ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟN ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΟΥΡΓΚΟΥΤ ΚΑΓΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΣΕΪΣΙΔΗ
Η δική μας συνείδηση τροφοδοτείται από τη μνήμη των αγώνων, να το πούμε άλλη μια φορά, για να το καταλάβουνε, ότιαυτήν τη μνήμη ξέρουμε να την υπερασπίζουμε με κάθε κόστος”.
“Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων.”
Δ.Κουφοντίνας
Την Τετάρτη 30 Μαΐου, ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα να λαμβάνει κανονική τακτική άδεια και να καταργηθεί το εισαγγελικό βέτο. Έπειτα από παρέμβαση από την εισαγγελέα του Άρειου Πάγου, αίρεται το δικαίωμα του Κουφοντίνα για άδεια (την οποία στερούνταν για 7 χρόνια) με αποτέλεσμα την διακοπή των αδειών που είχε αρχίσει να παίρνει τους τελευταίους μήνες. Όπως αναφέρει και ο ίδιος “καταρρέει άλλη μια φορά το προσωπείο της δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης και αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο αυτού του βαθιά ταξικού και πολιτικά ρεβανσιστικού θεσμού. Επειδή αυτή η παρέμβαση, κουρελιάζοντας τους νόμους του δικού της συστήματος, που δήθεν υπηρετεί, στέλνει το σαφές μήνυμα ότι για τον πολιτικό αντίπαλο δεν ισχύει κανένας άλλος νόμος ή κώδικας, παρά μόνο η αλαζονεία της εξουσίας τους και η σκοπιμότητα της συντριβής του.’’
Το Νοέμβριο του 2017 ο Δ.Κουφοντίνας πήρε την πρώτη άδεια μέσα σε ένα κλίμα μιντιακής υστερίας και τρομολαγνείας, ενώ παρεμβάσεις με στόχο τη διαμόρφωση κλίματος αναίρεσης της άδειας έκαναν μια σειρά πολιτικών προσώπων και πρεσβειών, με κύρια αυτή των ΗΠΑ. Ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας δικαιούνταν άδεια εδώ και 7 έτη και τη στερούνταν επειδή «ουδόλως έχει διαφοροποιηθεί το συνειδησιακό του υπόβαθρο» και επειδή έχει “στρεβλή ιδεολογία”. Εκείνο που ζητούσαν δηλαδή οι εξουσιαστές ήταν δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξη της ιδεολογίας του.
Ανέκαθεν η εξουσία επιχειρούσε να λυγίσει, να εκμηδενίσει και να ισοπεδώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους με στόχο την εμπέδωση της κυριαρχίας-παντοδυναμίας της. Άλλωστε αυτό είναι εμφανές από την εκδικητική μεταχείριση που υφίσταται κάθε πολιτικός κρατούμενος καθώς και από το ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που διαμορφώνεται για αυτούς.
Η συγκυβέρνηση Σύριζα-Ανέλ έχει επιλέξει να ανασύρει και να θέσει σε εφαρμογή την «αριστερή» εκδοχή του δόγματος νόμος και τάξη. Η ρεβανσιστική αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης για τον Τ.Θεοφίλου, η εκκένωση της κατάληψης Πρυτανείας που πραγματοποιούνταν σε ένδειξη αλληλεγγύης στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, η εκδικητική άρνηση χορηγησης των αδειών σε πολιτικούς κρατούμενους, η ποινικοποίηση των φιλικών και συγγενικών σχέσεων με αυτούς, η επίθεση σε οποιαδήποτε μορφή συνδικαλισμού (διώξεις μελών του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων, στοχοποίηση εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων για τη δράση τους, κ.α.), οι διώξεις και οι εισβολές σε σπίτια αγωνιστών ενάντια στους πλειστηριασμούς, οι δίκες ολόκληρων χωριών και η μετατροπή τους σε «τρομοκρατικές» οργανώσεις, οι αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις αγωνιστών, τα στημένα κατηγορητήρια και οι πολιτικές σκευωρίες, οι εξοντωτικές ποινές (καταδίκη του 77χρονου αγωνιστή από τη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής, η καταδίκη του Μάριου Σεϊσίδη σε 36 χρόνια φυλάκισης, η καταδίκη του Φοίβου Χαρίση χωρίς στοιχεία και η άρνηση για χορήγηση άδειας κ.α), είναι μερικά από τα αποτελέσματα που έχει επιφέρει η αναβάθμιση του κατασταλτικού οπλοστασίου που σταδιακά εφαρμόζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με τις δικαστικές αρχές και την αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι πρόσφατες υποθέσεις του Β. Δημάκη και του Ν. Γιαγτζόγλου (με το κράτος να προσπαθεί πραγματικά να τους εξοντώσει) καθώς και η νέα κρατική μεθόδευση αναφορικά με τους “ατομικούς τρομοκράτες’’ όπου επιχειρείται να στηθεί ένα σύγχρονο ιδιώνυμο δημιουργώντας δεδικασμένο για την ποινικοποίηση του φρονήματος.
