Συγκέντρωση για τον νέο ποινικό κώδικα
Κυριακή 21/1 | 13.00 | Σύνταγμα
Τοπικός Συντονισμός Αθήνας – Αναρχική Πολιτική Οργάνωση
*
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
Ατιμωρησία για τα καθημερινά και μαζικά εγκλήματα κράτους και αφεντικών – Φυλακές και καταστολή για τους φτωχούς και τους αγωνιζόμενους
Στο τέλος του 2023 κατατέθηκε προς δημόσια διαβούλευση το τρίτο κατά σειρά μέσα στα τελευταία 5 χρόνια σχέδιο τροποποιήσεων και παρεμβάσεων του ποινικού κώδικα και του κώδικα ποινικής δικονομίας. Το σχέδιο αυτό, το οποίο αφορά περισσότερα από 100 άρθρα, έρχεται να εφαρμόσει μια σειρά τροποποιήσεων σε μια άκρως αντιδραστική, αντικοινωνική και τιμωρητική κατεύθυνση για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Βασικά χαρακτηριστικά του αποτελούν η κοινωνική τιμωρία, η μετακύλιση των κρατικών ευθυνών στο άτομο, η ταξική ανισότητα, η οικονομική αφαίμαξη μέσω της φοροεισπρακτικότητάς του και φυσικά το χτύπημα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Επί της ουσίας αυτό που επιχειρείται είναι η ακραία επίθεση στα δικαιώματα των κατηγορουμένων και πιο συγκεκριμένα όσων ανήκουν στα φτωχά κοινωνικά στρώματα και όσων στοχοποιούνται για τη συμμετοχή τους στον αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Οι τροποποιήσεις που έχουν κατατεθεί προς δημόσια διαβούλευση ανοίγουν διάπλατα το δρόμο στη δραματική αύξηση του αριθμού των κρατουμένων στις ήδη ασφυκτικά γεμάτες και υπό άθλιες συνθήκες φυλακές και σε δεύτερο χρόνο στη δημιουργία ιδιωτικών φυλακών όσο και στο φάσμα της απλήρωτης εργασίας και της οικονομικής εξόντωσης όσων βρεθούν υπό δίωξη. Πιο συγκεκριμένα προβλέπεται η πραγματική έκτιση της ποινής για ποινές άνω των 3 ετών χωρίς δυνατότητα αναστολής. Αναστολή θα χορηγείται μόνο για ποινές έως ένα έτος και εφόσον οι αμετάκλητες προηγούμενες καταδίκες δεν υπερβαίνουν τους 12 μήνες. Σε ποινές από 2-3 έτη προβλέπεται πραγματική έκτιση μέρους της ποινής, ενώ σε ποινές από 1-2 χρόνια προβλέπεται η εξαγορά της ποινής ή η παροχή κοινωφελούς εργασίας. Ταυτόχρονα η αυστηροποίηση των ποινών, η αύξηση των ανωτάτων ορίων κάθειρξης (για τα κακουργήματα από 15 στα 20 χρόνια, για τη συρροή πλημμελημάτων στα 10 έτη και για συρροή κακουργημάτων στα 25), η εξίσωση της απόπειρας με την τετελεσμένη πράξη αλλά και της ποινής που προβλέπεται για τον συνεργό με αυτή του φυσικού αυτουργού προωθούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο επί των ποινών.
Όσον αφορά την ποινική διαδικασία αλλαγές δρομολογούνται τόσο στις συνθέσεις των δικαστηρίων όπου καταργούνται τα τριμελή πλημμελειοδικεία και τα πενταμελή εφετεία με αποτέλεσμα οι αποφάσεις να λαμβάνονται από μικρότερες συνθέσεις ακόμα και τους ενός δικαστή, όσο και στη διαδικασία επί του ακροατηρίου με τη ρύθμιση που αφορά την εξέταση αστυνομικών- μαρτύρων κατηγορίας, όπου πλέον δεν θα υποχρεούνται να καταθέσουν επί του ακροατηρίου αλλά θα λαμβάνονται υπ’ όψιν οι μαρτυρικές καταθέσεις τους στο στάδιο της προδικασίας, αφαιρώντας τη δυνατότητα από τους κατηγορούμενους των ερωτήσεων κατά τη διάρκεια της δίκης, εκεί όπου αναδεικνύονται οι ανακολουθίες των κατασταλτικών μηχανισμών και ειδικά σε πολιτικές δίκες καταρρίπτονται τα στημένα κατηγορητήρια των αστυνομικών επιτελείων. Ταυτόχρονα αυστηροποιείται η χορήγηση αναβολών, με την πρόβλεψη του δικαιώματος για μια αναβολή (καθώς δεύτερη μπορεί να χορηγηθεί μόνο για λόγους υγείας που θα πιστοποιούνται από δημόσιο νοσοκομείο) και αυξάνεται η τιμή του αναβολόσημου. Επίσης καταργείται η υποχρέωση του εισαγγελέα της γραπτής αιτιολόγησης για την αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης ενώ θεσπίζεται η εκτενής αιτιολόγηση της έδρας σε περίπτωση χορήγησης αναστολής.
