364 μέρες
Η ανακίνηση του Μακεδονικού ζητήματος ήταν αναμενόμενο ότι θα αποτελέσει πρώτης τάξεως ευκαιρία για την έκφραση των πιο μισαλλόδοξων, ρατσιστικών, ανοιχτά εθνικιστικών και φασιστικών αφηγήσεων με ναζιστική «πρωτοπορία» και στρατό-εκκλησιαστική οπισθοφυλακή. Ακόμη όμως και μέσα σε αυτή τη συγκυρία η χαβούζα του Λευκού Πύργου δεν μπόρεσε να αναπτύξει την εγκληματική της δράση -ακόμη και στη συντηρητική πόλη της Θεσσαλονίκης- παραπάνω από τις 3 ώρες που κράτησε ο θίασος της Κυριακής. Αυτό αποτράπηκε από την θαρραλέα πρωτοβουλία ενός και μόνο πολιτικού χώρου: των Αναρχικών. Για άλλη μια φορά φάνηκε ποιος είναι ο πραγματικός εσωτερικός εχθρός του κράτους, του κεφαλαίου, των παρακρατικών συμμοριών και των ναζί. Η Αριστερά ή κυβερνούσε τις δυνάμεις των μπάτσων που προωθούσαν τους ναζί στις επιθέσεις ενάντια στις καταλήψεις ή έβγαζε εθνικιστικές κορόνες συνύπαρξης με τον φασιστικό εσμό του Λευκού Πύργου (ΛΑΕ) ή απλά εξατμίστηκε για να μην προκαλέσει (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΝΑΡ κ.λπ). Η ακινησία της πήρε χαρακτηριστικά νεκρικής ακαμψίας. Τόσο η μικροφωνική της 18ης Γενάρη όσο και η μηχανοκίνητη διαδήλωση της 20ης Γενάρη, 24 ώρες πριν τη εθνικιστική/φασιστική μάζωξη καθώς επίσης και οι αντιφασιστικές παρεμβάσεις και περιπολίες στους δρόμους της Θεσσαλονίκης όλη τη βδομάδα από ομάδες αναρχικών, διασφάλισαν ότι η πόλη θα παραμείνει ασφαλής για τους αγωνιστές και τους αντιφασίστες, ενώ ταυτόχρονα οι παρεμβάσεις κατάφεραν να σπάσουν δημόσια την ενιαία εθνικιστική αφήγηση. Κανείς μας δεν έσκυψε το κεφάλι μπροστά στο κτήνος.
Ο Λευκός Πύργος
«Ανεξάρτητα από τι μπορεί να νομίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, (όσοι πάνε στον Λευκό Πύργο) αυτή η συγκένττρωση θα αποτελέσει τον λαγό για τον φασίστα δρομέα. Ο «αγνός πατριωτισμός» που επικαλούνται κάποιοι δεν είναι παρά η μεγάλη αυλή του εθνικισμού και του φασισμού».
(από την ανακοίνωση του «Μαύρο & Κόκκινο» για το Μακεδονικό)
Όσο κι αν πανηγυρίζουν οι φασίστες για την «παλλαϊκή συμμετοχή» στο συλλαλητήριο της Κυριακής, η αλήθεια είναι ότι ήταν λίγοι. Όχι γιατί έλειπε ο όγκος από τη συγκέντρωση του Λευκού Πύργου, αλλά γιατί σε σχέση με το τι ζητά ο εθνικισμός και ο φασισμός και τη δεδομένη ιδεολογική και πραγματική στήριξη των πυλώνων του ελληνικού κράτους, εξακολουθούν να είναι λίγοι. Η «επιτυχία» του εθνικισμού κρύβεται στην απλή αυτή ερώτηση: «θα θέλατε μέσα σε μια κατάσταση όπου το κράτος, όλες οι κυβερνήσεις, τα αφεντικά και οι ισχυροί σας έχουν ξεφτιλίσει, ταπεινώσει και φτωχοποιήσει να νοιώσετε έστω και για λίγες ώρες, έστω στα ψέματα, δυνατοί -χωρίς να χρειαστεί να τα βάλετε με τους ισχυρούς, χωρίς να πληρώσετε το κόστος της φυλάκισης, του ξυλοδαρμού, του εκβιασμού και της τρομοκρατίας- καλλιεργώντας την αίσθηση ότι μπορείτε να εκβιάσετε να μισείτε και να καταπιέζετε κάποιους άλλους ακόμη πιο φτωχούς κι απελπισμένους ανθρώπους που ζουν από την άλλη πλευρά των συνόρων;» Ενώ η ελληνική κοινωνία γαλουχείται από την Εκκλησία χιλιάδες χρόνια να μισεί, από το Κράτος εκατοντάδες χρόνια να υπακούει, από τα ΜΜΕ όπου δεκάδες χρόνια υποστηρίζουν τους ισχυρούς τα «εθνικά σχέδια» και τις εθνικιστικές συμμορίες, την πατριαρχία, η οποία από πάντα ξεφτιλίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την Αστυνομία από ίδρυσης της ανα τους αιώνες να υποθάλπτει, να καλύπτει, να οπλίζει και να προστατεύει τα θρασύδειλα τάγματά σας, φασίστες, ήσασταν και πάλι πολύ λίγοι. Την παρακρατική δράση σας η Θεσσαλονίκη την γνωρίζει πολύ καλά, μα ακόμη κι οι νεκροί της στέκονται φωτεινά οδοφράγματα στις άθλιες συναθροίσεις σας.
