Μεταφράσαμε και αναδημοσιεύουμε το κείμενο της έκτακτης συνδιάσκεψης της Union communiste libertaire σχετικά με την πανδημία που πλήττει την ανθρωπότητα
Αγωνιζόμενοι/ες ενάντια στον ιό, μετασχηματίζουμε την κοινωνία
Από τότε που η επιδημία του κοροναϊού έφθασε στη Γαλλία, η κυβέρνηση δεν σταμάτησε να ταλαντεύεται συνεχώς ανάμεσα σε μέτρα περιορισμού – τα οποία έχουν φτάσει στο ζενίθ και στην επιθυμία διατήρησης των εταιρικών κερδών, επιτρέποντας τη συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων σε μη βασικούς τομείς.
H Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ένωση, που συνέρχεται σε έκτακτη διάσκεψη στις 17 Μαρτίου, πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να αντιστραφούν οι προτεραιότητες.
Η πανδημία απαιτεί τη λήψη μέτρων που εξ-ανάγκης εναντιώνονται στους καπιταλιστές. Μέτρα που θα αποδείξουν ότι η κοινωνία και η οικονομία μπορούν να λειτουργήσουν με τρόπο ριζικά διαφορετικό.
Για να σταματήσει η επιδημία
Απαιτούνται μέτρα φραγμού που δεν είναι «ταξικά» μέτρα, σε αντίθεση με όσα συμβαίνουν σήμερα. Ο περιορισμός δεν μπορεί να είναι συνάρτηση της κοινωνικής ιεραρχίας, μέσα σε πλαίσιο τηλεργασίας και τους εργαζομένους να αναγκάζονται να πάνε στους χώρους παραγωγής. Ο περιορισμός δεν μπορεί να είναι συνάρτηση της κοινωνικής ιεραρχίας.
Ως εκ τούτου:
- κλείσιμο όλων των μη βασικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών, με πλήρη διατήρηση εισοδήματος για τους εργαζόμενους με τεχνική ανεργία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε επισφαλές καθεστώς (προσωρινά απασχολούμενοι, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, προσωρινά απασχολούμενοι κ.λπ.) ·
- Οι εργασίες πρέπει να διατηρούνται μόνο σε περιοχές ζωτικής σημασίας για τη φροντίδα, τον εφοδιασμό και την ενημέρωση του πληθυσμού. Αναφερόμαστε ιδιαίτερα στο σύστημα υγείας, στη γεωργία, στις μεταφορές, στη διανομή τροφίμων και υγείας, στα οπτικοακουστικά μέσα και στο Διαδίκτυο για να μεταδίδονται οι οδηγίες. Οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους τομείς βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Η προστασία του πληθυσμού στηρίζεται στους ώμους τους. Πρέπει να ανταμείβονται, να βοηθιούνται, να υποστηρίζονται, ξεκινώντας από τη φροντίδα των παιδιών τους, με προληπτικά και προστατευτικά μέτρα.
- Ταυτόχρονα, τόσο για λόγους αποτελεσματικότητας όσο και για την αποτροπή των κερδοσκόπων της κρίσης, είναι απαραίτητο να επιταχθούν οι ιδιωτικές εταιρείες αυτών των τομέων και να ενσωματωθούν στις δημόσιες υπηρεσίες, θέτοντας τη λειτουργία τους υπό τον έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων. Είναι αυτοί που είναι σε θέση να αναδιοργανώσουν τις αλυσίδες παραγωγής καλύτερα, για να προστατευθούν από τον ιό, με κατάλληλα πρωτόκολλα πρόληψης.
- Εκτός αυτού, πρέπει να αναδιοργανωθεί επειγόντως το σύνολο της παραγωγής και των υπηρεσιών. Η βιομηχανία και οι υπηρεσίες πρέπει να προσανατολίζονται πλήρως στην παραγωγή εξοπλισμού υγείας και προστασίας και στην παροχή μέσων διαβίωσης για όλους. Εάν το κράτος και τα αφεντικά δεν το θέλουν, τότε εναπόκειται στους εργαζόμενους να το επιβάλουν.