Επιπλέον στην κατεύθυνση της ταξικής ανισότητας και της οικονομικής εξόντωσης των διωκόμενων ή καταδικασθέντων βρίσκονται οι ρυθμίσεις που αφορούν την αύξηση τόσο των τιμών στα παράβολα όσο και του κόστους της εξαγοράσιμης ποινής από 5 ευρώ τη μέρα στα 10. Τα υπέρογκα ποσά για την εξαγορά ποινών όπως και τα έξοδα για την παράσταση δικηγόρου, με δεδομένο ότι ακόμα και για ένα απλό πλημμέλημα ο δρόμος για τη φυλακή είναι ανοιχτός, καταδεικνύουν ότι στόχος είναι η περαιτέρω οικονομική εκμετάλλευση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων και η ευνοϊκή μεταχείριση για τους έχοντες.
Μια ακόμα σημαντική ρύθμιση αποτελεί η αυστηροποίηση της υφ’ όρον απόλυσης, σύμφωνα με την οποία ανεξάρτητα από την τυπική προϋπόθεση της συμπλήρωσης του χρόνου κράτησης το δικαστικό συμβούλιο θα κρίνει αν θα χορηγηθεί αυτή ανάλογα με την επικινδυνότητα του εγκλήματος και τα ατομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του υπόδικου. Με αυτόν τον τρόπο θεσμοποιείται αυτό που ήδη έχει επιχειρηθεί να εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις πολιτικών κρατουμένων, όπου παρά την πλήρωση των τυπικών προϋποθέσεων για την υφ’ όρων αποφυλάκισή τους έρχονται αντιμέτωποι με την εκδικητικότητα τους καθεστώτος, το οποίο αρνείται να εφαρμόσει τους νόμους του και με κριτήριο το πολιτικό φρόνημα επιζητά δηλώσεις μετανοίας.
Τέλος χαρακτηριστικά παραδείγματα της επιθετικής διάστασης των τροποποιήσεων του ποινικού κώδικα αποτελούν τόσο οι επιβαρυντικές διατάξεις για τη διατάραξη δημόσιων υπηρεσιών ” με φωνασκίες” με ειδική αιχμή τα νοσοκομεία, λειαίνοντας επί της ουσίας το δρόμο στις διώξεις εργαζομένων στην υγεία που θα διαμαρτυρηθούν για τη διάλυση του ΕΣΥ αλλά και οι διατάξεις που αφορούν τις πυρκαγιές, με τις οποίες προβλέπεται ότι αν από αμέλεια κάποιος προκαλέσει φωτιά σε δάση τότε μπορεί να δημευτεί η περιουσία του. Μια διάταξη που έρχεται μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που έχουν κατακάψει χιλιάδες στρέμματα γης και δασών και έχουν αφήσει πίσω τους νεκρούς ανθρώπους και νεκρά ζώα τα τελευταία καλοκαίρια και υπό την ευρεία ερμηνεία της επιχειρεί να μετακυλίσει τις κρατικές ευθύνες για τη λεηλασία της φύσης και των τοπικών κοινωνιών ακόμα και σε αυτόν που δεν καθάρισε το χωράφι του από τα ξερόχορτα.
Το νέο αυτό σχέδιο του ΠΚ και ΚΠΔ έρχεται μέσα σε μια περίοδο όπου κράτος και κεφάλαιο εντείνουν όλο και περισσότερο τους όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης στο κοινωνικό σώμα, μέσα από τις συνεχείς αντικοινωνικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται με μια σειρά νομοσχεδίων. Από την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την παράκαμψη του άρθρου 16 μέχρι την πρόσφατη ψήφιση νομοσχεδίων που άπτονται της εργασίας, της υγείας, της παιδείας, της φύσης, της κατοικίας και της πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης. Ταυτόχρονα το κράτος, εντείνοντας την πάγια αντιεξεγερτική στρατηγική του, εξοπλίζεται τόσο ενισχύοντας το νομικό του οπλοστάσιο όσο και κατασταλτικά με τη διαρκή στελέχωση των σωμάτων ασφαλείας, στην προσπάθειά του να αποτρέψει την οποιαδήποτε κοινωνική έκρηξη και να επιβάλλει τη σιωπή, ειδικά μέσα σε μια περίοδο όπου η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία βρίσκεται αντιμέτωπη με την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, τη φτώχεια και την επισφάλεια.
