Ενάντια στον πόλεμο, τα σύνορα και την καταπίεση
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ
Μπορεί ο κόσμος να κινείται προς μια πολύ-πολική κατάσταση των γεωπολιτικών σχέσεων, με διάφορα μπλοκ δυνάμεων να συγκροτούνται και να ανασχηματίζονται διαρκώς, ειδικότερα στην καπιταλιστική περιφέρεια. Αυτό ωστόσο δεν απέτρεψε τον Αμερικάνο πρόεδρο Donald Trump να λειτουργήσει ως «πλανητάρχης» αναγνωρίζοντας μονομερώς την Ιερουσαλήμ, ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, πυροδοτώντας ουσιαστικά από την Ουάσινγκτον το φυτίλι της σύγκρουσης στην Παλαιστίνη.
Αυτή η κίνηση που στοχεύει στην ενίσχυση και την αναβάθμιση της Αμερικάνικης συμμαχίας στην περιοχή, στο πλαίσιο μάλιστα της νέας κατάστασης που έχει διαμορφωθεί- (πόλεμος στη Συρία, εκστρατεία ενάντια στο ISIS, μπλοκ Ιράν-Ρωσίας-Τουρκίας) δίνει το πράσινο φως στο Ισραήλ να εντείνει άλλη μια φορά την αντι-Παλαιστινιακή του εκστρατεία με πολεμικές παρεμβάσεις που προστίθενται στις προηγούμενες, στις πολιτικές απομόνωσης των Παλαιστινίων και τη μεθοδική εξολόθρευσή τους. Ταυτόχρονα οι Παλαιστίνιοι εξαναγκάζονται σε μια δυναμική αντίδραση, ανακηρύσσοντας μια νέα Ιντιφάντα, ώστε να αντιπαραθέσουν τη λαϊκή εξέγερση απέναντι στην υπεροπλία του Ισραηλινού στρατιωτικού μηχανισμού.
Η κίνηση των ΗΠΑ δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά ώθηση για τη δημιουργία νέων εκατομβών θυμάτων στην Παλαιστίνη, νέους βασανισμούς, συλλήψεις, καταστροφές για τον εξαθλιωμένο μα περήφανο παλαιστινιακό λαό.
Το δικαίωμα των Παλαιστινίων στον αγώνα προκύπτει και τίθεται ως αναπόσπαστο κομμάτι των διεθνών αγώνων, που υπερασπιζόμαστε ως αναρχικοί, όχι γιατί στοχεύει στη συγκρότηση ενός ακόμη κράτους στην περιοχή, όχι γιατί παίρνουμε θέση στους κίβδηλους θρησκευτικούς διαχωρισμούς, ούτε διότι συντασσόμαστε άκριτα στο πλάι ένοπλων μουσουλμανικών οργανώσεων τύπου Χαμάς ή Χεζμπολλάχ. Κάτι τέτοιο θα ήταν προφανώς αφύσικο για το αναρχικό επαναστατικό κίνημα, ενώ δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και την ιστορική πείρα των αντι-αποικιοκρατικών και αντικατοχικών αγώνων από την οποία συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι αγώνες για «εθνική απελευθέρωση», όταν δεν εκφράζονται ως άρνηση ακριβώς αυτής της εθνικής αφήγησης, δηλαδή ως κοινωνικοί αγώνες με διεθνιστικό ορίζοντα, καταλήγουν να αλλάζουν απλά την εθνικότητα του δυνάστη.
Η υπεράσπιση του Παλαιστινιακού λαού και του δίκαιου αγώνα του εδράζεται στο ότι είναι εκ των πραγμάτων και εξαιτίας της απροκάλυπτης ολοκληρωτικής/φασιστικής πολιτικής του κράτους του Ισραήλ και την αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας ένας αγώνας για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής που απειλείται από τις άθλιες συνθήκες επιβολής μιας απάνθρωπης κατοχής κι ενός διαρκούς πολέμου απομόνωσης και αποξένωσης από όλες τις δυνατότητες επιβίωσης του λαού της Παλαιστίνης
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΤΡΙΤΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 18:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό “Μαύρο και Κόκκινο”, μέλος Α.Π.Ο -Ο.Σ-
