Ο αντιφασισμός στο εδώλιο
Μια ανασκόπηση
Το φθινόπωρο-χειμώνα του 2015-2016 βρισκόμαστε, τον χρόνο μετά το δημοψήφισμα-τραγέλαφο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το πιο φλέγον ζήτημα συζήτησης, από τα τηλεοπτικά κανάλια μέχρι τη Βουλή και τις γειτονιές να είναι οι μεταναστευτικές ροές και η διαχείριση τους από το κράτος. Κι αυτό γιατί οι μετανάστες διασχίζουν, με όποιον τρόπο, τα σύνορα της Ευρώπης και αναγκαστικά της Ελλάδας, κολασμένοι που αναζητούν διαφυγή από τον πόλεμο και τον κοινωνικοοικονομικό ορυμαγδό, βρίσκουν όμως κατά χιλιάδες τον θάνατο στον Έβρο και το Αιγαίο (και όλα τα μεσόγεια χερσαία και θαλάσσια σύνορα). Σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίζεται πορεία στον Έβρο και συγκεκριμένα στο χωριό των Καστανιών, που θέλει να καταδείξει ακριβώς αυτό, τον θάνατο. H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας τη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης-φρούριο που ορθώνεται καθημερινά με τα κορμιά των νεκρών μεταναστών επικαλείται «τεχνικά» ζητήματα που δεν επιτρέπουν να πέσει ο φράχτης του Έβρου και μάλιστα ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής δήλωνε πως «είναι λάθος να θεωρούμε το πέρασμα του Έβρου αναίμακτο», τη στιγμή που καθημερινά πνίγονταν άνθρωποι προσπαθώντας να περάσουν τα σύνορα και να ζητήσουν άσυλο στη χώρα μας. Τα σύνορα κλείνουν, τείχη υψώνονται και οι μετανάστες αφήνονται έρμαια των Συνθηκών της ευρωπαϊκής ένωσης. Η Ευρώπη-φρούριο ανοιγοκλείνει τη στρόφιγγα διόδου μεταναστών δημιουργώντας ένα καθεστώς εξαίρεσης για όσους πλεονάζουν. Οι συνθήκες αυτές όμως εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, του οποίου οι «νόμοι» απαιτούν την δημιουργία φτηνού εργατικού δυναμικού. Οι δήθεν ανθρωπιστικές αξίες της Ευρώπης, λοιπόν, επιβάλλουν την απορρόφηση ενός πολύ συγκεκριμένου αριθμού μεταναστών, έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος. Και όταν οι ανάγκες αυτές καλυφθούν, τότε η στρόφιγγα κλείνει… τότε υπάρχουν μόνο υγροί τάφοι μεταναστών, μόνο ναρκοπέδια και φράχτες, κοινωνικός κανιβαλισμός και ρατσιστικές συμπεριφορές.. τότε συνεχίζονται οι δολοφονικές επιθέσεις του παρακράτους και κράτος και αφεντικά βρίσκουν τα επόμενα θύματα της εκμετάλλευσής τους.
Στα πλαίσια της συγκεκριμένης συνθήκης λοιπόν και με κεντρική στόχευση τη διαδήλωση ενάντια στο φράχτη του Έβρου, πραγματοποιήσαμε μαζικά μοιράσματα, παρέμβαση στο Λιμενικό και προπαγανδιστικές αφισοκολλήσεις, μικροφωνικές κλπ.