Όσο γι’ αυτούς που έσπευσαν να παρασταθούν στο πλάι των ναζί, απλά έκαναν πλάτη, υποστήριξαν εκ των πραγμάτων τη φασιστική εμπροσθοφυλακή που χρησιμοποίησε τη συγκέντρωση ως ορμητήριο για τις εγκληματικές της κινήσεις υπό τη γενική εποπτεία ασφαλώς και την υποστήριξη του κράτους, της κυβέρνησης και της Αστυνομίας. Ο στρατηγός Φράγκος χρησιμοποίησε από εξέδρας το πλήθος ως χρήσιμους ηλίθιους για να στήσει την καριέρα του, ο Άνθιμος και τα κοπρόσκυλα της εκκλησίας τους λιβάνιζαν από άμβωνος για να γεμίζουν ακόμη περισσότερο την τεράστια κοιλιά τους και οι ναζί αναγνώριζαν στη μάζα αυτή τους Γερμανούς πολίτες του Γ΄ Ράιχ που πειστικά θα κάναν τους ανήξερους μπροστά στα κρεματόρια που θα στήνανε. Το πλυντήριο των νεοναζί δούλεψε στη μεγαλύτερη ένταση. Έτσι φτάσαμε οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής να παρελαύνουν στον Λευκό Πύργο και να χειροκροτούνται από τους «πατριώτες».
Από την άλλη, όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ αντικειμενικά θα ισχυροποιήσει τη φασιστική δεξιά, αφενός για μικροπολιτικούς σκοπούς κι έπειτα επειδή θα επιχειρήσει να επιδοθεί σε μια συντριπτική καταστολή των κινημάτων πανομοιότυπη ή και χειρότερη με την αντίστοιχη των προηγούμενων χρόνων, για να μπορέσει να κρατηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία. Η πολιτική τους είναι εγκληματική. Κι αυτός ο σχεδιασμός περνάει μέσα από τα απόνερα του «Μακεδονικού».
Οι φασιστικές επιθέσεις και η συγκέντρωση της Καμάρας
«Ο φασισμός είναι ο μόνος που ξέρει τι ζητάει από αυτή τη συνάθροιση. Να οργανώσει νέους ανθρώπους στις γραμμές του μίσους να τους πωρώσει με τις μισαλλόδοξες ρατσιστικές ηλιθιότητές του και να τους ξαμολύσει ενάντια στους φτωχούς, τους αδύναμους, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους αλλόδοξους, τους αγωνιστές τους αντιφασίστες και τους αναρχικούς.»
