ΜΟΡΙΑ: ΠΡΟΣΤΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ – Ο ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΑΣ ΖΩΗΣ Ή ΑΠΛΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Την Τρίτη 4/2 πάνω από 2000 πρόσφυγες και μετανάστες ξεκινούν πορεία διαμαρτυρίας από το κολαστήριο της Μόρια, προς την χώρα του νησιού, ενάντια στην νέα νομοθεσία για την έκδοση ασύλου και σχετικά με τις συνθήκες εξαθλίωσης που βιώνουν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αφού πλήθος κόσμου κατέκλεισε τους δρόμους πέριξ του κλειστού κέντρου κράτησης, πάνοπλες διμοιρίες των ΜΑΤ έφραξαν την δίοδο στους διαμαρτυρόμενους, οι οποίες για άλλη μια φορά δεν δίστασαν να πνίξουν στα χημικά τον κόσμο.
Μετά τις συγκρούσεις που ακολούθησαν, ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, βουλευτής της Ν.Δ. Μουτζούρης, ο οποίος ήταν παρών σε όλη τη διάρκεια των γεγονότων, βγήκε να ζητήσει «βοήθεια» από τον υπουργό Προ.Πο. Χρυσοχοΐδη επικαλούμενος τους φόβους του για γενικευμένες συρράξεις μεταξύ ντόπιων και μεταναστών. Οι δηλώσεις του κάθε άλλο παρά «αγανακτισμένες» δεν είναι μιας και το μερίδιο ευθύνης που επιρρίπτει στους εξεγερμένους δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τους πραγματικούς ηθικούς αυτουργούς του όλου ζητήματος. Αντιθέτως το κλίμα τρομοκρατίας που αναπαράγεται αυτές της μέρες μέσα από τις δηλώσεις του δημιουργούν το πιο πρόσφορο έδαφος στον μοριακό φασισμό. Ο εκφασισμός της ντόπιας κοινωνίας της Μυτιλήνης έρχεται να πάρει σάρκα και οστά με την άμεση συγκέντρωση και την έναρξη πογκρόμ μίσους, κυρίως στο κέντρο της χώρας, που ντόπιοι φασίστες σε αγαστή συνεργασία με τον κρατικό μηχανισμό προβαίνουν σε ένα κρεσέντο βίας απέναντι στους καταπιεσμένους. Το ίδιο βράδυ σύντροφοι μαζεύονται και πραγματοποιούν αυθόρμητη πορεία εκατό ατόμων, η οποία συγκρούεται με τις δυνάμεις καταστολής.
Η κυβέρνηση σε μια όλο κι αυξανόμενη επίθεση προς τους μετανάστες, εξαγγέλλει νέες μεταρρυθμίσεις που δυσχεραίνουν ακόμη παραπάνω την ζωή των μεταναστών, από την τοποθέτηση πλωτού φράγματος που θα εγκλωβίζονται και θα πνίγονται πρόσφυγες, μέχρι την αλλαγή στο τρόπο χορήγησης του ασύλου και την δημιουργία κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης, τόπους αναβαθμισμένης επιτήρησης που προετοιμάζουν τις απελάσεις.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν κάποιο πρωτοφανές γεγονός, αλλά μία πάγια κατάσταση στη διαχείριση της ζωής των προσφύγων και των μεταναστών τα τελευταία χρόνια. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής του καθεστώτος εξαίρεσης. Σε μέρη σαν τη Μόρια, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία, καθώς το πλέον απαξιωμένο κομμάτι του πληθυσμού, οι αόρατοι αυτής της κοινωνίας στερούνται όχι μόνο τις στοιχειώδεις παροχές και δικαιώματα, όπως αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, περίθαλψης, εκπαίδευσης ακόμα και σίτισης αλλά και το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή.