Μία από τις προπαγανδιστικές αφισοκολλήσεις της πορείας γίνεται στην περιοχή των γραφείων της Χρυσής Αυγής, στη Θεσσαλονίκη. Σύντροφοι που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη δράση διώκονται με τις κατηγορίες της διακεκριμένης φθοράς και της διατάραξης κατά συναυτουργία. Το δικαστήριο αυτό πήρε αναβολή για τις 18 Μάιου του 2018
Η Χρυσή Αυγή
Ο τόπος και ο χρόνος στοιχειοθέτησης της δίκης αυτής έχουν την ιδιαίτερη σημασία τους. Η Χ.Α., μετά και τις συλλήψεις κάποιων από τους ενορχηστρωτές της, έχει στιγματιστεί μεν κοινωνικά ως εγκληματική οργάνωση, για δεκαετίες, ωστόσο, αποτέλεσε και αποτελεί τον πυρήνα της φασιστικής, μισαλλόδοξης προπαγάνδας και δράσης στον ελλαδικό χώρο. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα πογκρόμ σε μετανάστες, τους ξυλοδαρμούς σε αγωνιστές, τις επιθέσεις σε στέκια και τις δολοφονίες μεταναστών και αντιφασιστών, όλα με την κάλυψη του κράτους και της ΕΛ.ΑΣ. που φυσικά δεν έδειξαν καμία διάθεση να αποκόψουν ή τουλάχιστον να περιορίσουν σε κάποιο βαθμό τη δράση της εμπροσθοφυλακής τους , μέχρι να φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο και τα εγκλήματα να γίνουν τόσο ειδεχθή που η αδράνεια από το δημοκρατικό τόξο θα φάνταζε παράλογη. Τα δολοφονικά πογκρόμ μεταναστών, οι επιθέσεις σε μέλη του ΚΚΕ και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, η επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες και οι δολοφονίες του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα είναι μόνο μερικά από τα θύματα της νεοναζιστικής ρητορικής και πρακτικής που οδήγησαν την τότε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να ασκήσει διώξεις στην Χρυσή Αυγή.
Αλλά και τώρα ακόμη, η δίκη της Χ.Α., σελίδες επί σελίδων με τα κατορθώματα των πρωτοπαλίκαρων της, δεν μπορεί να εκληφθεί ως τίποτε άλλο παρά μία παρωδία, όπου ο μηχανισμός του κράτους προστατεύει τον εαυτό του και τους συμμάχους του, ρίχνοντας στα μαλακά τους κατηγορούμενους. Ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Ρουπακιάς κυκλοφορεί ελεύθερος ακόμα και τώρα, ενώ οι φασίστες παρά τις όποιες ποινικές διώξεις τους ασκούνται, συνεχίζουν τη δράση τους, πραγματοποιώντας πογκρόμ μεταναστών λίγες μέρες πριν, στον Ασπρόπυργο. Οι όποιες καταδίκες των φασιστών λοιπόν δεν μπορούν να μας πείσουν για το θεσμικό αντιφασισμό που πουλάει το κράτος. Ως αναρχικοί/ες αντιλαμβανόμαστε τη μάχη ενάντια στο φασισμό σαν ένα κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και αγωνιζόμαστε στο δρόμο ώστε να τσακίσουμε το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.
Η συνεχής αντιφασιστική δράση έχει κατορθώσει να διαλύσει τη δυνατότητα της Χρυσής Αυγής να δρα στους δρόμους και έχει αναγκάσει το κράτος να αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο τα προστατευτικά μέτρα προς τους φασιστικούς σχηματισμούς, κάνοντας ακόμη πιο προφανή τη σχέση κράτους-παρακράτους. Η κοινωνική δράση και ο μαχητικός αντιφασισμός δίνουν τη λύση απέναντι στον φασιστικό εσμό, η παρέμβαση στα γραφεία της Χ.Α. στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Οκτώβριο εν όψει της διαδήλωσης ενάντια στο φράχτη του Έβρου, αποτέλεσε το πιο ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι φασίστες της πόλης ούτε στις τρύπες τους δεν μπορούν να κάθονται ήσυχοι. Αυτό εξόργισε πρώτα απ’ όλους το κράτος και την αστυνομία, η οποία έσπευσε να στήσει από κοινού δικογραφία με τους φασίστες να κατηγορούν και ασφαλίτες τάχα να καταδίδουν αντιφασίστες.