Για να αποφευχθεί η επανάληψη αυτού του χάους
- Η τρέχουσα κατάσταση καταδεικνύει την ανάγκη να επιταχθεί και να κοινωνικοποιηθεί ολόκληρη η φαρμακευτική βιομηχανία. Αυτό θα επιτρέψει τη μετεγκατάσταση της παραγωγής φαρμάκων, σε μια εποχή που η Γαλλία εξαρτάται από τα εργοστάσια που είναι εγκατεστημένα στην Ινδία και την Κίνα για το 60 έως 80% των δραστικών συστατικών των βασικών φαρμάκων. Θα επαναπροσανατολίσει επίσης την έρευνα και την ανάπτυξη προς την κατεύθυνση της κάλυψης των πραγματικών αναγκών, αντί της κερδοσκοπικής παραγωγής που καταστρέφει την κοινωνική ασφάλιση.
- Το σύστημα υγείας πρέπει επίσης να ανασυσταθεί ριζικά με την επίταξη ιδιωτικών κλινικών και την ένταξή τους στην δημόσια υπηρεσία. Μια δημόσια υπηρεσία ενισχυμένη με μαζικές προσλήψεις και δημιουργία χιλιάδων επιπλέον κλινών, με ανανεωμένο εδαφικό δίκτυο. Εδώ και πολλούς μήνες, το προσωπικό έκτακτης ανάγκης εξέφραζε την απελπισία του για τα ερειπωμένα δημόσια νοσοκομείο έπειτα από δεκαετίες νεοφιλελεύθερης κατεδάφισης. Οι σοσιαλιστές, οι γκωλιστές (στμ οπαδοί των πολιτικών του Charles de Gaulle) ή οι μακρονιστές πολιτικοί που ενορχήστρωσαν αυτή την καταστροφή θα έχουν αίμα στα χέρια τους και αυτό πρέπει να ειπωθεί δυνατά.
- Οι μεγάλοι έμποροι λιανικής, οι οποίοι, από την Carrefour έως το Amazon, τρίβουν τα χέρια τους με την τρέχουσα κατάσταση και τα τεράστια κέρδη που αναμένουν να συγκεντρώσουν, πρέπει επίσης να απαγορευτούν και να τεθούν υπό τον έλεγχο των εργαζομένων τους. Αυτό θα τους επιτρέψει να περιοριστούν στη διανομή ζωτικών προϊόντων και να επανακαθορίσουν εξ ‘ολοκλήρου την οργάνωση μιας εργασίας που παίρνει ολοένα και πιο απάνθρωπη μορφή μέσω του συνδυασμού του τεϋλορισμού και του ψηφιακού ελέγχου.
Τι μπορούν να κάνουν οι εργαζόμενοι
- Το σύνθημα «δικαίωμα γενικής απεργίας» είναι το πιο ταιριαστό γι’ αυτήν την περίοδο σε όλους τους μη βασικούς τομείς. Σήμερα, σε πολλές μεγάλες εταιρείες, πραγματοποιούνται παρεμβάσεις για την προστασία από τη μετάδοση. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να διστάζουν μπροστά στη μείωση μισθών λόγω απεργίας. Το δικαίωμα για απόσυρση από την εργασία λόγω «σοβαρού και επικείμενου κινδύνου» πρέπει να χρησιμοποιηθεί το συντομότερο δυνατόν.