Η κατάσταση αυτή, και στην Ελλάδα, αλλά και σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, είναι η πλέον θεμελιωμένη (και νομικά θεσπισμένη) διαχείριση των ανθρώπων που κρίνεται ότι περισσεύουν μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς ονόματα και τέλος δίχως ζωές να προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου και να πεθαίνουν προσπαθώντας να κερδίσουν λίγη από την αξιοπρέπεια και τη ζωή που τους έχει στερήσει η βαρβαρότητα της εξουσίας είτε αυτή πετάει βόμβες είτε χτίζει κολαστήρια.
Οι εκλογές της 7ης Ιούλη σηματοδότησαν τη συνέχιση της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου απέναντι στους καταπιεσμένους. Η ΝΔ έρχεται να βαδίσει πάνω στο κόκκινο χαλί που έστρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση, τόσο μέσα από την απονεύρωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων όσο και με τα δεκάδες κατασταλτικά χτυπήματα που δέχτηκαν οι καταλήψεις και οι δομές του κινήματος κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιδιώκοντας την εγκαθίδρυση ένα καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης, όπου όσοι περισσεύουν θα πετιούνται στο περιθώριο. Επί ΣΥΡΙΖΑ η Μόρια είχε (μόλις) 8.500 κρατούμενους, υπερδιπλάσιους δηλαδή της χωρητικότητας.
Η διάδοχη πολιτική διαχείριση έχει ήδη βάλει στο στόχαστρο τους βασικούς αντιπάλους της: αναρχικούς, μετανάστες, αγωνιστές και εργάτες, καταστρώνοντας νέους σχεδιασμούς για την καταστολή και την καθυπόταξη τους. Αυτούς τους σχεδιασμούς εξυπηρετεί και το κατασταλτικό σχέδιο που έχει προαναγγελθεί πριν από τις εκλογές και λαμβάνει χώρα αυτό το διάστημα. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις με τις εκκενώσεις καταλήψεων, τις συλλήψεις καταληψιών, το ξεσπίτωμα προσφύγων και τη μεταφορά τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Πρώτα θύματά της αποτελούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Αφού διέκοψε την παροχή ΑΜΚΑ και τους απέκλεισε από την εργασία και την περίθαλψη, η πολιτική απαρτχάιντ εκτείνεται στην απευθείας επίθεση εναντίον τους με τις εκκενώσεις στις καταλήψεις στέγης που τους φιλοξενούσαν στα Εξάρχεια.
Η μεταφορά των μεταναστών και των προσφύγων από τις καταλήψεις (σε μια οργουελιανή εξουσιαστική αντιστροφή) γίνονται στο όνομα της ασφάλειας των ίδιων. Στην πραγματικότητα το κράτος διαλύει τις αλληλέγγυες κοινότητες της ανθρωπιάς μέσα στις γειτονιές που λειτουργούν σε αλληλεπίδραση με τον υπόλοιπο πληθυσμό για να απομονώσει τους ανθρώπους που περισσεύουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τα οποία μέρα με τη μέρα μετατρέπονται σε στρατόπεδα εξόντωσης. Γιατί όταν το καθεστώς με νόμιμα μέσα επιβάλλει συνθήκες που προϋποθέτουν τον θάνατο και η κοινωνία κωφεύει, τότε ήδη έχουν μπει οι βάσεις για τα επόμενα Άουσβιτς, Τρέμπλινκα, Μπέλζεκ. Κι αν ακόμη θεωρήσουμε το Ολοκαύτωμα ως μοναδικό έγκλημα στην Ιστορία, η γενεαλογία της εξόντωσης σε καιρούς ειρήνης πληθυσμών που περισσεύουν είναι πολύ μεγάλη για να την αγνοήσουμε.