Η δικογραφία, στοχοποιεί συγκεκριμένα, εκτός φυσικά απ’ τους ίδιους τους κατηγορούμενους και τα δύο μέλη μας, συνολικά τη συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο και Κόκκινο, παραθέτοντας, ως εύληπτο πειστήριο της δικογραφίας (και της αντιφασιστικής μας δράσης) την ανακοίνωσή της ομάδας για την παρέμβαση στα γραφεία της Χ.Α. Η συνεργασία της ΕΛΑΣ με τους φασίστες θα συνεχιστεί με την προσωπική στοχοποίηση μέλους της ομάδας. Φαίνεται ότι το κράτος θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να κάνει πλάτες στους φασίστες. Ωστόσο είναι ζήτημα χρόνου και η νέα φουρνιά εθνικιστών του Ιερού Λόχου, των ΑΜΕ κ.λπ. να καταλήξει εκεί που βρέθηκαν και όλες οι προηγούμενες…στο νοσοκομείο κι από εκεί σε κάποια αχαρτογράφητη τρύπα.
Γιατί είμαστε αντιφασίστες
Οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα η όξυνση του πολέμου στη Συρία, οδήγησαν εκατομμύρια ανθρώπους στα χερσαία και υδάτινα σύνορα την Ελλάδας, ώστε να εξασφαλίσουν την είσοδό τους στην Ευρώπη και ταυτόχρονα την επιβίωσή τους. Ωστόσο οι σχεδιασμοί του κράτους και του κεφαλαίου δεν μπορούν να έχουν ποτέ ανθρώπινο πρόσημο, παρά μόνο ____ . Έτσι λοιπόν, τα σύνορα λειτούργησαν σα μία στρόφιγγα, εξασφαλίζοντας στην Ευρώπη το φθηνό εργατικό δυναμικό που χρειαζόταν και έπειτα κλείνοντας καταδικάζοντάς χιλιάδες ανθρώπους σε θάνατο. Ακόμα όμως και όσοι κατάφεραν να περάσουν στην Ευρώπη, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και με την αορατότητα που τους καθιστούσε εύκολα διαχειρήσιμους αλλά και εύκολα θύματα. Οι ίδιοι οι μετανάστες, αναζητώντας απαντήσεις στους αιτηματικούς αγώνες τους για χαρτιά ή άσυλο, είτε κάποια στέγη προχώρησαν σε κατάληψη των γραμμών του τρένου στην Ειδομένη στα σύνορα αλλά και, μαζί το αλληλέγγυο κίνημα, είδαμε να ξεπηδούν σε πολλές πόλεις δομές σίτισης και στέγης, δομές που πολιτικοποίησαν ντόπιους και μετανάστες και μετανάστριες, πραγματώνοντας ουσιαστικά το σύνθημα για κοινούς αγώνες. Αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να αφεθεί αναπάντητο από το ελληνικό κράτος, το οποίο, πάντα σε συναρμογή με τους υπερεθνικούς θεσμούς, επιχείρησε να καταστείλει και να θέσει υπό τον πλήρη έλεγχο του την κατάσταση. Αυτό μεταφράζεται στην εκκένωση της Ειδομένης, στη δημιουργία ανοιχτών τύπου camps, πάντα έξω από τους αστικούς ιστούς, καθιστώντας τους ανθρώπους ουσιωδώς αόρατους αλλά και στη συνέχιση του θεσμού, παρά τις όποιες προεκλογικές φανφάρες για κατάργηση, των κλειστού τύπου camps, στρατοπέδων συγκέντρωσης δηλαδή. Οι συνθήκες διαβίωσης στους εν λόγω χώρους ήταν φυσικά απάνθρωπες, όπως δεν παρέλειψαν να μας μεταδώσουν τα απανταχού ΜΜΕ, με τους έγκλειστους μετανάστες να υπομένουν, βροχές και χιόνια εγκατεστημένοι σε σκηνές, ασθένειες και ατυχήματα χωρίς μέριμνα και τη διαδικασία ασύλου να προχωρά βασανιστικά αργά.
