Τα διαμελισμένα σώματα που βρίσκονται πεταμένα σε κάδους σκουπιδιών, κάτω από σκάλες ή σε όχθες ποταμών, είναι γυναικεία. Εκείνες που σφαγιάζονται βίαια, που είναι μάρτυρες τέτοιων σκηνών, που κρίνονται όταν κατά τύχη επιβιώσουν, αλλά που πάντα κατηγορούνται, δολοφονούνται ή φυλακίζονται, είναι οι γυναίκες.
Εκείνες που με το ζόρι παντρεύονται το βιαστή τους, που αναγκάζονται να θηλάζουν από την ηλικία των 12, που πωλούνται από τον πατέρα και τον σύζυγό τους, που βιώνουν τον ξεριζωμό και η ψυχή τους είναι χαμένη, είναι οι γυναίκες.
Τα μάτια που θρηνούν στους διαδρόμους των νοσοκομείων, στα αστυνομικά τμήματα, και στις πόρτες των γειτόνων, είναι γυναικεία. Εκείνες που πιστεύουν στην αγάπη και ρισκάρουν τα πάντα, που προσφέρουν τα πάντα και παρόλα αυτά εξαπατώνται, που υποχρεώνονται να υπομένουν δίχως ελπίδα, και που η καρδιά τους βίαια σπάει σε κάθε χτύπο της, είναι οι γυναίκες.
Εκείνες που βιώνουν την κατάθλιψη μες στο πλήθος του αστικού λεωφορείου, που νιώθουν άβολα με τα βλέμματα στο κορμί τους, που παλεύουν κλεισμένες σε αγκαλιές που δεν επιθυμούν, είναι οι γυναίκες. Εκείνες που μαγειρεύουν, που πλένουν, που κρατούν τα παιδιά, που φροντίζουν τους αρρώστους, και ταυτόχρονα εργάζονται κανονικά και υπομένουν την εκμετάλλευση στο όνομα της βοήθειας στο σπίτι, που τις υποτιμούν, πάντα τις κριτικάρουν και τις εξευτελίζουν, είναι οι γυναίκες. Εκείνες που αντιμετωπίζονται ως αλλόκοτες στον εργασιακό χώρο, που θεωρούνται πάντα ανεπαρκείς για την κοινωνία και ανίκανες σε οποιοδήποτε ζήτημα, είναι οι γυναίκες.
Εκείνες που είναι εγκλωβισμένες σε ρόλους που δεν έχουν επιλέξει, που τους φορούν ταμπέλες, που τις μισούν και τις δολοφονούν μόνο και μόνο λόγω του φύλου τους, είναι οι γυναίκες.
Τι απομένει για μια γυναίκα, πέρα από τον αγώνα μας; Πέρα από το να φωνάξει «αρκετά!» για όλα εκείνα που μας επιβάλλονται; Ποιόν άραγε έχουμε δίπλα μας, πέρα από η μια την άλλη; Τι λύση έχουμε πέρα από την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας αλλά και στις γυναίκες γύρω μας; Έχουμε άλλο τρόπο αντίστασης ενάντια σε όσους μας κάνουν να υποφέρουμε; Η λύση απέναντι στη βία είναι ο αγώνας μας, είμαστε η λύση η μια της άλλης.
Στις 25 του Νοέμβρη, η λύση απέναντι στη βία είναι οι γυναίκες.
Anarşist Kadınlar [Αναρχικές Γυναίκες]