Μετανάστες, πρόσφυγες, φυλακισμένοι και τομείς του Υπουργείου Παιδείας περνούν στην υψηλή εποπτεία της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης. Τι κοινό έχουν οι κολασμένοι της γης, οι έγκλειστοι και η νεολαία, τα Εξάρχεια και οι κοινωνικοί αγωνιστές; Το αυταρχικό κράτος του σύγχρονου ολοκληρωτισμού βλέπει σε αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες το κοινωνικό σώμα του εσωτερικού εχθρού αποτελούν για αυτούς τις επικίνδυνες τάξεις, από κοινού ασφαλώς με άλλα προλεταριακά στρώματα, τα οποία επίσης εντάσσονται στο πλαίσιο της συνολικής κρατικής κατασταλτικής πολιτικής.
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ
Από τη μεριά μας η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει ούτε σύνορα, ούτε χρονικά περιθώρια. Είναι διαρκής, έμπρακτη και δεν εγκλωβίζεται σε κανενός είδους διαχωρισμούς (πρόσφυγες – μετανάστες). Καμία λύση δεν μπορεί να είναι προσωρινή μιας και το πρόβλημα δεν εμφανίστηκε τώρα αλλά δημιουργείται εδώ και χρόνια από τις χώρες που διαχειρίζονται τον παγκόσμιο πλούτο. Η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων ξένων ή ντόπιων αποτελεί το όπλο μας ενάντια στους εκμεταλλευτές. Οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μαζί με τους μετανάστες για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ – ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΘΕΙ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑ
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό “Μαύρο & Κόκκινο
μέλος Α.Π.Ο.-Ο.Σ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης
Τετάρτη 5 Φλεβάρη στις 18.00, Καμάρα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ | ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΘΕΙ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑ
Την Τρίτη 4/2 πάνω από 2000 πρόσφυγες και μετανάστες ξεκινούν πορεία διαμαρτυρίας από το κολαστήριο της Μόρια, προς την χώρα της Λέσβου, ενάντια στην νέα νομοθεσία για την έκδοση ασύλου και σχετικά με τις συνθήκες εξαθλίωσης και θανάτου που βιώνουν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αφού πλήθος κόσμου κατέκλεισε τους δρόμους πέριξ του κλειστού κέντρου κράτησης, πάνοπλες διμοιρίες των ΜΑΤ έφραξαν την δίοδο στους διαμαρτυρόμενους, οι οποίες για άλλη μια φορά δεν δίστασαν να πνίξουν στα χημικά τον κόσμο. Το ίδιο βράδυ, φασίστες κάτοικοι εξαπολύουν πογκρόμ μίσους σε βάρος των μεταναστών και των προσφύγων, ενώ άμεσα, αντιφασίστες σύντροφοι κινητοποιούνται και πραγματοποιούν αυθόρμητη πορεία εκατό ατόμων, η οποία συγκρούεται με τις δυνάμεις καταστολής.
Η νεοφιλελεύθερη – ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ έχει βάλει στο στόχαστρο από την πρώτη στιγμή τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αφού διέκοψε την παροχή ΑΜΚΑ και τους απέκλεισε από την εργασία και την υγειονομική περίθαλψη, διεύρυνε την επίθεση εναντίον τους με τις εκκενώσεις στις καταλήψεις στέγης που τους φιλοξενούσαν στα Εξάρχεια. Την ίδια ώρα διατηρεί ανοιχτό το κολαστήριο της Μόρια και επεκτείνει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την επικράτεια εντείνοντας ακόμα περισσότερο το καθεστώς απομόνωσης και σταδιακής εξόντωσης τους.
Η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, μεταναστών, προσφύγων και ντόπιων, το χτίσιμο ανοιχτών γειτονιών για όλους, η δημιουργία αυτοοργανωμένων δομών στέγασης, αποτελούν το όπλο μας και παράλληλα την κοινωνική μας αντιπρόταση ενάντια στους εκμεταλλευτές.
ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΕΞΩ ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος” και συντρόφισσες-οι
Συγκέντρωση αλληλεγγύης
Σάββατο 8 Φλεβάρη στις 12 μ. στον Έσπερο (πλ. Γεωργίου)