Το αλληλέγγυο κίνημα, παράλληλα με τη στήριξη των υπάρχουσων δομών, βρέθηκε συχνά με παρεμβάσεις σε camps όλων των τύπων και προσπάθησε να προσεγγίσει αυτούς τους ανθρώπους με άμεσο τρόπο, από τις προβλήτες του λιμανιού του Πειραιά ως το Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης. Απότοκο της κίνησης αυτής, στη Θεσσαλονίκη, ήταν και το noborder camp και η Αναρχική Συνάντηση Αγώνα τον Ιούλιο του 2016, με τη συμμετοχή χιλιάδων μεταναστών και μεταναστριών και αλληλέγυων εγχώριων και ευρωπαίων. Η ενεργοποίηση του κατασταλτικού μηχανισμού ήταν άμεση, καθώς λίγες μέρες μετά τη λήξη του camp, εκκενώνονται 3 καταλήψεις στέγης μεταναστών και μεταναστριών στη Θεσσαλονίκη, οι κάτοικοι των οποίων στάλθηκαν σε camps του νομού και οι συντρόφισσες που βρέθηκαν στη δομή του Ορφανοτροφείου διώχθηκαν (και απαλλάχθηκαν στο Εφετείο της υπόθεσης) σε μια κατάφορη ποινικοποίηση της αλληλέγγυας δράσης τους. Αυτό, φυσικά και αποτέλεσε ένα καίριο χτύπημα στις ανταγωνιστικές δομές. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όλα τα προαναφερθέντα για τις συνθήκες διαβίωσης όσων χωρίς χαρτιά διαμένουν ακόμη στην Ελλάδα, εξακολουθούν να ισχύουν, παρόλο που δεν υπερ-προβάλλονται πλέον από τα ΜΜΕ (προφανώς δεν πουλάνε πλέον τόσο) αποτέλεσαν το απαύγασμα της κατασκευής του εσωτερικού εχθρού από το ελληνικό κράτος, όπου μπορούν να συγκαταλέγονται οι μετανάστες, οι αναρχικοί κι όσοι διαταράσσουν με τη δράση τους την ομαλή λειτουργία του σύγχρονου ολοκληρωτικού συστήματος
Η κίνηση των φασιστών
Εν έτει 2017, για να μιλήσουμε για το φασιστικό φαινόμενο, δεν μπορούμε να αναλωθούμε σε μια κουβέντα μόνο για τη Χρυσή Αυγή. Η αποσυσπείρωση του κόσμου της, τουλάχιστον στο δημόσιο διάλογο, αλλά και η απουσία του σχετίζεται με την δίκη για την οργάνωση Χρυσή Αυγή, η οποία συνεχίζει. Παράλληλα, ακροδεξιές και φασιστικές ομαδοποιήσεις που δηλώνουν αυτόνομες από τη Χ.Α., προσπαθούν να ανδρωθούν πολιτικά. Αυτό, ωστόσο, δε σημαίνει ότι δεν διατηρούν στο ακέραιο τον μισάνθρωπο λόγο που αυτή εγκαινίασε. Έτσι παρατηρούμε στη βόρεια Ελλάδα, γενικότερα, το τελευταίο διάστημα ενέργειες που προέρονται από διάφορα τοπικά της Χ.Α. (βλ. Εγκαίνια γραφείων στην Ξάνθη και εκδήλωση σε Καβάλα και Κομοτηνή) ή και από ομάδες όπως η Πατριωτική Κίνηση στην Καβάλα που αργότερα μετονομάστηκαν σε Φοίνιξ. Ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη, το 2016 στην περιοχή του Ωραιοκάστρου, μια βραχύβια ομαδοποίηση, ονόματι Πατριωτική Κίνηση Ωραιοκάστρου, προσπάθησε να πλασαριστεί ως η ντόπια αντίδραση στον ερχομό προσφυγόπουλων στο σχολείο κάτι που δεν έγινε ανεκτό από τους αντιφασίστες, με συνεχείς παρεμβάσεις στην περιοχή, οι Αυτόνομοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές επιχείρησαν ανεπιτυχώς να επιτεθούν σε κοινωνικούς και κατειλημμένους χώρους και ο Ιερός Λόχος καλεί τον τελευταίο χρόνο συγκεντρώσεις, των οποίων τον τόπο ουδέποτε ανακοινώνει, επ’ αφορμής επετείων που δεν αφορούν κανένα (τελευταία: 30 Αυγούστου ‘για την νίκη του Ελληνικού Στρατού στον Γράμμο και Βίτσι’). Τα ραντεβού αυτά, παρόλο που ούτε μαζικά είναι και πάντα τελούν υπό το καθεστώς προστασίας της ΕΛΑΣ, είναι τοποθετημένα, ωστόσο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε μια προσπάθεια, καθώς φαίνεται, των φασιστών να διεκδικήσουν δημόσιο χρόνο και χώρο, δημιουργώντας μία πεπατημένη.