Στην κατεύθυνση αυτή, οι επικείμενες τροποποιήσεις του ΠΚ καταδεικνύουν την προσπάθεια ισχυροποίησης της δόμησης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και της κρατικής επιβολής και ελέγχου πάνω στο κοινωνικό σώμα. Την ίδια στιγμή οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ χαίρουν ασυλίας με την προκλητική ατιμωρησία για μια σειρά κρατικών και καπιταλιστικών εγκλημάτων απέναντι στην κοινωνία και τη φύση. Από το έγκλημα στα Τέμπη, τη δολοφονία εκατοντάδων προσφύγων και μεταναστών στο ναυάγιο της Πύλου, τη λεηλασία της φύσης και των τοπικών κοινωνιών με τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Εύβοια, τη Ρόδο, τον Έβρο και την Αττική και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία μέχρι τις δολοφονίες ρομά από τις συμμορίες της ΕΛ.ΑΣ, τους χιλιάδες θανάτους στα νοσοκομεία λόγω της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης της πανδημίας και της επιχείρησης διάλυσης του ΕΣΥ και τις δεκάδες εργατικές δολοφονίες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς.
Αυτό που στοχεύει το κράτος είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός, η αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης με κάθε μέσο, εξαθλιώνοντας τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, δημιουργώντας όρους κοινωνικής υποταγής και καταστέλλοντας όσους ορθώνουν ανάστημα απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στοχεύει στη διάλυση καθετί συλλογικού και κάθε συνεκτικού δεσμού μεταξύ των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων και στην επικράτηση της εξατομίκευσης, του φόβου και του κοινωνικού κανιβαλισμού, όπου όσοι επιλέξουν να αγωνιστούν θα συντριβούν και οι υπόλοιποι είτε θα αδυνατούν να αντιδράσουν στην περαιτέρω εκμετάλλευσή τους από τους κυρίαρχους είτε θα στραφούν απέναντι στον πιο αδύναμο. Η αλλαγή του κοινωνικού παραδείγματος έρχεται μέσα από μια σειρά επιθετικών πολιτικών της κυριαρχίας, όπου μοναδικό μέλημα του κράτους αποτελεί η διατήρηση της εξουσίας του και αυτό εκφράζεται σε πρώτο στάδιο μέσα από την καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, την εγκληματοποίηση της απεργίας και των εργατικών αγώνων, την επίθεση στο αναρχικό κίνημα και στις δομές του, τις διώξεις σε αγωνιστές/τριες, τις δολοφονίες των πιο περιθωριοποιημένων και εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας, των φτωχών, των προσφύγων- μεταναστών, των ρομά.
Αντιλαμβανόμαστε ότι, απέναντι στην κρατική τρομοκρατία και την ταξική εκμετάλλευση, απέναντι στο φόβο και την εξατομίκευση, απέναντι στην προσπάθεια κράτους και αφεντικών να σβήσουν κάθε ίχνος συλλογικής αντίστασης και να πείσουν ότι έχει επέλθει το τέλος της Ιστορίας, ο μόνος δρόμος που έχουν οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση. Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι ελίτ της εξουσίας και του πλούτου, υπάρχει η επιλογή της συλλογικής αντίστασης και του αγώνα. Να τους θυμίσουμε τι μπορεί να συμβεί όταν η κοινωνία των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων ανθρώπων παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και αντιστέκεται μαζικά και μαχητικά στους σχεδιασμούς τους. Το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για μια κοινωνία Ίσων δεν θα δικαιωθεί μέσα από τα ατομικά, μερικά ή αυθόρμητα ξεσπάσματα της δίκαιης οργής μας αλλά από τον οργανωμένο πολιτικό αγώνα ενάντια στους καταπιεστές μας. Μέχρι την Κοινωνική Επανάσταση, μέχρι την οικοδόμηση ενός κόσμου αλληλεγγύης, ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
