H 25η Νοέμβρη έχει οριστεί από τον ΟΗΕ ως παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Καθιερώθηκε το 1991, 31 χρόνια μετά τη δολοφονίατριών αντιδικτατορικών αγωνιστριών,των αδελφών Μινέρβα, Πάτρια και Μαρία-Τερέζα Μιραμπάλ από τους άντρες της ασφάλειας του δικτάτορα Τρουχίγιο στον Άγιο Δομίνικο.
Η πατριαρχία αποτελεί ένα από τα θεµέλια του κόσµου της εξουσίας και βασικό στοιχείο κοινωνικής αναπαραγωγής του. Η ένταση της βίας που δεχόμαστε από τους κυρίαρχους σε όλα τα πεδία της καθημερινής ζωής δε θα μπορούσε να διαφέρει από την ένταση και της πατριαρχικής βίας. Οι ίδιοι θεσμοί και οι μηχανισμοί τους που καλλιεργούν, επιβάλουν και συντηρούν την έμφυλη βία παρουσιάζονται σήμερα ως οι υπέρμαχοι της εξάλειψής της. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που αθωώνουν βιαστές, που καταδικάζουν τις γυναίκες που αντιστέκονται στο βιαστή τους, που διαπομπεύουν και κρατούν έγκλειστες οροθετικές γυναίκες, που απολύουν εγκύους, που διαμορφώνουν ένα ειδικό καθεστώς εκμετάλλευσης των γυναικών στους χώρους δουλειάς, που καταστέλλουν και επιτίθενται με αγριότητα στις αγωνιζόμενες γυναίκες, οι οποίεςορθώνουν ανάστημα απέναντι στην αδικία και στην εκμετάλλευση, που στοιβάζουν και κρατούν έγκλειστες χιλιάδες μετανάστριες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες συνθήκες, που εδραιώνουν ένα διεθνές σκλαβοπάζαρο καταναγκαστικής πορνείας γυναικών και παιδιών με τα κυκλώματα trafficking, που αθωώνουν όσους τα διευθύνουν -όπως στη περίπτωση του ιδιοκτήτη της επιχείρησης «Χωριάτικο»-, που λιντσάρουν τον οροθετικό ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας Ζακ Κωστόπουλο/ZackieOh και που τελικά το μόνο που κάνουν είναι να προωθούν τη βία του ισχυρού απέναντι στον αδύναμο, αυτού δηλαδή που βρίσκεται στηβάσητης κοινωνικής και ταξικής πυραμίδας.
Η καθεστωτική καθιέρωση τέτοιων ημερών αποτελεί για εμάς άλλη μια προσπάθεια να διαστρεβλωθεί η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης. Από τη μία επιχειρείται η αποσιώπηση αιματηρών γυναικείων αγώνων στη λήθη της ιστορίας και από την άλλη η απονοηματοδότησή τους ως αίτημα για ισότιμη διαχείριση της εξουσίας. Ως εκ τούτου, γυναικείοι αγώνες επιχειρείται να αφομοιωθούν από τα πάνω, οδηγώντας στο να αναρριχώνται γυναίκες στις δομές εξουσίας καταλαμβάνοντας θέσεις που ουδεμία σχέση έχουν με τα συμφέροντα των καταπιεσμένων, αλλά αντίθετα συνδράμουν στην εξόντωσή τους. Παραδείγματα αποτελούν η υπουργός εργασίας Αχτσιόγλου, καθώς και η υπουργός και υφυπουργός “προστασίας του πολίτη” Γεροβασίλη και Παπακώστα, που αυτή τη στιγμή ξεπλένουν όλα τα εγκλήματα του εξουσιαστικού συστήματος, το οποίο μέσα στην αποσύνθεσή του επιτίθεται με ακόμη μεγαλύτερη αγριότητα στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Τα πληβειακά στρώματα αντιμετωπίζονται ως πλεονάζοντες πληθυσμοί και εξοντώνονται, ενώ όσες και όσοι αγωνίζονται ενάντια στην εξαθλίωση, τη φτώχεια,την υποταγή και το θάνατο καταστέλλονται βίαια, ψεκάζονται με τόνους χημικών, ξυλοκοπούνται, διώκονται, συλλαμβάνονται, δολοφονούνται ή βασανίζονται στα αστυνομικά τμήματα.