- Πρέπει να παρέχουμε αμοιβαία κοινωνική βοήθεια στο επίπεδο κάθε κτηρίου και κάθε γειτονιάς: ας σκεφτούμε τους πιο ευάλωτους γείτονές μας, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, τους άρρωστους … που δυσκολεύονται να μετακινηθούν να κάνουν τα ψώνια τους. Ας σκεφτούμε τους γείτονές μας που δουλεύουν σε βασικούς τομείς και που πρέπει να φροντίζουν τα παιδιά τους … όλοι σεβόμενοι τα «απαγορευτικά μέτρα». Τηλέφωνο, Internet, εφαρμογές, μηνύματα που κολλιούνται στον κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας… υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνουμε για να οργανώσουμε αυτή την αμοιβαία βοήθεια.
- Ας προφυλαχτούμε από την ξενοφοβική δυσπιστία. Όχι, οι γείτονές μας με ασιατική καταγωγή δεν είναι επικίνδυνοι και σε κάθε περίπτωση κανείς δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Η Ευρώπη, και όχι η Κίνα, είναι το παγκόσμιο επίκεντρο της πανδημίας σήμερα.
Για τον περιορισμό της κοινωνικής καταστροφής
Η πανδημία είναι ο προπομπός ενός χρηματιστηριακού κραχ και μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, αναμενόμενα από όλους τους σοβαρούς οικονομολόγους. Μετά την κρίση του 2008, τα κράτη είχαν όντως αντλήσει κολοσσιαία χρηματικά ποσά σε δημόσιους πόρους για να σώσουν τους εμπόρους και τις ιδιωτικές τράπεζες… οι οποίες στη συνέχεια δεν άλλαξαν τις πρακτικές τους. Για ακόμη μια φορά λοιπόν, η οικονομία-καζίνο θα καταρρεύσει και αναμφισβήτητα με πολύ χειρότερους όρους από ό, τι το 2008. Με μια σειρά απολύσεων και μέσα σε πλαίσια υποαπασχόλησης αυτή η κρίση θα πλήξει πρώτα τις κατώτερες τάξεις οι οποίες θα αντιμετωπίσουν αύξηση της ανεργίας, μερική απασχόληση, επισφαλείς θέσεις εργασίας… με αποτέλεσμα την πτώση του εισοδήματος. Για να περιορίσουμε αυτή την κοινωνική καταστροφή είναι αναγκαίο αφενός να ενισχύσουμε την κοινωνική προστασία για να αμβλυνθεί το σοκ, αφετέρου να κάνουμε το κεφάλαιο να πληρώσει.
Αυτό απαιτεί:
- την κατάργηση της μεταρρύθμισης για την ασφάλιση των ανέργων και όχι απλώς την αναστολή της,
- την κατάργηση της μεταρρύθμισης των συντάξεων, όχι μόνο την αναστολή.
- Την επιμήκυνση της περιόδου κατά την οποία μπορεί κάποια να κάνει εθελούσια άμβλωση, μετά το πέρας των μηνών που είναι έως τώρα νόμιμη, ώστε να αποτραπεί η συμφόρηση στα νοσοκομεία.
- δωρεάν μεταφορά στα ΜΜΜ για τη μείωση του συνωστισμού και την αποφυγή μόλυνσης.
- την απαγόρευση των απολύσεων κατά τη διάρκεια της απομόνωσης,
- τη διατήρηση των μισθών και των έκτακτων υπαλλήλων, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και των συγκεκαλυμμένων εργαζομένων (κυρίως αυτοαπασχολούμενων). Το κεφάλαιο θα πληρώσει: το 2019 και πάλι, 60 δισεκατομμύρια ευρώ εξαφανίστηκαν στις τσέπες διαφόρων μετόχων του CAC 40[1] (+ 12% σε σχέση με το προηγούμενο έτος)
- την επίταξη κενών διαμερισμάτων, Airbnb και παρόμοια, δωματίων ξενοδοχείων, για τη στέγαση υπό συνθήκες αξιοπρεπούς υγειονομικής περίθαλψης οικογενειών άστεγων, μεταναστών και μεταναστριών που επιβιώνουν σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης ή είναι κλειδωμένοι/ες σε κέντρα κράτησης, εργαζόμενων χωρίς χαρτιά, οι οποίοι μερικές φορές είναι στοιβαγμένοι σε σπίτια ή σε καταλήψεις χωρίς την απαραίτητη υγιεινή.
