Μια κριτική της αναρχικής ομάδας Salvador Segui για το κίνημα των κίτρινων γιλέκων

0
1811

Κίτρινα γιλέκα: μεταξύ δίκαιης οργής, ρατσιστικών ξεσπασμάτων και έλλειψης ταξικών διακριτικών

Δημοσιεύτηκε στις 22 Νοέμβρη 2018 από την αναρχική ομάδα Salvador-Seguí

https://salvador-segui.org/2018/11/22/blocage-gilets-jaunes/

logo gsss_Mise en page 1Από το περασμένο Σάββατο, έχει ξεσπάσει ένα κίνημα κίτρινων γιλέκων που φαίνεται να έχει εξαπλωθεί πάνω από το Εξάγωνο για να καταγγείλει, αρχικά, την αύξηση των φόρων στα καύσιμα. Σύμφωνα με τους τελευταίους υπολογισμούς, κατά τη στιγμή της σύνταξης αυτών των γραμμών, αυτές οι συγκεντρώσεις συγκέντρωσαν σχεδόν 290 χιλιάδες άτομα σε όλη τη χώρα το προηγούμενο Σάββατο (ΣτΜ. 17/11). Στην ατζέντα βρίσκονται μπλοκαρίσματα, κινήσεις «σαλιγκαριού» και φιλτράρισμα*, και ιδιαίτερα πολλά ρατσιστικά, ομοφοβικά και βίαια ξεσπάσματα.

Πρόκειται για ένα κίνημα με μάλλον ασαφή προέλευση, (ras-le-bol = δεν αντέχω άλλο) με ευρεία συνθηματολογία σχετικά με την υπερφορολόγηση, το οποίο από το ξεκίνημα του, υπερπήδησε τις ταξικές αντιθέσεις, φέρνοντας μαζί στο ίδιο στρατόπεδο, τους προλετάριους, τη μικροαστική τάξη και τους εργοδότες. Η απόδειξη είναι ότι ορισμένοι μεταφορείς που βλέπουν στην αύξηση των φόρων καυσίμων απώλεια για τα αγαπημένα κέρδη τους, εντάσσονται στο κίνημα και συμμετέχουν στα μπλοκαρίσματα του Σαββατοκύριακου. Εν τω μεταξύ, η άκρα δεξιά έχει ενταχθεί γρήγορα σε αυτό το κίνημα διαμαρτυρίας (συνδεόμενη με τις φιλελεύθερες ιδέες του, και ευρισκόμενη συνολικά στην «αντι-φορολογική εξέγερση» που πραγματοποιείται από τα κίτρινα γιλέκα), πριν σε αυτό συνταχθούν όλα τα πολιτικά ρεύματα κάθε είδους, δεξιά και αριστερά, τα οποία προφανώς δεν ήθελαν να απουσιάζουν από ένα κίνημα τέτοιου μεγέθους.

Επιπλέον, πίσω από το αρχικό κάλεσμα κατά της αύξησης των φόρων επί των καυσίμων φαίνεται να συναντιούνται αντιστάσεις και αιτήματα αρκετά διαφοροποιημένα. Έτσι, βρίσκουμε σε αυτά τα κίτρινα γιλέκα, άτομα σε επισφαλή κατάσταση, που οδηγούνται στην απόγνωση από τις πολιτικές κοινωνικής καταστροφής των διαδοχικών κυβερνήσεων, αλλά και διαδηλωτές με πραγματικά αμφίβολες απαιτήσεις, αλλά και ξεκάθαρα φιλελεύθερες, οι οποίοι κατακρίνουν τους υπαλλήλους, τις παροχές και τα κοινωνικά επιδόματα. Χάρη σε αυτούς, ο Macron έχει ήδη την τέλεια δικαιολογία για να νομιμοποιήσει τις μελλοντικές του επιθέσεις σε ό, τι έχει απομείνει από τις δημόσιες υπηρεσίες και τις υπηρεσίες κοινωνικής ασφάλισης, διαλύοντας τις πηγές χρηματοδότησής τους.