Η απάντηση του αντιφασιστικού κινήματος, που με συνέπεια στέκεται απέναντι σ’ αυτές τις ψευδο-διεκδικήσεις, χαίρει, ολοφάνερα πάγιας κατασταλτικής αντιμετώπισης από την αστυνομία, η οποία προφανώς και δρα κατά παραγγελία άνωθεν. Το εύρος της καταστολής εκτείνεται από απαγορεύσεις διαδηλώσεων, μέχρι ξύλο σε διαδηλωτές και διαδηλώτριες (τελευταία η πορεία του Παύλου Φύσσα), συλλήψεις αντιφασιστών αλλά και δικογραφίες που στοχοποιούν συλλογικότητες. Ειδικότερα, στη Θεσσαλονίκη και πάλι οι συγκεντρώσεις του Ιερού Λόχου, περιφρουρούνται από υπετριπλάσια ΜΑΤ απ’ ό,τι αριθμεί η εκάστοτε συγκέντρωση τους, με αποτέλεσμα στις 29 Μάρτη να έχουμε 3 συλληφθέντες σε αντιφασιστική πορεία στον Λευκό Πύργο, ο ένας εκ των οποίων ανήλικος, και στις 19 του Ιούλη η πορεία να χτυπιέται απρόκλητα και οι ΜΑΤάδες να επιτίθενται σεξιστικά σε συντρόφισσες.
Φυσικά, αυτή η στάση αυτή των αρχών, κεντροπολιτικά αλλά και σε επίπεδο δρόμου, δίνει το χώρο που τα καλέσματα των φασιστών δεν μπορούν να κατακτήσουν κοινωνικά, στήνει το πλαίσιο για να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού που σήμερα μπορεί να στοχοποίει μετανάστες, καταλήψεις, αναρχικούς αλλά τελικά μας αφορά όλους.
Καλέσμα
Εμείς ως αναρχικοί και αναρχικές υπερασπιζόμαστεόλους εκείνους που θέτουν καθημερινά τους εαυτούς τους στον αντιφασιστικό αγώνα, για την ανθρώπινη χειραφέτηση με όρους συλλογικούς, αντίστασης και αλληλεγγύης στα διάφορα γυρίσματα των καιρών, από τη Σόφια της Βουλγαρίας ως τα δικαστήρια της λεωφόρου Αλεξάνδρας κι από το Ωραιόκαστρο ως τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης. Καμία φασιστική πρόκληση δε θα μένει αναπάντητη. Κάθε επίθεση του κράτους στον κόσμο του αγώνα, θα έρχεται αντιμέτωπη με την αλληλεγγύη μας.
Καλούμε όσους βρεθήκαμε μαζί σε αγώνες, μετανάστ(ρι)ες και αλληλέγγυους, αντιφασίστες κι αντιφασίστριες την Τρίτη 24 Οκτώβρη για τους συντρόφους που συνελήφθησαν στην αντιφασιστική πορεία στον Λευκό Πύργο, στις 19 Μάρτη.
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο και Κόκκινο», μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης -Ο.Σ-