Δεν είναι μακριά το 2012, όπου στο κέντρο της Αθήνας,αντιφασιστική μοτοπορεία που πραγματοποιήθηκε σε ένδειξη αλληλεγγύης στους μετανάστες και ενάντια στις ναζιστικές παρακρατικές συμμορίες, χτυπιέται άγρια από τις δυνάμεις της αστυνομίας, τόσο στο δρόμο όσο και ώρες μετά, κατά την κράτηση συλληφθεισών και συλληφθέντων στην ασφάλεια. Οι μπάτσοι-βασανιστές έσβηναν πάνω τους τσιγάρα και τους απειλούσαν με κάθε τρόπο, μεταξύ άλλων φωτογραφίζοντάς τους και δηλώνοντας ότι τα στοιχεία τους θα παραδοθούν στη Χρυσή Αυγή. Δηλαδή σε αυτούς που λίγους μήνες αργότερα δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα, με την κάλυψη της αστυνομίας. Για τις συντρόφισσες επιφυλασσόταν “ειδική μεταχείριση” με χλευασμούς και σωματική βία, με τα οποία οι βασανιστές εξαπέλυαν διαρκώς το σεξιστικό τους μένος εις βάρος τους. Στις 29 Νοέμβρη δικάζονται οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΕΛΤΑ για τα βασανιστήρια σε βάρος των 15 συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπορείας. Σε αυτή τη δίκη οι συλληφθέντες δίνουν ακόμη μία μάχη απέναντι στους βασανιστές τους, στέκονται με το κεφάλι ψηλά και στήνουν ακόμη ένα ανάχωμα απέναντι στην κρατική βία, την ανοχή, τη σιωπή και τη λήθη.
Ως αγωνιζόμενες, ως αναρχικές και ως γυναίκες δεν έχουμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυες στους 15 συντρόφους και συντρόφισσες. Δεν έχουμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυες η μία στην άλλη και όλες μαζί να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη τη γη μαζί με όλους τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου απέναντι στους καθημερινούς μας δυνάστες. Δεν έχουμε παρά να σταθούμε μαζί µε τα λόγια και τις δράσεις των αγωνιζόμενων γυναικών και να χαιρετίσουμε τους αγώνες τους σε όλη τη γη. Εμπνεόμενες από τις αιματηρές απεργίες των μεταναστριών στις ΗΠΑ του 19ου αι. ως τις MujeresLibres της Ισπανικής Επανάστασης, από τις Ζαπατίστριες στην Τσιάπας ως τις αντάρτισσες στη Ροζάβα και από τις γυναίκες αγωνίστριες στην Τουρκία και στις ΗΠΑ, αγωνιζόμαστε για να ανατρέψουμε το σάπιο κόσμο της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού και να οικοδομήσουμε στα συντρίμμια του αυτόν της κοινωνικής ισότητας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, αυτόν της γυναικείας χειραφέτησης, της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ (ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ 29 ΝΟΕΜΒΡΗ, Ευελπίδων)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:
ΑΘΗΝΑ: Συμμετέχουμε στην πορεία κατά της έμφυλης βίας,Σάββατο 24 Νοεμβρίου, Καπνικαρέα, 12:00 μ.μ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Στηρίζουμε τη Μικροφωνική Συγκέντρωση της πρωτοβουλίας γυναικών ενάντια στην πατριαρχία, Κυριακή 25/11 στις 11:30π.μ., Αγίας Σοφίας με Ερμού
ΠΑΤΡΑ: Στηρίζουμε τη Μικροφωνική Συγκέντρωση της πρωτοβουλίας γυναικών ενάντια στην πατριαρχία, Κυριακή 25 Νοεμβρίου στις 12:00μ.μ., στον Έσπερο στην πλατεία Γεωργίου.
Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία – Αναρχική Πολιτική Οργάνωση
