ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ – ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 16/03 10:30 ΚΑΜΑΡΑ
Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