Εν πάση περιπτώσει, οι πολλαπλές ομοφοβικές και ρατσιστικές επιθέσεις του τελευταίου Σαββατοκύριακου μαρτυρούν την νοσηρή αντίληψη που πηγάζει από μια σειρά κίτρινων γιλέκων. Το επεισόδιο με τη νεαρή γυναίκα που φορούσε μαντίλα, και η οποία διατάχτηκε να την απομακρύνει υπό την πίεση των μαθητευόμενων πολιτιοφυλάκων, ή ακόμα αυτό της ρατσιστικής επίθεσης σε βάρος μιας νεαρής γυναίκας προκαλούν εμετό. Το τελευταίο παράδειγμα είναι μια ομάδα από κίτρινα γιλέκα, η οποία μετά την ανακάλυψη μεταναστών που κρύβονταν σε ένα φορτηγό, κάλεσε την αστυνομία για να τους συλλάβει. Αυτά τα επεισόδια μας δείχνουν ότι μερικοί, παίρνοντας το κίτρινο γιλέκο τους, ονειρεύονται μια πραγματικότητα αστυνόμευσης, δείχνοντας την αντιδραστική, ρατσιστική και “fast-track” αντίληψη περί δικαιοσύνης που εξαντλείται στα όρια ενός κυκλικού κόμβου. Ας είμαστε σαφείς: αυτά τα κίτρινα γιλέκα, ακόμα και αν εκφράζουν για πολλούς μια βαθιά δίκαιη οργή κατά των διευθυνόντων και του πολιτικού συστήματος, έχουν επίσης κάτι πραγματικά τρομακτικό, ειδικά όταν μετατρέπονται σε αυτόκλητες πολιτοφυλακές, χωρίς σαφείς αρχές ή κανόνες, κρίνοντας και μερικές φορές παραβιάζοντας τα άτομα που είναι στο τιμόνι του αυτοκινήτου.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο: σε κάθε περίπτωση, το κίνημα των κίτρινων γιλέκων δείχνει ότι υπάρχει πραγματική και δίκαιη οργή σε πολλούς ανθρώπους, καρπός της ανασφάλειας που δημιουργούν τα αφεντικά, οι πολιτικοί, οι «έχοντες και κατέχοντες». Αυτή η οργή είναι ακόμα πιο κατανοητή στις αγροτικές επαρχιακές περιοχές, όπου  χρόνο με το χρόνο εξαφανίζονται νοσοκομεία, μαιευτήρια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, λεωφορεία, σχολεία. Επομένως, η εμφάνιση ενός μελλοντικού κοινωνικού κινήματος δεν είναι αδύνατη ενόψει των μεταρρυθμίσεων που προετοιμάζει η κυβέρνηση Philippe για εμάς. Δυστυχώς, με τη συνένωση των εργαζομένων και των αφεντικών κάτω από κοινά συνθήματα, τα κίτρινα γιλέκα είναι επίσης ένα σημάδι της εξαφάνισης της κουλτούρας και των σημείων αναφοράς της τάξης. Είναι λοιπόν περισσότερο από απαραίτητο σήμερα να διαδώσουμε μαζικά το λόγο και τις ιδέες μας, να υπενθυμίσουμε τις ταξικές αντιθέσεις και το γεγονός ότι αυτό το κίνημα, με την τρέχουσα μορφή του και τις ιδέες που διαδίδει εξυπηρετεί τη σούπα της άκρας δεξιάς και ανοίγει το δρόμο για τις μελλοντικές ακραία φιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της επερχόμενης συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης. Αντιμέτωποι με τα ζητήματα κινητικότητας που θέτει αυτή η αύξηση των φόρων επί των καυσίμων, πρέπει να έχουμε σαφή συνθήματα και αιτήματα ζητώντας τη δημιουργία δημόσιων και δωρεάν συγκοινωνιών σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν, φορολόγηση του κεφαλαίου και όχι των εργαζομένων, αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι αυτές οι άμεσες απαιτήσεις, απολύτως απαραίτητες, δεν θα μπορέσουν μακροπρόθεσμα να αποσοβήσουν την κοινωνική δυστυχία που παράγει δομικά το καπιταλιστικό σύστημα.

Γι’ αυτό, εμείς οι αναρχικοί, υποστηρίζουμε μια φεντεραλιστική κοινωνία απαλλαγμένη από την ταξική εκμετάλλευση, οργανωμένη γύρω από τις ενώσεις των καταναλωτών και των εργαζομένων, εξασφαλίζοντας την παραγωγή, τη διασφάλιση των συναλλαγών και την ευημερία όλων. Η επανάσταση που πρέπει να πραγματοποιήσουμε δεν πρέπει να είναι μια κίνηση γενικευμένης βίας, χωρίς αρχές ή ταξικές αναφορές, που εκλαμβάνει για εχθρό εκείνον που δεν τραγουδάει τη «μασσαλιώτιδα» ή που φοράει μαντίλα, αλλά ένα θεμελιώδες κίνημα ανοικοδόμησης των κοινωνικών θεσμών ώστε αυτοί να υποστηρίζονται από τους ίδιους τους εργαζόμενους και να θέτουν τις αξίες της αλληλεγγύης και της ισότητας στην καρδιά των λειτουργιών τους.

Groupe anarchiste Salvador-Seguí

Paris, le 21 novembre 2018

(μετάφραση: αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος)

*ΣτΜ: εννοεί το ότι φιλτράρουν το ποιος περνάει, ποιος μπαινει-βγαίνει σε διάφορα σημεία της πόλης