Για την εξασφάλιση της ολοκληρωτικής επιβολής του καθεστώτος και την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών ελίτ, όλα τα μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ακόμη πιο οξυμένη μορφή και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Έτσι, αυτή η επιβολή περνάει μέσα από την ολοκληρωτική εξόντωση όσων αγωνίζονται εναντίον της, μέσα από την παραδειγματική τιμωρία όσων σηκώνουν το κεφάλι για να αντισταθούν ή έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, μέσα από την ωμή και απροκάλυπτη καταστολή όσων αρνούνται να αποδεχτούν τη διάλυση της ζωής τους, μέσα από τον κρατικό ρεβανσισμό και την υλική-ηθική εξόντωση (επιβολή του καθεστώτος εξαίρεσης) όσων έχουν βρεθεί στα χέρια του κράτους για τη δράση τους. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και η παραδειγματική τιμωρία των αντιφρονούντων διέρχεται μέσα από την εδραίωση του σιδερένιου πλέγματος της καταστολής σε κάθε κοινωνικό πεδίο, με την ένταση του ελέγχου και της επιτήρησης στην κοινωνία, καθώς και με τη δημιουργία ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγωνιστές. Ενός καθεστώτος που χτίζεται μέσα από τις ειδικές νομοθεσίες των τρομονόμων ο οποίος επιβάλλει ειδικές δίκες, ειδικά κατηγορητήρια, στέρηση βασικών δικαιωμάτων, ειδικά κελιά και ειδική μεταχείριση.
Μέσα σε αυτό το κατασταλτικό πλαίσιο εντάσσεται και η δίωξη του κομμουνιστή Τουργκούτ Καγιά ο οποίος έχει διωχθεί και φυλακιστεί (με αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια, και κράτηση στις ειδικές φυλακές τύπου F) επανειλημμένως από το τουρκικό κράτος για τη συμμετοχή του στους αγώνες και τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Ο Τουργκούτ Καγιά συνελήφθη τον Φεβρουάριο από τις ελληνικές αρχές σύμφωνα με τον «Κόκκινο Συναγερμό» της Ιντερπόλ έπειτα από αίτημα του τουρκικού καθεστώτος. Σε μια πρωτοφανή απόφαση ο Άρειος Πάγος αποφάσισε στις 30/5/18 την έκδοσή του στην Τουρκία, για να εκτίσει το υπόλοιπο ποινής που του έχει επιβληθεί από δικαστήριο της χώρας του, καταδικασμένος ως «τρομοκράτης». Ο Τουργκούτ Καγιά βρίσκεται ήδη από 31/5 σε απεργία πείνας, αγωνιζόμενος και μέσα από τη φυλακή, ζητώντας την ανάκληση της απόφασης έκδοσης του. Είναι γνωστή η μοίρα των αντιφρονούντων που βρίσκονται στα χέρια του Τούρκικου κράτους. Ιδιαίτερα και μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, ο Ερντογάν εξαπέλυσε ένα άνευ προηγουμένου όργιο καταστολής απέναντι σε όποιον αγωνίζεται εδραιώνοντας ένα σιδερένιο πλέγμα καταστολής και επιτήρησης και επιβάλλοντας τη δικτατορία του. Είναι ολοφάνερο ότι το ελληνικό και το τουρκικό κράτος δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συνεργάζονται ( με απόφαση Κοντονη ο Τουργκούτ Καγιά μεταφέρεται στις φυλακές Κομοτηνής) και να αντιμετωπίζουν από κοινού τους ‘’τρομοκράτες’’, όσους δηλαδή αγωνίζονται για την ανατροπή της δικτατορίας του κράτους και του κεφαλαίου.
