Ενημέρωση από την 1η συνδιάσκεψη της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης (Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων)

0
3145

Το Σαββατοκύριακο 21-22 Μάη πραγματοποιήθηκε στην κατάληψη Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη, η A’ Συνδιάσκεψη της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων. Το πρωί της πρώτης μέρας πραγματοποιήθηκαν τοποθετήσεις των ομάδων πάνω στα ζητήματα της κοινωνικής και πολιτικής συγκυρίας. Ο πόλεμος που διεξάγει η παγκόσμια κυριαρχία, το Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης και ο Σύγχρονος Ολοκληρωτισμός ως η συνθήκη εντός της οποίας εκφράζεται η επίθεση του κράτους και των αφεντικών και η αναγκαιότητα για τη διεθνή διάσταση του αγώνα, το ζήτημα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών και ο εγκλωβισμός χιλιάδων ανθρώπων στο εσωτερικό του ελληνικού κράτους, η απομόνωση και ο εγκλεισμός τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, η κρατική καπιταλιστική επίθεση στην κοινωνία και η φάση ύφεσης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, ήταν κάποια από τα ζητήματα που απασχόλησαν τις συλλογικότητες και συνέβαλαν στη διεξαγωγή ενός γόνιμου και ενδιαφέροντος διαλόγου. Σε αυτή τη διαδικασία συμμετείχαν και δύο συλλογικότητες ως παρατηρήτριες.

Στη συνέχεια, οι διαδικασίες της Συνδιάσκεψης συνεχίστηκαν με εσωτερικές συζητήσεις των συλλογικοτήτων της Α.Π.Ο., οι οποίες και καθόρισαν το πολιτικό πλαίσιο και έθεσαν τις κατευθύνσεις κίνησης της οργάνωσης για το επόμενο διάστημα και με ορίζοντα το δεύτερο Συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί το Νοέμβριο του 2016.

H Αναρχική Πολιτική Οργάνωση έχει ομοσπονδιακό χαρακτήρα, με τις συλλογικότητες να αποτελούν τα κύτταρά της, και να συλλειτουργούν σε οριζόντια δομή. Συγκροτείται πάνω σε συνεκτικές και επαρκείς πολιτικές συμφωνίες μεταξύ αναρχικών συλλογικοτήτων, οι οποίες συνδιαμορφώνουν την ενιαία κίνησή τους σε πανελλαδικό επίπεδο μέσα από συλλογικά όργανα στα οποία συνυπάρχουν ισότιμα.

Η ΑΠΟ επιδιώκει με τη δημιουργία της να συμβάλλει στη δημιουργία ενός συγκροτημένου, ριζοσπαστικού κινήματος. Ενός κινήματος που θα βάζει φραγμούς σε κάθε απόπειρα χειραγώγησης, καπήλευσης και διαμεσολάβησης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και σε προσπάθειες ενσωμάτωσης τους από τον ρεφορμισμό. Που θα θέτει με σαφήνεια το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης ως της μόνης ρεαλιστικής διεξόδου των από κάτω για την τελειωτική απαλλαγή τους από την κυριαρχία του κράτους και του καπιταλισμού.

ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