ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΞΩΣΕΙΣ ΕΚΚΕΝΩΣΕΙΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ
Σάββατο 9/11 – Πάρκο ΕΚΘ – 11:30
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ & ΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Αυτό που ονομάζεται «κρίση» σοβεί στον κόσμο τουλάχιστον μετά το 2008 και εξακολουθεί παίρνοντας ανεξέλεγκτες και απρόβλεπτες διαστάσεις. Με απλά λόγια, όταν ακούμε για κρίση σημαίνει ότι τα αφεντικά, οι κατέχοντες τεράστια μερίδα του κοινωνικού πλούτου δεν είναι ικανοποιημένοι από το ποσοστό και τον ρυθμό αύξησης των κερδών τους. Έτσι, καθώς μια καπιταλιστική οικονομία καταρρέει λόγω των εγγενών αντιφάσεών της, ετοιμάζουν έναν νέο κύκλο επίθεσης, στους μισθούς, τα δικαιώματα και τη ζωή μας.
Η αύξηση του κόστους διαβίωσης και η γενικευμένη ακρίβεια είναι η μοναδική προοπτική του καπιταλισμού για τη σωτηρία του. Η κρατική και καπιταλιστική επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής είναι αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του συστήματος και οξύνεται όλο και περισσότερο, επιδιώκοντας να στερήσει από την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία κάθε προοπτική αντίστασης και παράλληλα να ξεριζώσει κάθε δικαίωμα που έχει κερδηθεί τους προηγούμενους δύο αιώνες. Οι τιμές στα βασικά αγαθά, στους λογαριασμούς του ρεύματος, του πετρελαίου και του αερίου, το κόστος των ενοικίων αυξάνονται κατακόρυφα και επιθετικά προς τα κατώτερα στρώματα. Κι όσο περνάει ο καιρός είναι μαθηματικά βέβαιο πως όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας θα έρχονται αντιμέτωπα με τις ολέθριες συνέπειες αυτής της κρίσης. Άνθρωποι δίχως την δυνατότητα πρόσβασης σε βασικά προϊόντα σε σπίτια δίχως τις βασικές παροχές σε ρεύμα και θέρμανση. Και αποτελεί ξεκάθαρη προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών των κυβερνώντων η μεταφορά των ευθυνών στη «διεθνή συγκυρία» και τον «πόλεμο». Πολύ παραπάνω καταδεικνύει τις σχέσεις τους και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ντόπιων ολιγαρχών και αποτελεί σαφή συνδήλωση ότι δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι να κάνουν την παραμικρή υποχώρηση για τη λήψη μέτρων ανακούφισης των εργαζομένων και πραγματικής στήριξης της κοινωνίας.
Ακόμη χειρότερα, η αδηφάγος λαιμαργία των αφεντικών για μεγαλύτερα κέρδη οδηγεί στον πλειστηριασμό των κατοικιών των ανθρώπων που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ορέξεις τους αδιαφορώντας φυσικά πλήρως για τους ίδιους και τις ζωές τους. Η περίπτωση του πλειστηριασμού κατοικίας στις Συκιές το Μάιο του 2024 αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της κατάστασης. Πιο συγκεκριμένα, η τράπεζα Eurobank έχει βγάλει σε πλειστηριασμό από τις 19/5 το διαμέρισμα τετραμελούς οικογένειας με άνεργο πατέρα, μητέρα ΑΜΕΑ και δύο φοιτήτριες. Η μεθόδευση της κατάργησης και η υποτίμηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας επιβουλεύεται από την έναρξη των μνημονίων και οι διαδικασίες πλειστηριασμού διευκολύνθηκαν από τις σχετικές διατάξεις για την ηλεκτρονική διεξαγωγή τους που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση Σύριζα το προηγούμενο διάστημα.
Το δικαίωμα στην πρώτη κατοικία δεν είναι ζήτημα πολυτέλειας αλλά βιοτική ανάγκη. Ταυτόχρονα, η ολομέτωπη επίθεση προς την κοινωνική βάση οξύνεται και μέσω των αλλεπάλληλων εκκενώσεων κατειλημμένων χώρων και της ποινικοποίησης της πρακτικής για οικειοποίηση άδειων χώρων και σπιτιών. Δεσμεύει την ιδιοκτησία του λαού, δημιουργώντας στρατιές αστέγων που θα αναγκαστούν βρισκόμενοι στο δρόμο με τα παιδιά τους ή μόνοι να βρουν λύσεις ώστε να καλύψουν τις βιοτικές ανάγκες τους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και μέσα στην οποία οφείλουμε να δράσουμε. Είναι ο δυστοπικός μονόδρομος που έχει να μας υποσχεθεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η κρατική διαχείριση της πανδημίας, αλλά και γενικότερα η προσπάθεια αναδιάρθρωσης μέσω περαιτέρω καταπίεσης και εξαθλίωσης των πληβείων του καπιταλισμού, κάνει ακόμα πιο εμφανή τα αδιέξοδα του και την αδυναμία του ίδιου του συστήματος να επιτρέψει στους καταπιεσμένους να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Ενόσω οι πολεμικές εμπλοκές και συρράξεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη φέρνουν το τέρας του πολέμου όλο και πιο κοντά. Απέναντι στην ακρίβεια, την υποτίμηση της ζωής, τη φτωχοποίηση και την καταπίεση, απέναντι σε πολέμους και εθνικισμό, απέναντι σε κράτη και αφεντικά που καταδυναστεύουν τις ζωές μας να εντείνουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
Η στέγαση, η σίτιση και πρόσβαση σε ρεύμα, θέρμανση και νερό δεν αποτελούν πολυτέλειες ούτε τίθενται προς διαπραγμάτευση.
Να μη συνηθίσουμε την καθημερινότητα των εξώσεων, των εκκενώσεων και των πλειστηριασμών. Να μη συνηθίσουμε την εξαθλίωση, τον κοινωνικό εκφασισμό, το θάνατο! Να μην αφήσουμε τους δολοφόνους να αποφασίζουν για τις ζωές μας!
Για όλους & όλες εμάς, τους ανέργους, τις εργαζόμενες, τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, τους μετανάστες και τους ντόπιους είναι απαραίτητη η συμμετοχή και η οργάνωσή μας σε κάθε κοινωνικό χώρο, σε κάθε χώρο εκμετάλλευσης. Να επιχειρήσουμε τη σύνδεση των μερικών και αιτηματικών αγώνων ενάντια στους πλειστηριασμούς & τις εξώσεις, ενάντια στην ποινικοποίηση του συνδικαλισμού, τους αγώνες για πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά της στέγασης, της υγείας, της εκπαίδευσης και της σίτισης με το συνολικό και πάντα επίκαιρο αίτημα για την ανατροπή του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος και τον ελευθεριακό μετασχηματισμό της κοινωνίας
Η μόνη προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια ως ίσοι σε μια κοινωνία ίσων, είναι να αγωνιστούμε εναντία στα δεσμά κράτους και εξουσίας, να οργανώσουμε τον αγώνα από τα κάτω για την ανατροπή τους, με βάση τις αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!
ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία, παιδεία, στέγαση, τροφή
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό Μαύρο & Κόκκινο μέλος της Αναρχικής Πολιτικής οργάνωσης – ομοσπονδίας συλλογικοτήτων
