ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ – ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
Την Τετάρτη 23 Σεπτέμβρη, έπειτα από επιχείρηση της «αντι»-τρομοκρατικής υπηρεσίας συλλαμβάνονται οι σύντροφοι Π. Γεωργιάδης και Μ.Τ. Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας άντρες της «αντι»τρομοκρατικής εισβάλλουν στο σπίτι του Μ.Τ. στα Πετράλωνα όπου και συλλαμβάνουν τη συντρόφισσα και συγκάτοικό του, Ε.Μ. Από την πρώτη στιγμή σύσσωμα τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ παρουσιάζουν τις συλλήψεις ως εξάρθρωση της επαναστατικής οργάνωσης Ο.Λ.Α. δίνοντας τα εύσημα στο Υπουργείο Προ.Πο. και πανηγυρίζοντας για «το πετυχημένο χτύπημα κατά της τρομοκρατίας». Τα ΜΜΕ διαμορφώνοντας ένα κλίμα τρομολαγνείας, συνεχίζουν να διαρρέουν ψευδείς και ανυπόστατες πληροφορίες, στοχοποιώντας ακόμα περισσότερο τους συντρόφους και διογκώνοντας διαρκώς την υπόθεση με στόχο τη δημιουργία κλίματος για την προφυλάκιση τους.
Η «αντι»τρομοκρατική προσπαθεί να συνδέσει –χωρίς καμία επιτυχία- τα ευρήματα (σύμφωνα με την αστυνομία βρέθηκαν εκρηκτικά και σφαίρες) της αποθήκης που νοίκιαζε ο σύντροφος Π.Γ. καθώς και τα όπλα που βρέθηκαν στα σπίτια των άλλων 2 συλληφθέντων με τη δράση της Ο.Λ.Α.Την Παρασκευή 25 Σεπτέμβρη ο Μ.Τ. και η Ε.Μ. που τους αποδίδονταν κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα, αφήνονται ελεύθεροι (ο Μ.Τ. με περιοριστικούς όρους, ενώ η συντρόφισσα Ε.Μ. χωρίς κανένα περιοριστικό όρο). Ο σύντροφος Π.Γ. που κατηγορείται για διακεκριμένη οπλοκατοχή, περνάει τη Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου από ανακριτή και εισαγγελέα, οι οποίοι αποφασίζουν την προφυλάκιση του, ενώ τις επόμενες μέρες η αντιτρομοκρατική στην προσπάθεια της για ακόμα μια φορά να συνδέσει τον Π.Γ με την δράση της Ο.Λ.Α παρουσιάζει ένα κατεβασμένο αρχείο από το διαδίκτυο, το οποίο βρέθηκε σε ένα σκληρό δίσκο του συντρόφου, ως την αυθεντική προκήρυξη της οργάνωσης για την βομβιστική επίθεση στον ΣΕΒ. Μέσα σε αυτό το κλίμα μπάτσοι και ΜΜΕ επιχειρούν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα στοχοποιώντας ως “δεξαμενή τρομοκρατών” την πολιτική συλλογικότητα αναρχικών και κομμουνιστών “Ταξική Αντεπίθεση” σε μια προσπάθεια εγκληματοποίησης τόσο της δράσης των συντρόφων/ισσών, όσο και συνολικά του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και συνεχίζουν τις τρομο-επιχειρήσεις με την προσαγωγή μιας ακόμα συντρόφισσας έξω από τη δουλειά της και με την έρευνα στο σπίτι της στις 29/9.