Την ίδια ώρα, ο αναρχικός Μάριος Σεϊσίδης οδηγείται σε δίκη σε δεύτερο βαθμό για την υπόθεση της ένοπλης ληστείας της Εθνικής Τράπεζας στη Σόλωνος που έγινε το Γενάρη του 2006. Η υπόθεση αυτή και η ποινική δίωξη που την ακολούθησε, οδήγησε στο παρελθόν στον βαρύτατο τραυματισμό του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη και στην πολυετή του φυλάκιση, ενώ για τους Σίμο και Μάριο Σεϊσίδη, καθώς και για τον Γρηγόρη Τσιρώνη επέβαλε ένα καθεστώς διαρκούς παρανομίας μέχρι τη σύλληψη τους από τις διωκτικές αρχές. Πρωτόδικα, επιβλήθηκε η εξοντωτική ποινή των 36 ετών φυλάκισης στο Μάριο Σεϊσίδη, μια καταδίκη που αποτελεί μέρος της κατασταλτικής μεθόδευσης του κράτους απέναντι σε αναρχικούς και άλλους αγωνιστές και στόχο έχει όχι μόνο την ανάκτηση του γοήτρου των διωκτικών μηχανισμών αλλά και εν γένει τον παραδειγματισμό της κοινωνίας και την εξουδετέρωση των αντιστάσεων της. Μια απόφαση η οποία πάρθηκε χωρίς την αναγνώριση κανενός μάρτυρα κατηγορίας, αλλά βασίστηκε αποκλειστικά σε ένα δείγμα DNA που σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική βρέθηκε σε απόσταση 500 μέτρων μακριά από την τράπεζα. Tην Τετάρτη 6 Ιουνίου στο εφετείο, ο Μάριος Σεϊσίδης θα δώσει μια ακόμη μάχη ενάντια στην αστυνομική και δικαστική αυθαιρεσία. Μια μάχη, η οποία αποτελεί κομμάτι του αγώνα ενάντια στην κατασταλτική επίθεση που έχει εξαπολύσει το πολιτικά, κοινωνικά και αξιακά χρεοκοπημένο σύστημα κατά των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων για την διαιώνιση της κυριαρχίας του.
Ο κόσμος της εξουσίας επιφυλάσσει περισσότερο έλεγχο, περισσότερη καταστολή, περισσότερη εκμετάλλευση και φόβο. Απέναντί του να ορθώσουμε τις κοινότητες του αγώνα, να οργανώσουμε τα κοινωνικά και ταξικά μέτωπα και την πολιτική μας παρουσία για την ανατροπή των σχεδιασμών των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Να αγωνιστούμε για να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους, να αντιπαρατεθούμε με την κρατική καταστολή και την προσπάθεια διεύρυνσής της, να αναδείξουμε τη σαθρότητα των κρατικών σκευωριών σε βάρος των αγωνιστών, να αντιπαλέψουμε τον κρατικό ρεβανσισμό και να μην αφήσουμε κανένα μόνο του στα χέρια του κράτους. Να σταθούμε στο πλευρό του Δ. Κουφοντίνα που εδώ και χρόνια αγωνίζεται με αξιοπρέπεια μέσα από τα λευκά κελιά της “δημοκρατίας’’, υπερασπιζόμενος τόσο τις πράξεις του όσο και το δίκαιο του αγώνα για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Να σταθούμε τον πλευρό του Τουργκούτ Καγιά που αγωνίζεται για την μη έκδοση του στην Τουρκία και την απελευθέρωση του. Να σταθούμε στο πλευρό του Μάριου Σεϊσίδη που βιώνει την εκδικητικότητα των κατασταλτικών και διωκτικών μηχανισμών.
Στην ανεπίστρεπτη σήψη του κρατικού και καπιταλιστικού κόσμου, τα αδιέξοδα, την πολιτική και αξιακή του χρεοκοπία, να αντιπαραθέσουμε τις συλλογικές αντιστάσεις, την ταξική αλληλεγγύη, τη χειραφέτηση των καταπιεσμένων, τη μοναδική ζωντανή κοινωνική προοπτική: τον κόσμο της Αναρχίας και του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ, ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ… ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης
Πάτρα, 4 Ιουνίου 2018
