Ανακοίνωση και καλέσματα στις πορείες για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Ζακ

21 Σεπτέμβρη 2018 : ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονείται μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κοσμηματοπωλείο όπου έχει καταφύγει κυνηγημένος, ενώ λίγο νωρίτερα φώναζε στο δρόμο “βοήθεια”, λιντσάρεται από το αφεντικό ιδιοκτήτη του μαγαζιού κι έναν φασίστα που διατηρεί κτηματομεσιτικό γραφείο στην περιοχή. Οι δυο τους τον κλωτσούν με μανία στο κεφάλι, την ώρα που εκείνος προσπαθεί ανήμπορος να απεγκλωβιστεί, ενώ γύρω τους βρίσκεται πλήθος κόσμου. Η αστυνομία καταφθάνει για να ολοκληρώσει το έγκλημα – τον χτυπά αιμόφυρτο και πεσμένο στο έδαφος, τον συλλαμβάνει, του φορά χειροπέδες και τον σέρνει στο δρόμο. Στο νοσοκομείο οδηγείται δεμένος και νεκρός.

Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη – μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως “απειλή” για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο “παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους”, κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχειροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.

Γιατί η βία που άσκησαν έχει την κάλυψη του επίσημου νόμου, τη στήριξη της θεσμισμένης βαρβαρότητας του καθεστώτος : τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, το κυνήγι και την τιμωρία του αδύναμου στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Και αυτή η οργανωμένη από τα πάνω βία της Εξουσίας είναι που τους επιτρέπει να σκοτώνουν αποθρασυμένοι, διότι κινούνται στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες.

Είναι το ίδιο το κρατικό-καπιταλιστικό-πατριαρχικό σύστημα που υποδεικνύει ως στόχους τους αντιστεκόμενους και όσους χαρακτηρίζει πλεονάζοντες πληθυσμούς την εποχή της βαθιάς κρίσης του, καταστέλλοντας, καλλιεργώντας το φόβο και προωθώντας τον κοινωνικό εκφασισμό: ρατσιστικά πογκρόμ με την κάλυψη της αστυνομίας με αποκορύφωμα τις δολοφονίες του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Πάυλου Φύσσα από τους Ναζί της Χρυσής Αυγής, στρατόπεδα συγκέντρωσης και πνιγμοί μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα, θάνατοι κρατουμένων στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα, εργατών και εργατριών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, διαπόμπευση και εγκλεισμός οροθετικών γυναικών, εκκενώσεις καταλήψεων, εξαπόλυση κατασταλτικής εκστρατείας ενάντια στους αναρχικούς και ευρύτερα όσους αγωνίζονται, συνεργασία με κάθε είδους μαφίες και ναρκομαφίες ταυτόχρονα με τις πολιτικές εξαθλίωσης και καταστολής των χρηστών.

Οι δολοφόνοι του Ζακ, η αστυνομία, το δικαστικό σύστημα, τα ΜΜΕ που έσπευσαν να συγκαλύψουν και να δικαιολογήσουν το φόνο, κατασκευάζοντας συναίνεση, παραπληροφορώντας, παρουσιάζοντάς τον ως επικίνδυνο, σκυλεύοντας τη ζωή του και την ταυτότητά του ως οροθετικού, μέλους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ακτιβιστή, καθώς και όσοι επικροτούν την εξουσιαστική βαρβαρότητα, ταυτιζόμενοι με τα συμφέροντα των ισχυρών, αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα ο,τι πιο αντικοινωνικό έχει να επιδείξει η σήψη του κόσμου της Εξουσίας.

Στον αντίποδα, η ίδια η ζωή του Ζακ/ Zackie Oh, η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητά του, οι χιλιάδες που διαδήλωσαν ενάντια στη δολοφονία του διεκδικώντας ορατότητα στο δημόσιο χώρο και βάζοντας φραγμό στην κανιβαλική ρητορική, όσοι και όσες με οποιοδήποτε τρόπο αρνούνται να συναινέσουν και να υποταχθούν στο κυρίαρχο πρόταγμα του κοινωνικού κανιβαλισμού, οι χιλιάδες κόσμου που διαδήλωσαν στις 14 Σεπτέμβρη ενάντια στην κρατική καταστολή και για την αντεπίθεση στο καθεστώς εκμετάλλευσης και υποταγής, αντιπροσωπεύουν ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει να επιδείξει αυτή η κοινωνία : την αλληλεγγύη, την εξέγερση, την προοπτική της κοινωνικής επανάστασης, για έναν κόσμο που θα χωρά πολλούς κόσμους.

Ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στεκόμαστε ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς και το φόβο που διαρκώς αναπαράγει η εξουσία. Αγωνιζόμαστε για το ξεπέρασμα του επιβεβλημένου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας από το κράτος και το κεφάλαιο.