Αυτές οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις εναντίον αγωνιστών/στριών και συλλογικοτήτων του κινήματος αποτελούν συνέχεια προηγούμενων κατασταλτικών μεθοδεύσεων, από τις παρακολουθήσεις χώρων και δομών αγώνα, τους κοριούς της ασφάλειας σε οχήματα συντρόφων και συντροφισσών, μέχρι την κατασκευή σκευωριών, όπως η ομηρία των 2 αντιφασιστών με την επιβολή υπέρογκων χρηματικών εγγύησεων, οι οποίοι κατηγορούνται για επιθέσεις σε γραφεία της ΧΑ, η δίωξη αναρχικών ως τρομοκρατική οργάνωση με το όνομα “σύντροφοι- συντρόφισσες” για πλήθος άσχετων μεταξύ τους υποθέσεων από το ‘17 μέχρι σήμερα και οι αστυνομικές μεθοδεύσεις για τη σύνδεση των αναρχικών Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα με την εκτέλεση εμπόρου ναρκωτικών στα Εξάρχεια. Πρόκειται για επιχειρήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την επίθεση στον κοινωνικό του χαρακτήρα, μέχρι το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στις επικίνδυνες τάξεις, απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Σήμερα βρισκόμαστε σε εκείνο το σημείο όπου οι εξουσιαστές επιχειρούν να σβήσουν τα αποτυπώματα ολόκληρων δεκαετιών σκληρών κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Θέλουν να σβήσουν τα χνάρια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τις μαθητικές καταλήψεις του 1991, τις μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις του 2002-03, τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-07, την κοινωνική και ταξική εξέγερση του Δεκέμβρη ‘08, γιατί λειτουργούν ως παραδείγματα αντίστασης, γιατί δείχνουν δρόμους αγώνα στους καταπιεσμένους στο σήμερα. Μετά τις εκλογές του Ιούλη ‘19 και την ανανέωση του αστικού πολιτικού συστήματος, το οποίο κινείται συνολικά προς την επιβολή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, η σημερινή πολιτική διαχείριση που αποτελεί την ακροδεξιά εκδοχή του, προχωρά με ακόμα μεγαλύτερη επιθετικότητα στις διακηρυγμένες στοχεύσεις του κόσμου της εξουσίας. Από τις ιδιωτικοποιήσεις, τη λεηλασία του φυσικού κόσμου, την ελαστικοποίηση και εντατικοποίηση της εργασίας, την καλλιέργεια του ρατσισμού και της προπαγάνδας, την ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση στο ΝΑΤΟ, τη μονιμοποίηση του ρόλου του συνοριοφύλακα της Ευρώπης- Φρούριο, μέχρι την καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και την επίθεση στο αναρχικό κίνημα.
Το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» αναβαθμίζεται σε μια ενιαία στρατηγική Προληπτικής Αντιεξέγερσης, την ίδια στιγμή που η πανδημία του covid-19 λειτουργεί ως μία τομή στην ιστορία και ως επιταχυντής της συνολικής συστημικής κρίσης. Η λεηλασία της εργατικής πλειοψηφίας δεν έχει προηγούμενο ούτε στο πλαίσιο της κρίσης που ξέσπασε το 2010. Η εμπειρία τους από την προηγούμενη φάση του λαϊκού ξεσηκωμού, αλλά και ο τρόμος τους για ακόμα σφοδρότερη σύγκρουση ενός ακηδεμόνευτου, επαναστατημένου και καλύτερα οργανωμένου κοινωνικού και ταξικού κινήματος με την εξουσία τους, βάζει στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων τους την πρόληψη της βίαιης καταστολής.
Η άρχουσα τάξη γνωρίζει ότι το βάθεμα της κρίσης του κρατικού – καπιταλιστικού συστήματος επιτάθηκε σε δυσθεώρητα ύψη εξαιτίας και της πανδημίας, η οποία έχει παγκόσμιο χαρακτήρα. Γνωρίζει πολύ καλά ότι οι εκατομμύρια εξαθλιωμένοι δεν θα μπορέσουν να χορτάσουν με την προπαγάνδα των αφεντικών∙ θα πρέπει να αναλάβουν οι ράβδοι των πραιτόρων. Είναι δικό μας καθήκον να προετοιμάσουμε με υπομονή και δυναμισμό την κοινωνική βάση για μια γενικευμένη σύγκρουση με τους δυνάστες της, να αναβαθμίσουμε την επαναστατική οργάνωση εις βάρος των ρεφορμιστικών σχηματισμών που ξεφτιλίζουν και ξεπουλούν τους λαϊκούς αγώνες. Να πείσουμε το κοινωνικό σώμα με το παράδειγμα ανυποχώρητου αγώνα, μπαίνοντας ξανά στην πρώτη γραμμή, στη φυσική θέση κάθε Αναρχικής πρότασης, θέτοντας αναχώματα, στήνοντας οχυρώματα, μετατρέποντας τις κοινωνικές αιχμές σε επαναστατικό υλικό. Αν ζούμε είναι για να πατήσουμε στα κεφάλια των βασιλιάδων.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΙΣΣΕΣ.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ Π. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
