Στις 6 Δεκέμβρη του 2014, μέρα αγώνα και μνήμης του δολοφονημένου από την Ελληνική Αστυνομία, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, χιλιάδες διαδηλωτών κατεβαίνουν στους δρόμους για να υποστηρίξουν τη δικαίωση των αιτημάτων του απεργού πείνας, τότε, Νίκου Ρωμανού, βασικό εκ των οποίων η διεκδίκηση εκπαιδευτικών αδειών.
Τα αναρχικά και αντιεξουσιαστικά μπλόκ είναι πολύ μαζικά, η ΕΛ.ΑΣ. επιτίθεται με λύσσα στη διαδήλωση πνίγει τον κόσμο στα χημικά, χτυπάει και κακοποιεί διαδηλωτές και συλλαμβάνει 7 άτομα. Το κράτος υπερασπίζεται τα εγκλήματά του, τη θανατοπολιτική του. Ως απάντηση στη βίαιη καταστολή της διαδήλωσης καταλαμβάνεται το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, το οποίο μετατρέπεται σε κέντρο αγώνα. Νέα επίθεση των ΜΑΤ στην πόρτα του κτηρίου με δακρυγόνα και μάχες σώμα με σώμα με την περιφρούρηση. Η επίθεση των μπάτσων προσκρούει στην αντίσταση των συντρόφων. Οι μπάτσοι ξεσπάνε σε όσους δεν πρόλαβαν να μπουν μέσα στο κτήριο. Νέες συλλήψεις και ξυλοδαρμοί στους παρακείμενους δρόμους.
Η σημερινή συνθήκη μας βρίσκει εν μέσω της κρατικής εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας με χιλιάδες νεκρούς και όξυνσης της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου στην κοινωνική βάση σε όλο το φάσμα (απαγόρευση/περιστολή συγκεντρώσεων/διαδηλώσεων, αντεργατικοί νόμοι, εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, λεηλασία της φύσης κ.α.) με ταυτόχρονη κατασταλτική επίθεση στο πιο προωθημένο κομμάτι, τους αναρχικούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι βασική προτεραιότητα της ακροδεξιάς κυβέρνησης της ΝΔ που ανήλθε στην εξουσία το καλοκαίρι του 2019 ήταν η ολομέτωπη επίθεση στις καταλήψεις και τις δομές αγώνα του αναρχικού κινήματος, συνεχίζοντας και επεκτείνοντας την επίθεση που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κρατική διαχείριση της αριστερής διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας ότι το κράτος έχει συνέχεια με όποια απόχρωση κι αν εκφράζεται το πολιτικό προσωπικό. Ακόμα, έναν χρόνο μετά την καταδίκη των ναζιστών της χρυσής αυγής, η κρατική πριμοδότηση του φασισμού ως αντεπαναστατικής εφεδρείας παραμένει επάνω στο τραπέζι ως επιλογή για την κυριαρχία, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες δολοφονικές επιθέσεις κράτους/παρακράτους απέναντι σε μαθητές,φοιτητές, αναρχικούς και αγωνιστές σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, καταδεικνύοντας ότι ο αγώνας ενάντια στον φασισμό μπορεί να είναι μονάχα αγώνας ενάντια στο ίδιο το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει.
Υπάρχει λοιπόν ένα νήμα που συνδέει την 6/12/2014 με το σήμερα. Το νήμα της μνήμης και του αγώνα ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας, την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, για μια κοινωνία ελευθερίας, έξω από κάθε καταπιεστικά δεσμά. Οργανικό κομμάτι αυτών των αγώνων είναι και οι αγωνιστές, τους οποίους και υπερασπιζόμαστε απέναντι στις κρατικές διώξεις.
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 06/12/2014
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ 06/12/2014
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08/10/21 ΣΤΙΣ 11.00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο και Κόκκινο»,
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