(από την ανακοίνωση του «Μαύρο & Κόκκινο» για το Μακεδονικό)
Συνέχεια της απόφασης για παρουσία όλη τη βδομάδα στην πόλη ήταν και η απόφαση της παρουσίας αντιεθνικιστικής συγκέντρωσης την Κυριακή στην Καμάρα. Η συγκέντρωση αυτή ήταν μια από τις σημαντικότερες παρακαταθήκες στην ιστορία του αναρχικού κινήματος τα τελευταία χρόνια. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Πέρα από τη δημόσια και άφοβη αποτύπωση της θέσης ότι οι αναρχικοί παραμένουν -ακόμη και μόνοι κάτω από τις πιο δύσκολες περιστάσεις- απέναντι στο φασιστικό κτήνος και την κρατική τρομοκρατία, δεν υποστέλλουν τις σημαίες και δεν εξαφανίζονται από τους δρόμους, όταν παρελαύνουν οι λύκοι του παρακράτους αγκαλιά με τα σκυλιά των ένστολων δολοφόνων, η Καμάρα αποτέλεσε το προκεχωρημένο φυλάκιό μας, ώστε να μην παραδοθεί το σύνολο της πόλης στις φασιστικές συμμορίες που συνεπικουρούνταν από τα αστυνομικά σώματα καταστολής, προφυλάσσοντας ταυτόχρονα όλες τις δομές του άνω κέντρου της πόλης. Επίσης για να μην δημιουργούνται παρανοήσεις, η Καμάρα και η περιφρούρησή της δεν θα έπεφτε όσες φασιστικές συμμορίες κι αν επιχειρούσαν επίθεση. Οι αγωνιστές που συγκρότησαν την περιφρούρηση ξέρουν πολύ καλά ότι το όνομα μας έχει σημασία και είναι ένα όνομα που δεν έχει κατασκευαστεί στο παρασκευαστήριο των εθνικών μύθων, της ξεκούραστης μαγκιάς, των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών, των κρατικών βασανιστηρίων κι εκκαθαρίσεων, των κομματικών ελιγμών και θέσεων, αλλά μέσα στους διωγμούς, τις φυλακές, τον αγώνα, την αλληλεγγύη, την ισότητα και το όνειρο ενός άλλου κόσμου, γι αυτό είναι η ψυχή μας, υπερασπιζόμαστε την ΑΝΑΡΧΙΑ, ως τελευταίο φυλάκιο, κι αυτό με απλά λόγια σήμαινε ότι ή οι φασίστες θα οπισθοχωρούσαν ή θα έπρεπε να μιλάμε με όρους αρίθμησης των θυμάτων. Άλλος δρόμος δεν υπήρχε.
Δίπλα μας σε αυτή τη συγκέντρωση για την οποία μόνο περηφάνια μπορούμε να νοιώθουμε ήταν και οι σύντροφοι από τη Libertatia που πλήρωσε σε αυτή τη φάση το μεγαλύτερο τίμημα σε αυτόν τον αγώνα ενάντια στον φασισμό. Αυτός ο αγώνας δεν έχει πάψει ποτέ και η διαδρομή του είναι δυστυχώς γεμάτη με αίμα, δολοφονημένους αθώους ανθρώπους, στρατόπεδα συγκέντρωσης, πολέμους, βία, θαλάμους εξόντωσης, διαλυμένες κοινωνίες και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές. Σε αυτή την τεράστια σειρά έρχεται να προστεθεί και το κτήριο της κατάληψης Libertatia. Το πρόβλημα με τον εθνικισμό είναι ότι για να κατανοηθεί η εγκληματική του φύση πρέπει διαρκώς να αποτυπώνονται τα αποτελέσματα της εγκληματικής του δράσης.
Η Libertatia δεν πυρπολήθηκε λόγω κάποιας ανευθυνότητας κάποιας αδράνειας ή αδιαφορίας. Ακριβώς το αντίθετο, οι σύντροφοί επέδειξαν το μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιστορία των αγώνων ενάντια στον φασισμό, ανέλαβαν μια ευθύνη πολύ μεγάλη να μην εγκαταλείψουν την πόλη, έκαναν πολιτική πράξη το σχήμα «ο φασισμός πρώτα έρχεται για μένα, αλλά στο τέλος έρχεται για όλους». Όποιος παίρνει τέτοιες αποφάσεις δεν χάνεται, δεν νικιέται από το χτύπημα ενός κτηρίου. Όποιος από την άλλη δεν μπορεί να καταλάβει αυτή την απλή πραγματικότητα καλύτερα θα ήταν να σιωπήσει, γιατί δεν πρέπει με κανέναν τρόπο σήμερα που θα πρέπει να δοθούν οι ισχυρότερες και πειστικότερες απαντήσεις, να αφήσουμε τη χυδαιότητα να διαχυθεί στο σώμα του κινήματος.