- ‘Ενα μορατόριουμ για τα ενοίκια και τους λογαριασμούς για ενέργεια, νερό, τηλέφωνο και το Διαδίκτυο για όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα, την απαγόρευση των στεγαστικών εκκενώσεων μετά τις 28 Μαΐου.
Η κυβέρνηση βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις. Μπορούμε, λοιπόν, να επιβάλουμε πράγματα σε αυτή, αλλά μόνο εάν το κοινωνικό και συνδικαλιστικό κίνημα αναλάβει το βάρος και προσπαθήσει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Είναι επομένως ζωτικής σημασίας όλοι οι συνειδητοί και αποφασισμένοι εργαζόμενοι να αδράξουν τα συνδικαλιστικά εργαλεία για να ανασυντάξουν τους συναδέλφους τους σε μια αλληλέγγυα και μαχητική βάση.
Η κοινωνία πρέπει να αλλάξει ριζικά
Ας είμαστε σαφείς: αυτά τα μέτρα έκτακτης ανάγκης είναι αποσπασματικά. Απαντούν στην ανάγκη να σταματήσει η επιδημία και να περιορίσει την κοινωνική καταστροφή. Αλλά δεν θα αποτρέψουν την οικονομική κρίση, διότι είναι το αποτέλεσμα του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς. Ο ιός ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Αντιμέτωπη με αυτή την άνευ προηγουμένου κατάσταση, ο καπιταλισμός απέδειξε την αποτυχία του, αλλά το κράτος θα επιδιώξει να διατηρήσει με κάθε τρόπο το ισχύον οικονομικό σύστημα, έστω κι αν σημαίνει προσωρινό έλεγχο όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων, προχωρώντας με παρεμβατικό τρόπο στην οργάνωση της παραγωγής μέσω των επιτάξεων. Για την κυβέρνηση, αυτή θα είναι η μόνη εναλλακτική λύση στο χάος που θα οδηγούσε η λογική «ο καθένας για τον εαυτό του».
Για εμάς τους ελευθεριακούς κομμουνιστές, τα μέτρα έκτακτης ανάγκης που προτείνουμε και οι ευθύνες που οι εργαζόμενοι θα επιβάλουν, αναλάβουν και ασκήσουν σήμερα, θα προτείνουν μια άλλη εναλλακτική λύση. Έχουμε ένα άλλο έργο για την υπεράσπιση: ένα έργο που βασίζεται στην αμοιβαία βοήθεια και την ισότητα, με μια αυστηρή και προγραμματισμένη οργάνωση της παραγωγής και της διανομής βασικών αγαθών αλλά υπό τον έλεγχο των εργαζομένων.
Πιστεύουμε ότι είναι καιρός να επανεξετάσουμε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η κοινωνία, να την προσαρμόσουμε στις δυνατότητες του καθενός να ανταποκριθεί στις ανάγκες του καθενός. Μπορούμε να καταργήσουμε αυτό το σύστημα, τοποθετώντας όλα τα μέσα παραγωγής και διανομής στα χέρια των εργαζομένων, αντικαθιστώντας την οικονομία της αγοράς με μια κοινωνικοποιημένη και αυτοδιαχειριζόμενη οικονομία καθώς και το κράτος με ένα ομοσπονδιακό και αυτοδιαχειριζόμενο σύστημα.
Ανακοίνωση που προέκυψε από τις συζητήσεις της έκτακτης συνδιάσκεψης της γαλλικής UCL (Ελευθεριακής Κομμουνιστικής Ένωσης) στις 17 Μαρτίου 2020
https://www.unioncommunistelibertaire.org/?En-luttant-contre-le-virus-transformer-la-societe
[1] ΣτΜ: Δείκτης του γαλλικού χρηματιστήριου.