Η κατάληψη δέχτηκε δύο επιθέσεις μια από το σώμα της συγκέντρωσης που διοργάνωσαν ο κύκλος Ιδεάπολις και οι συν αυτώ φασίστες (Ιερός Λόχος, ΑΜΕ, C18 κ.λπ.) οι οποίοι αποπειράθηκαν να πυρπολήσουν την κατάληψη και μια δεύτερη από ένα σώμα με παρόμοια σύνθεση από κοινού με ένα κομμάτι φασιστών οπαδών του ΠΑΟΚ. Είναι οι ίδιοι 70 που έκαναν ότι ανεβαίνουν στην Καμάρα. Η ύπαρξη ενός οργανωμένου πυρήνα οπαδών του ΠΑΟΚ που ταυτίζεται και δρα από κοινού με τους νεοναζί εγκληματίες είναι ένα φαινόμενο που καταξεφτιλίζει την κοινωνική ιστορία του σωματείου, της Τούμπας που για δεκάδες χρόνια αποτέλεσε την πραγματική πατρίδα των κατατρεγμένων και το λαϊκό αγωνιστικό πνεύμα των ανθρώπων που στήριζαν ιστορικά τον σύλλογο.
Κράτος – παρακράτος: απόλυτη ταύτιση
Η Αστυνομία επέβλεπε και τις 3 επιθέσεις που σημειώθηκαν, μια στον Ε.Κ.Χ. Σχολείο (αποκρούστηκε από την περιφρούρηση) και 2 στην Libertatia. Κάλυψε απόλυτα τους δράστες, δεν σημειώθηκε ούτε μια προσαγωγή ενώ πυρπολήθηκε ολόκληρο κτήριο. Κι αν κάποιος απολύτως αφελής πιστεύει ότι αυτό δεν συνιστά ένα ενιαίο σχέδιο κράτους – κυβέρνησης – παρακρατικών έρχεται η πραγματικότητα να τον διαψεύσει. Την επόμενη μέρα στο συλλαλητήριο αλληλεγγύης στη libertatia η ΕΛ.ΑΣ. βρίσκει τις δυνάμεις που χρειάζονται για να προστατέψει των σύνδεσμο «Μακεδόνες» ενώ η πορεία δεν είχε καν πρόθεση να πάει εκεί. Χρησιμοποιείται απλά ως δικαιολογία, ώστε τα ΜΑΤ να απαγορεύσουν στην πορεία να περάσει από κεντρικούς δρόμους της Ανατολικής Θεσσαλονίκης. Παρατάσσουν κλούβες και διμοιρίες, οι οποίες επιτίθενται με αφορμή μια αψιμαχία με λύσσα στη διαδήλωση συλλαμβάνοντας 5 άτομα. Το ίδιο βράδυ οι μπάτσοι σε απόλυτη συνέργεια με την εισαγγελία αναβαθμίζουν το κατηγορητήριο για να επιβάλουν την ειρωνική κατηγορία του εμπρησμού (κακούργημα) στους συλληφθέντες της πορείας που κατήγγειλε τον εμπρησμό ενός ολόκληρου κτηρίου. Η συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια με εντολή της εντεταλμένης εισαγγελίας δεν επιτράπηκε καν να μπει μέσα στην αίθουσα. Οι πέντε κρατούνται μέχρι την Παρασκευή ώστε να αποφασιστεί μέχρι και το ενδεχόμενο προφυλάκισής τους. Οι καταστάσεις είναι πιο εύγλωττες από ποτέ. Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι να χτυπήσει το κοινωνικό κίνημα και να θέσει σε κατάσταση διαρκούς εξαίρεσης τους αναρχικούς αγωνιστές, ενώ ταυτόχρονα τρομοκρατεί τον κόσμο ώστε να αδειάσουν οι δρόμοι. Γιατί μπορεί το φασιστο-συλλαλητήριο να έληξε, αλλά ο αγώνας μας για κοινωνική επανάσταση δεν λήγει ποτέ. Σε αυτόν τον αγώνα θα έχουμε σύμμαχο τους 2,500 χιλιάδες διαδηλωτές της Δευτέρας και όσους ακόμη ανταποκριθούν στα καλέσματα τις επόμενες μέρες ώστε να μπει ανάχωμα στον εθνικιστικό παροξυσμό, τη φασιστική απειλή και την κρατική τρομοκρατία καθώς επίσης και να αναδειχθεί η έμπρακτη αλληλεγγύη στη Libertatia.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΤΗΤΑ & ΒΙΑ
ΝΑ ΑΦΕΘΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ & ΝΑ ΑΘΩΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 25.1 14:00 ΚΑΜΑΡΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΓΕΝΑΡΗ 09.00
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό
«Μαύρο & Κόκκινο» | μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης
24.01.2018
